Και στ' αστέρια μπορείς ν' ανέβεις, και πεταλούδα να γίνεις, και μουσική!!!!
Και είναι βέβαιο πως δεν σε νοιάζει η μικρότητα η δική μας και η κακότητα κάποιων που θέλουν να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα...
Το θαρρετό και ξάστερο βλέμμα σου πατάει πάνω στα πλήκτρα του πιάνου και γίνεται ένα με τη μουσική.
Κι εγώ με το λουλουδάκι στο χέρι περιμένω ένα σου βλέμμα για να στο προσφέρω!!!
Κι ενώ ο ήλιος αργά-αργά γέρνει, βλέπω ένα ξεχασμένο περιστέρι κάτι να τσιμπολογάει εκεί στο μπαλκόνι μου.
Δεν κουνιέμαι, μένω ασάλευτος για να μην το τρομάξω...
Και περιμένω ν' ακούσω τη μουσική που παίζεις, αλλά εσύ γίνεσαι σύννεφο και χάνεσαι ανάμεσα στα σύννεφα...
Η Σεχραζάτ, η γάτα μου, περνάει με ατάραχο βήμα νοικοκυράς και με κοιτάζει με συμπόνοια, και ποιος ξέρει μπορεί να νοσταλγεί τίποτα κεραμίδια, ενώ δίπλα στην πολυθρόνα ο Μάο ταλαιπωρημένος από τη ζέστη, κοιμάται κι ονειρεύεται τη θάλασσα που του αρέσει τόσο πολύ...
No comments:
Post a Comment