Δεν μπορώ πλέον να καταλάβω γιατί η εποχή μας κουρέλιασε κυριολεκτικά τις ιδεολογίες, που γεννήθηκαν τον προπερασμένο αιώνα σε συνθήκες άλλοτε δραματικές και επικές και άλλοτε πολεμικές. Σήμερα είδαμε τα πάντα να γίνονται θυσία στο βωμό ενός αδυσώπητου πραγματισμού.
Οι περισσότεροι πολιτευόμενοι σήμερα μας ζητούν να ξεχάσουμε ό,τι ξέραμε και πρεσβεύαμε χάριν της... σωτηρίας της πατρίδας!!!! Θα μου πείτε ότι υπήρξαν διαψεύσεις, αλλά το ζήτημα είναι ότι δεν διαψεύστηκαν οι ιδεολογίες αλλά εγκλημάτισαν εκείνοι που τις "διαχειρίστηκαν".
Εγώ αυτό που νιώθω είναι ότι κάθε ήττα ιδεολογίας είναι ήττα της ψυχής. Αλλά όταν ακούς, λόγου χάρη, [κυρίως] τον απολίτικο επικεφαλής του Ποταμιού και βλέπεις να συσπειρώνονται κοντά του κάποιοι που τους θεωρούσαμε σοβαρούς [βλέπε Λυκούδης, Διαμαντούρος και κάποιοι άλλοι ακόμη], τρελαίνεσαι. Κι ακόμα τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ να επικαλείται αρχές και αξίες, αλλά να έχει σημαία του το ψέμα και την υποκρισία, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρέπει να πάρεις τα... βουνά!!!! Είναι και το συνεχές και αέναο πήγαινε-έλα κάποιων πολιτικών από το ένα κόμμα στο άλλο, που διαμορφώνουν νέου είδους σχέσεις στην πολιτική ζωή.
Και η πλάκα είναι ότι, από την άλλη, έχει μπει για τα καλά στην ημερήσια διάταξη των διαφόρων πολιτικών σχολιαστών και αναλυτών ότι τελειώσαμε με τις ιδεολογίες γιατί μας... κατέστρεψαν!!!! Και πού πάμε, τι θέλουμε;;; Στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Να σώσουμε την πατρίδα!!!! Αυτό έχει γίνει ψωμοτύρι όλων εκείνων οι οποίοι κραυγάζουν στο πολιτικό παζάρι. Πίσω από την επίκληση της σωτηρίας της πατρίδας κρύβονται άνομα συμφέροντα, σκεπάζονται τυχοδιώκτες και πραγματοποιείται κάθε απίθανη συναλλαγή.
Όλοι τελικά θέλουν να σώσουν την πατρίδα και νοιάζονται για το καλό της, αλλά κανείς δεν θέλει το καλό του διπλανού του!!! Σε γενικές γραμμές όλοι είναι ίδιοι και οι διαφορές είναι ανύπαρκτες έως ασήμαντες, όπως μηδαμινή ή ανύπαρκτη είναι και η ιδεολογική αποσκευή των πολιτικών μας. Κάτι ψελλίζουν περί πολιτικού πολιτισμού, αλλά προωθούν την ανθρωποφαγία και μιμούνται τις ευτελέστερες μεθόδους του πλέον αδίστακτου πολιτικαντισμού.
Οι προσδοκίες μας για μια καλύτερη ζωή είναι περισσότερο από κάθε άλλη φορά εξασθενημένες.
No comments:
Post a Comment