Είναι όντως εντυπωσιακά, όσα
συμβαίνουν τις τελευταίες εβδομάδες στην ελληνική πολιτική σκηνή, μετά τη νίκη
στις βουλευτικές εκλογές του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Παρά τη θορυβώδη αντιπολιτευτική
τακτική που είχε υιοθετήσει αυτός τα τρία τελευταία χρόνια, εγκαλώντας, συχνά
με χυδαίο τρόπο, όσους είχαν διαφορετική άποψη, αμέσως μόλις ανέλαβε τη
διακυβέρνηση της χώρας ξεκίνησε τις θεαματικές εκπτώσεις.
Και τι εκπτώσεις!
Από τις πρώτες κιόλας επαφές του
με τους συνομιλητές του στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αντιλαμβανόμενος το αδιέξοδο της
πολιτικής του, εγκατέλειψε οριστικά δύο θεμελιώδεις θέσεις του, στις οποίες
έδινε μεγάλη σημασία: τη διαγραφή του χρέους και την οργάνωση Πανευρωπαϊκής
Διάσκεψης που θα εξέταζε το ελληνικό χρέος Και τα δύο ζητήματα παραπέμφθηκαν
στις ελληνικές καλένδες. Έτσι απλά, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, για τους άστοχους
σχεδιασμούς που είχαν γίνει.
Και να
ήταν μόνο τα παραπάνω;
Οι ασάφειες, οι παλινωδίες, η
εγκατάλειψη βασικών προεκλογικών υποσχέσεων, με την ταυτόχρονη υιοθέτηση μέτρων
των πολιτικών αντιπάλων του, αποτελούν καθημερινά φαινόμενα. Και μόνο η
απαρίθμησή τους θα μπορούσε να αποτελέσει το περιεχόμενο ενός ογκώδους βιβλίου.
Και φανταστείτε ότι σε αυτό καταγράφονται μόνο οι πρώτες σαράντα μέρες της νέας
Κυβέρνησης...
Έκπληκτος, κάθε πολίτης, βλέπει
καθημερινά να προβάλλεται μπροστά στα μάτια του ένα ανερμάτιστο έργο. Ως
πρωταγωνιστές του εμφανίζονται τα πιο απίθανα άτομα. Επαγγελματίες επαναστάτες,
αυτοσχεδιάζουν με ασυγχώρητη προχειρότητα, χωρίς καμία αίσθηση του
περιβάλλοντος, στο οποίο ζουν. Ο αρχικός καγχασμός των θεατών μετατρέπεται
γρήγορα σε οργή.
Μέσα στο ζοφερό κλίμα, που
αρχίζει πλέον σταδιακά να διαμορφώνεται, στο μυαλό κάθε καλόπιστου πολίτη
έρχονται αυθόρμητα οι στίχοι του Νίκου Γκάτσου:
«Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα…».
Κωστής Λίθινος
No comments:
Post a Comment