Οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες...

ΣΕ Ο,ΤΙ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ, τα πράγματα είναι πολύ απλά. Ωστόσο, οι διάφοροι εν Ελλάδι αναλυτές της πλάκας θα τα βάλουν με τον Παπανδρέου και τον Λουίς Αγιάλα, για τα λάθη τους ή τις παραλείψεις τους. Αλλά οι εξελίξεις στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας έχει άλλες αιτίες. Οι Γερμανοί πάντοτε ήθελαν να ελέγξουν τη Σοσιαλιστική Διεθνή κι επειδή είδαν τελικά ότι αυτό είναι αδύνατο, προχωρούν στη δημιουργία της λεγόμενης «Προοδευτικής Συμμαχίας», της οποίας οι σκοποί είναι δυσδιάκριτοι, όσο κι αν προσπαθούν μέχρι στιγμής να θολώσουν το τοπίο οι εμπνευστές της.

• Με αφορμή αυτές τις εξελίξεις θα κάνω μια μικρή αναδρομή. Κάποτε είχα γράψει ένα κείμενο με τίτλο «Δυτική Γερμανία, προκεχωρημένο φυλάκιο της ιμπεριαλιστικής Αμερικής» («Αγωνιστής», τ. 15, Ιούλιος 1975) και με αφορμή την επίσκεψη του Βίλι Μπραντ στην Αθήνα. Στην πορεία, βέβαια, αποδείχτηκε ότι ο Μπραντ ήταν μια εξέχουσα προσωπικότητα που συνέβαλε στην ειρήνη.

Τότε όμως, άλλα βλέπαμε. Πιστεύαμε ότι ένας από τους στόχους της επίσκεψής του ήσαν και οι επαφές για μια ενδεχόμενη ίδρυση Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος με την συνένωση δυσαρεστημένων στελεχών της ευρύτερης κεντροαριστεράς. Είχαν ελπίδες τότε και οι Αμερικανοί ότι αυτό τον χώρο θα μπορούσε να τον καλύψει ο Γιάγκος Πεσμαζόγλου που ίδρυσε το Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (ΚΟΔΗΣΟ) και ήταν μια ηθική προσωπικότητα. Οι πληροφορίες που είχα και τις οποίες δεν μπορούσα να αποδείξω, έδειχναν προς εκείνη την κατεύθυνση. Αλλά, βέβαια, η δυναμική των πραγμάτων ήταν διαφορετική.

Ωστόσο, υπήρχε στον αέρα από τον Ιανουάριο και η καταγγελία του Αλέξανδρου Παναγούλη (που θα αποσιωπηθεί από τον Τύπο) με στοιχεία που αποδεικνύουν την ανάμιξη του γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος στα εσωτερικά ζητήματα της ΕΚΝΔ και την χρηματοδότηση μιας ομάδας (των Νέων Δυνάμεων) από το ταμείο του Βίλι Μπραντ. Η καταγγελία αυτή αποκτούσε ιδιαίτερη σημασία δεδομένου ότι η γερμανική σοσιαλδημοκρατία, σύμφωνα και με δημοσιεύματα του Τύπου, είχε τότε αναλάβει να διεκπεραιώσει τα αμερικανικά σχέδια στον χώρο της νότιας Ευρώπης και της μεσογειακής λεκάνης. Ήταν χαρακτηριστικό της αποτελεσματικότητας της διάβρωσης και το γεγονός ότι το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Πορτογαλίας είχε τότε αρνηθεί να προσυπογράψει καταδίκη της CIA στην διάσκεψη των Σοσιαλιστικών Κομμάτων της νότιας Ευρώπης.

Όσον αφορά την Γερμανία, ο τότε υπουργός Εξωτερικών Γκένσερ είχε δηλώσει ότι θα εξακολουθούσαν «την χορήγηση στρατιωτικού υλικού στην Τουρκία για την κάλυψη μέρους του κενού που δημιουργήθηκε από την διακοπή της αμερικανικής βοήθειας». Ο δε Μπραντ δήλωνε πως «τίποτε δεν θα μπορούσε να αντικαταστήσει την Ατλαντική Συμμαχία»! Θεωρούσαμε ότι το γόητρο της αμερικανικής πολιτικής, ιδιαίτερα μετά την επικράτηση των εθνικο-απελευθερωτικών κινημάτων της νοτιοανατολικής Ασίας, είχε σοβαρά κλονιστεί. Έτσι, λοιπόν, ο Μπραντ, εκφραστής της γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας και απολογητής της αμερικανικής πολιτικής, επιχειρούσε να στηρίξει αυτό το κλονισμένο γόητρο…

Αυτά λοιπόν, με είχαν οδηγήσει στη συγγραφή εκείνου του άρθρου που τώρα το ξαναθυμήθηκα, αφού οι Γερμανοί επιμένουν να θέλουν να κουλαντρίσουν την Ευρώπη και οι Σοσιαλδημοκράτες τα κόμματα που κινούνται στον ευρύτερο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, της κεντροαριστεράς και του σοσιαλισμού. Και δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι το ΠΑΣΟΚ, του οποίου ο άλλοτε πρόεδρος Γιώργος Παπανδρέου έχει επιτυχημένη θητεία στην προεδρία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, συμμετέχει με τον άλλοτε «ΚΟΔΗΣΟ» Ευάγγελο Βενιζέλο στις δράσεις πλέον της υπό ίδρυση Προοδευτικής Συμμαχίας. Ελαφρώς περίεργες εξελίξεις. Στην πορεία θα τα δούμε πιο προσεκτικά.