Έτσι νόμιζαν μερικοί, ότι δηλαδή μόλις έλθει στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ, θα συνιστούσαν με τη φόρα που
είχαν την εφαρμογή της θύελλας ιδεών [Brainstorming]. Τελικά όμως, με λύπη διαπιστώσαμε ότι δεν είναι
σε θέση αυτοί οι άνθρωποι ούτε ένα κεράκι ν’ ανάψουν. Αυτό που έχει γίνει
ξεκάθαρο είναι πως ήθελαν την εξουσία κι έπρεπε να κάνουν ό,τι περνούσε από το
χέρι τους για να την κατακτήσουν. Τα όσα κάποιοι δημοσιογραφικοί αναλυτές ή και
οι ίδιοι ισχυρίζονται, ότι πρέπει να τους αφήσουμε χρόνο στη διάθεσή τους,
είναι παραμύθια. Κι αυτό είναι μια αλήθεια. Δεν πρέπει να περιμένουμε από την παρούσα κυβέρνηση την έξοδό μας από την
κρίση. Μπορεί δια λόγων να προχωρούν με δήθεν αυτοπεποίθηση στην οικοδόμηση
μέσων για τη σωτηρία της χώρας, όμως ξέρουμε ότι δεν έχουν τα μέσα και
αμφιβάλλουμε για τις μεθόδους που θα χρησιμοποιήσουν, αφού ήδη έχουμε την
προηγούμενη εμπειρία των επτά μηνών.
Αυτό που πρέπει να λάβει κανείς
υπόψη του για την «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση είναι πως δεν πρόκειται για
αριστερά. Είναι ένα συνονθύλευμα
ακροδεξιών στοιχείων και κάποιων άλλων που αυτοχαρακτηρίζονται αριστεροί
και ζουν με τις αναμνήσεις μιας εποχής
που ΔΕΝ έζησαν!!!
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η
εποχή που ζούμε διαφέρει απ’ όλες τις προηγούμενες και συνεπώς θα πρέπει να
σκεφτόμαστε με διαφορετικούς όρους από εκείνους που μας ταλαιπώρησαν τα πρώτα
χρόνια της μεταπολίτευσης. Ίσως να έχουν πάψει να ισχύουν τα σχήματα «αριστερά-δεξιά»
και σε καμιά περίπτωση οι πολίτες δεν είναι βέβαιο ότι αναζητούν «αριστερή
στέγη».
Δεν είναι δυνατό να ψηφίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ για να τους βγάλει από το
Μνημόνιο κι εκείνος να τους φέρνει ένα καινούργιο και μετά να ξαναψηφίζουν για
να το εφαρμόσει. Υπάρχει μια σύγχυση και όσο η κυβέρνηση και τα στελέχη της θα
βυθίζονται στον παλαιοκομματισμό, τόσο και θα απομακρύνεται το όραμα μια αριστερής πολιτικής. Άλλωστε,
μέχρι στιγμής δεν έδειξαν ότι έχουν χαρακτηριστικά μεταρρυθμιστών. Μπορεί να
αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί και μεταρρυθμιστές, αλλά φαίνεται ότι δεν
έχουν κατανοήσει το βάθος και τη σοβαρότητα της κρίσης που περνάμε. Ο
πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είχε τελειώσει ως πολιτικός και
αριστερός από τη στιγμή που ομολόγησε ότι το μνημόνιο που έφερε ήταν προϊόν
εκβιασμού από την πλευρά των δανειστών.
Από τη στιγμή που ο καπιταλισμός έχει διαστρέψει την αντίληψή
μας για τον άνθρωπο και τους σκοπούς του, δεν έχουμε καταλάβει ποιο είναι
το πρότυπο της αριστεράς!!!! Επίσης, σε γενικές γραμμές, έχουμε καταλάβει ότι
οι Συριζαίοι είναι κρατιστές, και θέλουν
μεγάλο κράτος που να αναμειγνύεται παντού, αλλά το μνημόνιο που υπέγραψε ο
Τσίπρας έχει στραπατσάρει αυτή τη θέση τους…
Έχουμε μπει για τα καλά σ’ έναν
κύκλο της Κόλασης, χωρίς να το καταλάβουμε, απ’ όπου δεν φαίνεται να υπάρχει δρόμος διαφυγής.
Βέβαια, η φονική αναθυμίαση της εμφυλιακής περιόδου, δυστυχώς επανέρχεται με
δόσεις από τα διχαστικά κηρύγματα μίσους του νυν πρωθυπουργού, που με ανεπίτρεπτη
συνθηματολογία κέρδισε τις εκλογές αναζωπυρώνοντας τα πάθη.
Σήμερα δεν έχουμε την επέλαση της αριστεράς στη δημόσια ζωή, αλλά την
επιδρομή των νέων βαρβάρων, που έχουν παρασύρει μαζί τους όλους εκείνους
που νομίζουν ότι έγιναν αριστεροί και πολλοί από τους οποίους ήσαν ή είναι κρατικοδίαιτοι.
Είναι βέβαιο ότι η ιδεολογική αποσκευή των σημερινών κυβερνώντων είναι πλέον κατά
μέγιστο ποσοστό μηδαμινή. Όχι ότι υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια. Μόνο λεκτικά
διεκδικούσαν την ιδεολογική αποσκευή. Η πολιτική τους συμπεριφορά ήταν πάντα
διασπαστική και αποτρεπτική κάθε προσπάθειας για συναίνεση των πολιτικών
δυνάμεων του τόπου. Και από τον Ιανουάριο που ανέβηκαν στην εξουσία οι
Συριζαίοι καθημερινά έδιναν χαστούκια και στην πιο πενιχρή έννοια ηθικής τάξης.
Η αρετή ενός πολιτικού δεν είναι μονάχα λόγος αλλά και πράξη, είναι βίωση, και
πρωτίστως σιωπή, που έχει ως φωνή τα ΕΡΓΑ υπέρ του λαού και της χώρας.
No comments:
Post a Comment