Η αταραξία του μέσου όρου!!

• Κάποτε οι «ανήσυχοι» ήσαν λίγοι. 
• Επικρατούσε η αταραξία του μέσου όρου. 
• Σήμερα συμβαίνει το αντίθετο. 
• Οι λίγοι δεν ανησυχούν. 
• Οι πολλοί ανησυχούν και τους βλέπουμε κατά ομάδες να πελαγοδρομούν, αναζητώντας στέγη κάτω από μια ιδεολογία ή ακόμα και μέσα στις αγκαλιές μιας υπερβατικής δοξασίας. 

Δεν είναι τυχαίο που στην Αμερική και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες οδηγούνται οι άνθρωποι κάτω από μια χίμαιρα μισοσυνειδητή – μισοασύνειδη για να σταθούν στα πόδια τους. 

Επικρατεί η άποψη ότι πολλές βεβαιότητες έχουν πλέον στην άκρη τους πολλά ερωτηματικά. 

• Ένα καθεστώς ηθικής αταξίας μολύνει την ατμόσφαιρα. 

Είναι θετικό ότι όλοι αυτοί που υποδύονται τους πολιτικούς και ποζάρουν ως θεσμοθέτες των οσίων και των ιερών της πατρίδας, έχουν την αντιμετώπιση που τους αρμόζει από τους πολίτες, θα πρέπει να προβληματιστούν αρκετά εκείνοι που θέλουν να κηδεμονεύσουν την αγωνία του λαού και να του προσφέρουν ψεύτικες και απατηλές ελπίδες.  Την κρίση στην Ευρώπη τη σκεπάζει ένας ορυμαγδός από βομβαρδιστικά, πυραύλους, κανόνια, τανκς, πολεμικά καράβια. Όλα αυτά συνθέτουν ένα αναισθητικό για εκείνους που δημιούργησαν την κρίση ώστε να μην είναι σε θέση να τη συνειδητοποιήσουν. 

• Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην ελληνική κοινωνία, όπου έχει χαθεί η εμπιστοσύνη στους πολιτικούς. 

Ο κόσμος κατατρύχεται από το αίσθημα πως δεν έχει πού να στηριχθεί και γυρεύει βεβαιότητες. 

Αυτές τις βεβαιότητες δεν μπορούν, δυστυχώς, οι πολιτικοί να τις δώσουν.  Κι ο πολίτης προσπαθεί να στηριχθεί σ’ ένα είδος εσωτερικού νόμου και προσωπικής συνέπειας…