ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ…

Μια γρήγορη ματιά στις εφημερίδες για να δω πώς αντιμετώπισαν τη χθεσινοβραδινή αναμέτρηση και κατάλαβα για άλλη μια φορά ότι η διατεταγμένη δημοσιογραφία καλά κρατεί. Επιπλέον, τώρα που ξυπνήσαμε, δηλαδή την επόμενη μέρα, οι λεπτομέρειες του ντιμπέιτ, έχουν αρχίσει να θαμπώνουν. Και αναφέρομαι ακόμα και στις λεπτομέρειες των αισθημάτων, των αντιδράσεων, της οργής, και της απελπισίας… Ίσως σε κάτι μπορεί να συνέβαλε κι αυτό θα αποδειχτεί στις εκλογές, όπου τα πρόβατα θα πάνε να ψηφίσουν. Και δεν ξέρω κατά πόσο στην επαφή τους με τους πολιτικούς χρησιμοποίησαν τη γέφυρα της λογικής επικοινωνίας.

Ιδιαίτερα για τον Τσίπρα θα έλεγα ότι ενδιαφέρεται περισσότερο ν’ αποσπάσει μια βιαστική και ανεξέταστη επιδοκιμασία, για να εισπράξει χειροκρότημα και επευφημίες, παρά να διαφωτίσει και να παρακινήσει τα πρόβατα να σκεφτούν πάνω σε προβλήματα για να τα βασανίσουν μέσα τους και να δεχτούν τις λύσεις που προτείνονται.

Αλλά τα πρόβατα ΔΕΝ σκέφτονται. Μονάχα βελάζουν!! Γι’ αυτό και η χώρα μας έχει το πολιτικό προσωπικό που της αξίζει. Να κατηγορήσει κανείς τους πολιτικούς που χρησιμοποιούν άγιες λέξεις, όπως «αξιοπρέπεια», «δημοκρατία», «λαϊκή κυριαρχία», «ηθική» κ.ά. για να χαρακτηρίσουν πρόδηλες αχρειότητες;;; Ή να κατηγορήσει τα πρόβατα που δεν έλαβαν ποτέ πολιτική διαπαιδαγώγηση και ψηφίζουν χωρίς να καταλαβαίνουν ότι υποθηκεύουν το μέλλον της χώρας και του λαού. Δείτε τι ψηφίζουν και θα νιώσετε ότι βλέπετε εφιάλτη. Είναι δυνατόν -σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις- να μπαίνει στη Βουλή ο Λεβέντης με το σόι του; Μπορεί να γίνει ανεκτό να γίνεται τιμητής όλων των άλλων ο Θεοδωράκης λες και δεν συγχρωτιζόταν με όλο το "παλιό" πολιτικό κατεστημένο;;; Δεν έχει καταλάβει ότι ΝΕΟΙ είναι αυτοί που θα γεννηθούν αύριο!!!! Τα πρόβατα ψηφίζουν το ναζιστικό μόρφωμα και ο χορός καλά κρατεί... Πώς φτάσαμε σ' αυτή την κατάσταση;;;

Αλλά η αχρειότητα της νεοελληνικής πολιτικής έχει αποδειχτεί πολλάκις τα τελευταία χρόνια, όπως χαρακτηριστικά έγραψε στο πρόσφατο άρθρο του ο φίλος Κωστής Λίθινος, με τις μετακινήσεις των πολιτικών, από το ένα κόμμα στο άλλο, με την προοπτική της προσωπικής πολιτικής επιβίωσής τους. Κάτι που φανερώνει ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχουν ιδεολογικές και πολιτικές αρχές, δεν υπάρχει συνείδηση, αλλά μονάχα ένας αχταρμάς προσωπικών επιδιώξεων.

Την άλλη μέρα μένει μονάχα ο απατηλός ήχος των λέξεων, που συνθέτει τη συναυλία των προεκλογικών λόγων.Κι εμείς τι περιμένουμε;;;;; ΤΙΠΟΤΑ!!!!!! Αφού ξέρουμε πια ότι... ο Γκοντό δεν θα έρθει ποτέ!!!!