- Ζεστή ατμόσφαιρα και κάπου κιόλας νιώθουμε να χαμοπετάει το Μεγάλο Σάββατο.
Βιαζόμαστε και δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο. Παλιότερα θα λέγαμε ότι κουραστήκαμε με τη νηστεία και αποζητάμε τη μαγειρίτσα ή ό,τι ο καθένας επιθυμούσε. Τώρα η νηστεία για πολλούς από τους συνανθρώπους έχει γίνει υποχρεωτική κι όχι επειδή το επιβάλλει το τυπικό της εκκλησίας, αλλά γιατί οι συνθήκες -πολιτικές και οικονομικές- διέλυσαν την κοινωνία μας. Άλλωστε η Κυριακή ήταν πάντα η μέρα η αναστάσιμη, η πανηγυρική, με τον κόσμο στο πόδι, στις αυλές, στα χωράφια, στις αλάνες, να παλεύει να κάνει εκείνο που το λένε παράδοση, το σούβλισμα του αρνιού ή του κατσικιού!!!
- ...........................
Κι αν ξεδιπλώσετε αναμνήσεις οι παλιότεροι ή ανακαλέσετε κάποιες εικόνες από τα διαβάσματά σας όσοι δεν γνωρίσατε τα λαμπριάτικα γλέντια των Ελλήνων, θα νιώσετε μια πίκρα. Κάποιοι θα προσπαθήσουν να κρατήσουν το έθιμο, θα συγκεντρωθούν οι φίλοι, οι συγγενείς, θ' αρχίσουν να κουτσοπίνουν από νωρίς, με τα μεζεδάκια τους, τις φωνές και τα τραγούδια και το χορό από κάποιους περισσότερο γλεντζέδες... Θυσία στο βωμό μιας παράδοσης πιο πλούσιας, αλλά που τώρα φεύγει σιγά-σιγά με το γαϊτανάκι του καπνού στον αέρα... Γυρίζουμε πίσω γιατί μπορούμε ν' ανακαλέσουμε τη γεύση των περασμένων κι επειδή δεν είμαστε σε θέση να νιώσουμε τη γεύση του μέλλοντος, που διαγράφεται αβέβαιο.
- Μεγάλη Παρασκευή, λοιπόν και κάπου μέσα μας αργοσαλεύουν τα αρώματα μιας κρυφής άνοιξης.
Δεν ξέρω εάν ακόμη θα μπορούσαμε να νιώσουμε αυτή την αόριστη διάθεση αγαθοεργίας που κάποτε μας κυρίευε.
Νομίζω ότι για όλους κάποτε υπήρχε μια παρόρμηση να γίνουν καλύτεροι κι αυτό είχε σαν αφετηρία κι αφορμή τα πάθη του Χριστού και την προσδοκία της Ανάστασης. Αλλά γιατί να χάνουμε την πίστη μας στον άνθρωπο;
- Ποτέ δεν πρέπει να χάσουμε την πίστη μας στον άνθρωπο, παρότι σήμερα είναι ο κατατρεγμένος της κοινωνίας!!!!
Είναι στιγμές που νιώθω ότι είναι κυνηγημένος, ανεπιθύμητος, προσωρινός, κατασυκοφαντημένος και καταδικασμένος να πληρώνει την ύπαρξή του, να συγκεντρώνει τις αποδείξεις ότι είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του, ενώ οι πολιτικοί του είναι προσκολλημένοι σε προσωπικούς φανατισμούς, και κομματικές αντιδικίες και μνησικακίες, αλλά και επιχειρηματικά και οικονομικά συμφέροντα.
- Το θέμα είναι ότι ο σημερινός άνθρωπος δεν πρέπει να περιμένει από κάποιους να τον... αποκαταστήσουν, αλλά να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να διεκδικήσει το μέλλον του!!!
No comments:
Post a Comment