Το ανεύθυνο πολιτικο-δημοσιογραφικό κατεστημένο

Παρακολουθούσα το πρωί σε μια τηλεοπτική εκπομπή του Σκάι τον παρουσιαστή Γιώργο Αυτιά να επιμένει να βγάλει ειδήσεις από τον υπουργό Αδωνι Γεωργιάδη. Ο υπουργός βιαζόταν, αλλά ο Αυτιάς δεν τον άφηνε να απομακρυνθεί. Ο υπουργός ενέδιδε και ο παρουσιαστή συνέχιζε να κάνει ερωτήσεις, οι οποίες ουσιαστικά ήταν ανούσιες.

Τέσσερις-πέντε μέρες πέρασαν αφότου ανέλαβε η νέα κυβέρνηση και δεν είναι δυνατό να υπάρχουν ειδήσεις. Ο πρωθυπουργός έδωσε ένα περίγραμμα των επόμενων κινήσεων της κυβέρνησής του κι εμείς θα περιμένουμε ν' ανακοινώσουν τα πρώτα μέτρα. Όμως τα μέσα ενημέρωσης και οι δημοσιογράφοι έχουν την εντύπωση ότι πρέπει μαζί να διαμορφώνουν το πολιτικό τοπίο και μαζί με τους υπουργούς να παίρνουν αποφάσεις. Ένας άλλος δημοσιογράφος έγραφε με παράπονο ότι τηλεφωνεί σε υπουργούς κι αυτοί δεν σηκώνουν το τηλέφωνο!

Οι περισπούδαστες αναλύσεις δίνουν και παίρνουν σε κάποιες ανόητες βραδινές εκπομπές και οι βαθυστόχαστοι δημοσιογράφοι προσπαθούν απεγνωσμένα να ερμηνεύσουν τα λόγια των υπουργών και του πρωθυπουργού. Αλλά είναι και οι πολιτικοί, είτε του κυβερνητικού κόμματος είτε της αντιπολίτευσης που βιάζονται να δώσουν το στίγμα μιας κοινωνίας που σκέφτεται πολιτικά. Όμως δεν είναι ακριβώς έτσι.

Η χώρα μας έχει αρκετά ταλαιπωρηθεί και είναι γνωστό ότι για την άθλια κατάσταση που επικρατεί  τα τελευταία χρόνια μεγάλη ευθύνη έχει το πνευματικώς ανεύθυνο πολιτικο-δημοσιογραφικό κατεστημένο, το οποίο πλέον κυρίαρχα και μονοπωλιακά προσδιορίζει το φρόνημα του ελληνικού πληθυσμού. Οι Έλληνες δεν αντιμετωπίζονται από το πολιτικοδημοσιογραφικό σύμπλοκο παρά ως ψηφοφόροι και ως εφημεριδοαναγνώστες ή τηλεθεατές/ακροατές. Και όπως συχνά συμβαίνει μετέρχοναι μέσα πονηρά για να τους διεγείρουν για να τους κερδίσουν. Και δυστυχώς το πετυχαίνουν. Όσο πιο έξαλλη είναι μια εφημερίδα ή έξαλλες είναι οι ραδιοτηλεοπτικές ειδήσεις, τόσο μεγαλύτερη απήχηση έχουν. Επίσης όσο αμετροεπής είναι ένας πολιτικός, τόσους περισσότερους ψήφους κερδίζει.

Ξέρω ότι κάποτε οι υπουργοί μιλούσαν όταν είχαν κάτι να πουν ή έδιναν συνεντεύξεις σε τακτά διαστήματα στο υπουργείο όπου προσέρχονταν οι διαπιστευμένοι δημοσιογράφοι, κι έκαναν ανακοινώσεις για τη δράση του υπουργείου τους. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια οι -κυρίως τηλεοπτικοί- δημοσιογράφοι απαιτούν επικοινωνία με τους υπουργούς όποτε θεωρούν ότι πρέπει να ενισχυθεί η τηλεθέαση.
'
Δεν υπάρχει πλέον δημόσιος τόπος για τον συνετό και έμφρονα πολίτη, που οφείλει ν' αποσυρθεί...