Εεεεεεε, ΕΣΥ, γιατί δεν μου μιλάς;;;;

• Μακριά, λοιπόν, από το αγριεμένο πλήθος;;;

Είναι αλήθεια ότι εάν κάποιος θέλει ν’ αποφύγει την κοινωνία που έχει γίνει εφιάλτης, ή τ’ αδιέξοδα που σαν βρόχος σφίγγουν το λαιμό, τότε δραπετεύει όπως μπορεί!

• Όμως η φυγή είναι λύση;

Μήπως θα ήταν πιο σωστό να μη δραπετεύσει και να παραμείνει, προσπαθώντας να κοιτάξει βαθύτερα στα μάτια των διπλανών του, πέρα από την πόζα; Το ξέρω ότι είναι δύσκολο και αμφίβολη η ανταπόκριση.

Αλλά ξέρω ότι βρισκόμαστε σε μια καμπή της ιστορίας μας – η ιστορία μας εξάλλου όλο καμπές είναι!

Και νιώθουμε ότι όλες οι αξίες έχουν καθαιρεθεί γιατί απλούστατα έχει κλονιστεί η πίστη στη βαθύτερη υπόσταση αυτών των αξιών.

• Έρχεται μια στιγμή που οι συνθήκες μας κάνουν να πιστέψουμε ότι το σύμπαν υπάρχει συμπτωματικά και συνεπώς μην αναζητούμε κλίμακες και μέτρα αξιών…

Υπάρχουν και οι εσωτερικά ευαίσθητοι που νιώθουν βαθιά τη αδυσώπητη αλληλουχία των αντιφάσεων που συνθέτουν την υφή της καθημερινότητάς μας και την παρουσιάζουν κλειστή και αδιέξοδη.