Η ΤΡΟΪΚΑ ΔΕΝ ΕΦΥΓΕ ΚΑΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΔΕΝ ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ!!!!!!

• ΕΘΝΟ-ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ ΠΑΝΙΚΟΣ!!!!

Ένα δεν έχουμε καταλάβει ακόμη, ότι δηλαδή έχουμε να παλέψουμε προς τους εαυτούς μας τους ίδιους, προς τις λιποψυχίες και τις ταλαντεύσεις μας, ακόμη και προς τις ίδιες τις πεποιθήσεις μας που τις βλέπουμε – τις περισσότερες – να γκρεμίζονται σαν σωρός από άχρηστα χαλίκια. Και είναι απολύτως βέβαιο ότι ο καιρός της οικοδομής και της σύνθεσης ασφαλώς θ’ αργήσει πολύ. Διότι ως κοινωνία μπλέξαμε με ερασιτέχνες και κομπογιαννίτες. Είμαι πεπεισμένος ότι οι γενιά η δική μας, όση απομείνει, δεν θα χωράει το θαύμα, αν θαύμα θα γίνει!!!!

Τα δραματικά γεγονότα που βιώνουμε καθημερινά – αν είναι δραματικά ή περιγράφονται ως τέτοια από τους ίδιους τους κυβερνώντες και τους μπεχλιβάνηδες των διαπλεκόμενων μέσων μαζικής ενημέρωσης – τα δραματικά γεγονότα λοιπόν, που διαδέχονται το ένα το άλλο, με ρυθμό πυρετού και ιλίγγου, προετοιμάζοντας το σκληρό μας πεπρωμένο, μου στεγνώνουν τη διάθεση να παρακολουθήσω πλέον τους κομματικούς πανηγυρισμούς και τις εθνοπατριωτικές κορόνες του πρωθυπουργίσκου και της παρέας του. Για εσωτερική κατανάλωση ο Τσίπρας μπορεί να μιλάει και για τις γερμανικές αποζημιώσεις και να μας παρασέρνει σε αντι-γερμανικές συμπεριφορές και σε επιθέσεις κατά της Μέρκελ και του Σόιμπλε. Αυτό είναι το πιο απλό…  Να ξυπνάμε κάθε μέρα και να σκεφτόμαστε με ποιες λέξεις θα στολίσουμε τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, που είναι σκληρός, ανθέλληνας, ανάπηρος, χιτλερίσκος, και φυσικά που αγαπάει την δική του πατρίδα και όχι τη δική μας!!!!

Το σήμερα το αισθάνομαι κοσμογονικό με την έννοια ότι οι κυβερνώντες μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα κατάφεραν να αποδιοργανώσουν την ελληνική κοινωνία. Κι αυτό ήταν επόμενο, αφού στο κυβερνητικό σχήμα διαπλέκονται στοιχεία από την άκρα αριστερά μέχρι την άκρα δεξιά, από εθνοπατριώτες μέχρι διεθνιστές του προπερασμένου αιώνα. Εμείς οι απέξω βλέπουμε την καταστροφή που συντελείται στη χώρα σαν ένα φυσικό φαινόμενο, μέσα στην αγωνιώδη πάλη των στοιχείων  για μια νέα σύνθεση της ζωής. Παλεύουμε να κρατηθούμε όρθιοι στο χάος που μας κυκλώνει.

Ζούμε ίσως τη χειρότερη περίοδο της μεταπολιτευτικής ιστορίας μας. Το επίπεδο των μελών του κοινοβουλίου είναι το πιο χαμηλό που γνώρισε ο τόπος. Ο πολιτικός λόγος που αναπτύσσεται από το κοινοβουλευτικό βήμα ή από τα τηλεπαράθυρα τα οποία οι πολιτικοί έχουν θεσμοποιήσει, έχει γίνει συνώνυμος με τη σαχλαμάρα. Η κεντρική αίθουσα της ολομέλειας της βουλής έγινε ένας απέραντος καφενές και πρωτοστατεί σ’ αυτό και η πρόεδρος της Βουλής που επιτέλους βρήκε την ευκαιρία να προβάλει τη διαφθείρουσα επίδραση του μικροκομματικού και ίσως του προσωπικού συμφέροντος.

Οι σημερινοί κυβερνώντες καταχρώνται και τίτλων και αξιωμάτων και της συμβατικής αναγνώρισης που τους προσπόρισε το αποτέλεσμα των εκλογών, για να συναγωνιστούν τους μικροπωλητές σε κραυγαλέες διαφημίσεις αχρείαστων αντικειμένων. Λεκτικές μεταμφιέσεις και απάτες και εσκεμμένη παραπλάνηση του λαού, αφού όπως γνωρίζει ο πάσα ένας ότι αυτή η τακτική δεν ανάγεται στην αδυναμία του ελληνικού λεξιλογίου να προσφέρει την ακριβή ορολογία με την ευθυβολία του προσδιορισμού…

Εδώ πρέπει να παρατηρήσω ότι είναι τρομακτική, σχεδόν δαιμονική, η επιβολή των λέξεων στις συνειδήσεις, ακόμη και στις πιο φωτισμένες. Σκεφτείτε ότι η αντιπολιτευτική τακτική των σημερινών κομμάτων που συγκυβερνούν στηρίχτηκε στην κατάργηση του Μνημονίου και στο διώξιμο της Τρόικας!!!!! Και μετά από περίπου σαράντα μέρες παραμένουμε στα… ίδια!!!! Η Τρόικα δεν έφυγε και το Μνημόνιο δεν καταργήθηκε. Οι άνθρωποι απλώς άλλαξαν τις ονομασίες και δυστυχώς έχουν μούτρα και βγαίνουν στον κόσμο κάνοντας ανόητες δηλώσεις, υπονομεύοντας την λογική και θεωρώντας ότι απευθύνονται σε κάφρους!!!!! Και αντί οι συναντήσεις να γίνονται στα υπουργεία, γίνονται πλέον... στα ξενοδοχεία!!!!

Με τέτοια φτηνά επικοινωνιακά κόλπα δεν πρόκειται η χώρα να προχωρήσει μπροστά. Διότι απλώς οι λεκτικές μεταμφιέσεις βρίσκουν πάντοτε τον τρόπο να αυτοδικαιολογούνται με μια συστηματική «θεωρητική» προεργασία που έχει ως έργο της αφ’ ενός να νοθεύει το πραγματικό εννοιολογικό περιεχόμενο ενός όρου και αφ’ ετέρου να μεταθέτει την πρακτική του επαλήθευση στο αόριστο μέλλον.

Δυστυχώς δεν υπάρχει η ειλικρίνεια και η τιμιότητα απέναντι στις λέξεις και τις έννοιές τους και πολύ περισσότερο απέναντι σε καταστάσεις που υφίστανται σήμερα και που, μπορεί να θεωρούνται προπαρασκευαστικά στάδια άλλων καταστάσεων, αυριανών… Όλα τα στελέχη της συγκυβέρνησης [ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ] αυτομαγεύονται από την επιρροή που ασκούν πάνω τους οι λέξεις και τις εξακοντίζουν όπου βρεθούν κι όπου σταθούν προκαλώντας μεγαλύτερη σύγχυση στις συνειδήσεις των μαζών. Και βλέπουμε το φαινόμενο της ομαδικής παραίσθησης που παρατηρείται με την κυριαρχία ορισμένων εννοιών στην ψυχολογία του λαού, εννοιών που δημιούργησαν νοσηρά συμπλέγματα στην κοινωνική ψυχολογία, εμποδίζοντας έτσι το άτομο  να βρίσκει τον πραγματικό προσανατολισμό του και στον κόσμο της πολιτικής πράξης.