Πάει πια. Ούτε το δαιμόνιο της φυλής υπάρχει ούτε λαός περιούσιος είμαστε. Καμιά μεταφυσική ανησυχία που θα μας πλούτιζε εσωτερικά, κανένας ενορατικός προφητισμός. Εμείς οι Έλληνες πλέον μένουμε προσκολλημένοι στη χθαμαλά υλική αποτίμηση των πάντων. Συνήθως βάζουμε τα χέρια μας και βγάζουμε τα μάτια μας.
Αυτό που με γεμίζει θλίψη είναι το γεγονός ότι έχει γίνει τέτοιο ανακάτωμα στην κοινωνία μας που σε λίγο θα χάσουμε την ταυτότητά μας. Επιπλέον έχουν πλασαριστεί στο προσκήνιο ένα σωρό ανόητοι, αυθάδεις, κουφιοκέφαλοι, θερμοκέφαλοι, τα σκύβαλα κάθε ανέμου και αρκετοί χοντρόπετσοι…
Τα έχω χαμένα. Εμείς, οι άλλοι, τι κάνουμε;;;; Κι αναρωτιέμαι μήπως τώρα σήμανε η Δευτέρα Παρουσία και δεν ακούσαμε τις σάλπιγγες… Αστειεύομαι βέβαια. Αλλά, η απορία παραμένει: Έχουμε καταλάβει σε ποιο νέο κόσμο έχουμε μπει;;;;
Μερικές φορές έχω την αίσθηση ότι γύρω μου κυκλοφορούν "νεκρές ψυχές". Θα έχετε ίσως διαβάσει το σχτικό βιβλίο του Γκόγκολ, όπου ένας κόσμος, που πλαισιώνει τοπν ήρωα του βιβλίου, είναι ένας κόσμος, με κύρια χαρακτηριστικά τη διαφθορά, την αποχαύνωση, τη δουλοπρέπεια, την εξαχρείωση...
No comments:
Post a Comment