Ο πολιτισμός των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ απλώνεται με τα πόδια του Φλαμπουράρη πάνω στην πλάτη του πρωθυπουργικού καθίσματος. Αλήθεια, τι έγινε με την υπόθεση Φλαμπουράρη;;;
Είναι μεγάλη υπόθεση να μιλάς για λογαριασμό μιας εποχής, να
γίνεσαι εκφραστικό της μέσο!!! Όμως αυτό μπορεί να συμβεί με κάποιον που
συστηματικά λέει ψέματα;;;; Ξέρετε ότι η απάντηση είναι: ΟΧΙ!!!!
Αναφέρομαι φυσικά στον πρωθυπουργό
της χώρας που μας έχει φλομώσει στο ψέμα. Οι πολίτες εγκλωβίστηκαν στις παραινέσεις
του για… να ξεμπερδέψουν με το παλιό
και έπεσαν στην παγίδα του, ακολουθώντας έναν φαφλατά που παλεύει με πάθος να προσδιορίσει
το ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα του. Τι είναι τελικά – αριστερός, σοσιαλιστής, σοσιαλδημοκράτης, κεντροαριστερός;;; Το
γεγονός ότι απαλλάχτηκε από την Αριστερή
Πλατφόρμα, δεν σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα με καθαρότητα
ιδεολογική και πολιτική. Κάθε άλλο.
Ο συγχρωτισμός του Τσίπρα
με τους Ευρωπαίους, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, του έχει
δημιουργήσει μείζον πρόβλημα γι’ αυτό και παρακολουθούμε τις παλινωδίες, τα
ψέματα, και την αναποφασιστικότητά του που δημιουργούν ένα κλίμα στασιμότητας
στην ελληνική κοινωνία και συγχρόνως φόβο για το αύριο.
Πάντως, οι αφελείς πολίτες που στήριξαν το συριζαίικο
συνονθύλευμα να κρατηθεί στην εξουσία, θ’ αργήσουν να καταλάβουν τι συνέβη στη
χώρα. Πέρασαν τη στιγμιαία ανακούφιση της
αλλαγής για… απαλλαγή από τη διαφθορά ή τη φαυλοκρατία, την κακή συναλλαγή
ή τη γραφειοκρατία με τα παρεπόμενά της και τη φορομπηχτική κυβερνητική λογική.
Δεν κατάλαβαν ότι ήταν λάθος ν’ αναζητήσουν το νόημα της ζωής σε μια πλάνη ή
σε μια ματαιοδοξία!!! Έτσι διακήρυττε ο
Τσίπρας ότι δηλαδή, δεν θ’ άλλαζε μονάχα την Ελλάδα αλλά ολόκληρη την Ευρώπη…
Και τώρα ο μνημονιακός πλέον πρωθυπουργός προφανώς θέλει
πίστωση χρόνου!!!! Και ξέρετε τι σημαίνει να ζητεί πίστωση χρόνου ένας άπειρος
και ανίκανος πολιτικός; Είναι ένας άλλος τρόπος να τάζει δίχως να δεσμεύεται…
Σε πολύ λίγο διάστημα διαπιστώσαμε πόσο πανούργος έχει αρχίσει να γίνεται ο
κύριος Τσίπρας. Κι αυτό για να ξεχάσουμε τα ψέματα, τις υποσχέσεις, το μοίρασμα
επιταγών χωρίς αντίκρισμα, τη διχαστική συνθηματολογία.
Διαπιστώσαμε ότι η
πολιτική του συμπεριφορά είχε απόλυτη σχέση με την απόδοση επικοινωνιακών
κερδών. Δεν τον απασχόλησε η ουσία της πολιτικής. Τι νόημα είχε όταν άρχιζε την
ομιλία του στο Ευρωκοινοβούλιο με τη φράση: «Είμαι ο Αλέξης Τσίπρας κ.λπ.»;;;
Αυτή τη φράση την αξιοποίησε και στα διαφημιστικά σποτ, δημιουργώντας
συναισθηματικές προσεγγίσεις. Όπως αργότερα θα κάνει και με τη φωτογραφία του δίπλα στον Ομπάμα και τη γυναίκα του
Στο δια ταύτα: Δεν περιμένω την πολυπόθητη αλλαγή που
υποσχέθηκε. Προσδοκώ να αλλάξει μυαλό ο κόσμος, να πάψει να βρίσκεται σε
σύγχυση, ν’ αποκτήσει καθαρό μυαλό ώστε να μπορεί να ξεχωρίσει τις γνήσιες
αξίες από τις κίβδηλες…
No comments:
Post a Comment