Η ανεργία των νέων και η υποκρισία των μεγάλων!!!

ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΞΕΣΠΑΣΕ Η ΚΡΙΣΗ οι Ευρωπαίοι ηγέτες αναφέρονται με βαθύτατη θλίψη στην ανεργία και ιδιαίτερα στην ανεργία των νέων!! Τόση θλίψη που μάλλον υποκρισία φαίνεται να είναι…

Και κάθε τόσο παρακολουθούμε να πηγαινοέρχονται, να συνεδριάζουν, να δηλώνουν, να χαμογελάνε, να δείχνουν στεναχωρημένοι και στο δια ταύτα να «αποφασίζουν» ότι η ανεργία στους νέους και ο κίνδυνος κοινωνικής κατάρρευσης είναι δύο από τις ισχυρότερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν και η εξεύρεση λύσεων θα είναι στόχος ύψιστης σημασίας για τους επόμενους μήνες.

Μάλιστα, προχτές αν δεν κάνω λάθος, σε επιστολή του που δόθηκε στη δημοσιότητα, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπάι ανέφερε ότι η ανεργία στους νέους είναι ένα από τα πιο επιτακτικά προς επίλυση ζητήματα για την ΕΕ των 27…

Συνεχώς αυτά λένε και η ανεργία δεν λέει να υποχωρήσει, ενώ χιλιάδες νέοι σχεδόν όλων των ευρωπαϊκών χωρών ψάχνουν εναγωνίως για δουλειά. Νέοι με προσόντα, με σπουδές, με θέληση για ζωή, νέοι που δεν έφταιξαν σε τίποτε για όλα αυτά που τους βασανίζουν σήμερα, τους βλέπουμε να χάνουν την πίστη τους στην πολιτική, στις ιδεολογίες, στην ιδέα της ενωμένης Ευρώπης και πολλές φορές να παίρνουν αποφάσεις που δεν τους οδηγούν σε λύσεις αλλά προσθέτουν νέα αδιέξοδα.

Είναι δυνατόν ο Ρομπάι, ο Μπαρόζο, ο Σόιμπλε, η Μέρκελ και διάφοροι άλλοι ευρωπαίοι αξιωματούχοι που διακινούνται στην επικαιρότητα να μπορούν ή να θέλουν να δώσουν λύσεις;;; Τι τους νοιάζει τώρα αν τα δικά μας παιδιά έχουν δουλειά, ή αναγκάζονται να ξενιτευτούν, ή αν τελικά αποψιλώνεται η χώρα από τα νιάτα!!!

Οι νέοι άνθρωποι, και στη χώρα μας, αλλά και στην Ιταλία και στην Ισπανία και στην Πορτογαλία και αλλού, νιώθουν ότι είναι οι παρίες της κοινωνίας που σχεδιάζουν και υλοποιούν τα αφεντικά της Ευρώπης. Χάνεται –για να μην πω ότι ήδη έχει χαθεί– η εμπιστοσύνη στους πολιτικούς που συνεχώς παραμυθιάζουν τον κοσμάκη. Είτε το καταλαβαίνουν οι πολιτικοί είτε όχι, δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν τα τρομερά προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας και περισσότερο οι νέοι άνθρωποι.