Είχα αγοράσει το βιβλίο "Ροβεσπιέρος και η Γαλλική Επανάσταση" Τζ.Μ.Τόμσον το 1968 και το είχα διαβάσει τότε... Το ξανάπιασα στα χέρια μου πριν λίγες μέρες και μόλις τώρα το τέλειωσα. Είναι ένα γλαφυρό κείμενο, αλλά και να μην ήταν θα το ξαναδιάβαζα, γιατί μ' ενδιέφερε πάντα εκείνη η τρομερή μορφή του νεαρού αντιπρόσωπου του Αρράς στη Γαλλική "Συνέλευση των Τάξεων" που είχε προτείνει την κατάργηση της θανατικής ποινής, μέχρι τον πρωτεργάτη της Τρομοκρατίας.
Ο Ροβεσπιέρος εθεωρείτο πάντα ως ένα σκοτεινό αίνιγμα στην παγκόσμια ιστορία., που οραματίστηκε μια χιμαιρική πολιτεία και επιχείρησε να την πραγματοποιήσει με την λαιμητόμο. Όπως είναι γνωστό, καρατομήθηκε στις 26 Ιουλίο 1794, τελευταίο θύμα της ίδιας του της πολιτικής.
Ωστόσο, από την Επανάσταση του 1789 έμειναν πολλά που "διασκορπίστηκαν" σε όλη την οικουμένη, γιατί δεν υπάρχει Δημοκρατία που να μη χρωστάει κάτι στις ιδέες του 1789, δεν υπάρχει καταστατικός χάρτης της Ελευθερίας, που να μη βασίζεται στη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, δεν υπάρχει πρόγραμμα κοινωνικών μεταρρυθμίσεων που να μην ερανίζεται από το έργο των Εθνοσυνελεύσεων εκείνης της τρομερής περιόδου.
Δεν υπάρχει, τέλος, υπερβολικά ιδεολόγος και αναποφάσιστη κυβέρνηση που να μην ωφεληθεί μελετώντας την πτώση των Γιρονδίνων, δικτατορία που να μην μπορεί να πάρει μαθήματα από την καταστροφή του Ιακωβινισμού και πολιτικός ηθικολόγος και μεταρρυθμιστής που να μην πάρει κατάκαρδα τη θλιβερή ομολογία που αφού καλοσκέφτηκε, ο Ροβιεσπέρος διέγραψε από τον τελευταίο δημόσιο λόγο του:
"Αν μου πάρετε τη συνείδησή μου, θα είμαι ο δυστυχέστερος των ανθρώπων..."
Η σύλληψη του Ροβεσπιέρου
No comments:
Post a Comment