Η ΚΡΙΣΗ ΤΡΩΕΙ ΤΑ ΣΩΘΙΚΑ ΜΑΣ!!!!

ΓΡΑΦΤΗΚΕ πολλές φορές και σχολιάστηκε στο παρελθόν η κακή κατάσταση στην ανώτατη εκπαίδευση και θέλω να πω ότι τώρα οι πανεπιστημιακοί καθηγητές εμφανίζονται με πάθος να διεκδικούν αυτά που πρέπει.
Κανείς δεν μπορεί ν' αμφισβητήσει ότι πάντοτε υπήρχαν ελλείψεις κ.λπ. κ.λπ.
Όμως η καρδιά τους φαίνεται πως είναι πολύ στενή για να χωρέσει και την ειλικρίνεια.
Ποιος τολμάει σήμερα να μιλήσει για τη συναλλαγή που δυστυχώς είχε επιβληθεί με ευθύνη όλων όσοι είχαν σχέση με την πανεπιστημιακή λειτουργία;;
Κάποτε γινόταν χαμός για τους πρυτάνεις μέσω κομματικών συναλλαγών, για τη δικτατορία του ενός συγγράμματος, για τη συναλλαγή φοιτητικών παρατάξεων με καθηγητές και άλλα πολλά ων ουκ έστιν αριθμός.
Κάποτε οι κινητοποιήσεις είχαν βασικό στόχο να καταργηθεί το μεσαιωνικό καθεστώς της έδρας και να δημιουργηθεί το δημοκρατικό πανεπιστήμιο με συλλογικές ακαδημαϊκές λειτουργίες...
Και τώρα;;;
Δεν ξέρω τι ακόμα ισχύει και τι δεν ισχύει ή τι έχει θεραπευτεί.
Κι ούτε μπορεί κανείς ν' αρνηθεί ότι έχουν δημιουργηθεί νέα κατεστημένα...
Οι σημερινές πανεπιστημιακές αρχές έχουν "εγκλωβίσει" τα προβλήματα της ανώτατης εκπαίδευσης στο προσωπικό που είναι ελλιπέστατο και στα οικονομικά. 
Μακάρι να ήταν μονάχα αυτά!!!!