Ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, παρά τις οβιδιακές μεταμορφώσεις του, φαίνεται ότι σε ορισμένα ζητήματα παραμένει αγκυλωμένος σε ιδεοληψίες. Έτσι, συνεχίζει να αντιμετωπίζει με εκδικητικό τρόπο τους πολιτικούς αντιπάλους του, γεγονός που δεν συμβαδίζει με το νέο ήθος που επαγγέλλεται. Οι λόγοι της συγκεκριμένης τακτικής είναι ευεξήγητοι. Με τη μετάθεση των ευθυνών σε εκείνους, προσπαθεί να καλύψει δικά του λάθη και ολιγωρίες.
Οι συμπεριφορές αυτού του είδους, πυκνώνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα, και αρχίζουν να δημιουργούν μεγάλες ανησυχίες. Σε μια περίοδο, κατά την οποία είναι απαραίτητη όσο ποτέ άλλοτε η εθνική συνεννόηση, ορθώνονται τείχη και ενοχοποιούνται, χωρίς καμία τεκμηρίωση, πρόσωπα.
Πριν από λίγες μέρες ηγετικοί κύκλοι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. επανέφεραν στον σχεδιασμό τους την πρόθεσή τους για τη συγκρότηση Εξεταστικής Επιτροπής που θα διερευνήσει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες οδηγήθηκε η χώρα στο Μνημόνιο και να καταλογίσει τυχόν ευθύνες σε όσους άσκησαν την εξουσία την περίοδο 2010-2014. Με την άποψή τους συντάχθηκαν αμέσως ο ακροδεξιοί συνεργάτες τους στη διακυβέρνηση της χώρας, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Δεν θα μπορούσαν να απουσιάσουν εκείνοι που έχουν αναγορεύσει την συνωμοσιολογία σε κύρια δύναμή τους. Μάρτυρες του υπερθεάματος, που σχεδιάζεται να προβληθεί τους επόμενους μήνες, θα γίνουμε όλοι μας.
- Είναι, όμως, τα πράγματα έτσι;
Η άποψη των δύο πολιτικών αρχηγών, που χρεώθηκαν δύσκολα ομολογουμένως μέτρα, είναι απολύτως ορθή. Τα χρόνια 2004-2009, κατά γενική ομολογία, επιβαρύνθηκαν όλοι οι οικονομικοί δείκτες.
- Η κρίση οδήγησε στο Μνημόνιο και όχι το αντίθετο.
Και αν μεν για ορισμένα από τα τότε μέλη της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας απεφάνθη ο ελληνικός λαός, θέτοντάς τα με την ψήφο του στο περιθώριο, κάποια άλλα επανεξελέγησαν. Αντί όμως να σιωπήσουν, αποδεχόμενα την ευθύνη τους, τα χρόνια που ακολούθησαν, εγκαλούσαν με θράσος την Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την πολιτική του.
Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί ο Προκόπης Παυλόπουλος. Το χρονικό διάστημα 2004-2009 υπηρέτησε από κρίσιμες θέσεις την τότε Κυβέρνηση. Διετέλεσε, μεταξύ άλλων, Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης (2004-2007) καθώς επίσης Υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης (2007-2009). Η θητεία του αποτελεί από τις μελανότερες σελίδες της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής ιστορίας. Από διάφορα Κόμματα, ακόμα και από το δικό του, κατηγορήθηκε ότι προχώρησε σε αθρόους διορισμούς φιλικών προς την τότε Κυβέρνηση ατόμων. Για να παρακάμψει τον ΑΣΕΠ, μάλιστα, θέσπισε την προφορική συνέντευξη. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύτηκαν σε έγκυρη αθηναϊκή εφημερίδα φέρει την ευθύνη για τον διορισμό 865.000 ατόμων στο Δημόσιο (μόνιμων και συμβασιούχων). Τα 170.000 ήταν μόνιμοι και αορίστου χρόνου. Στην ανεύθυνη στάση που τήρησε οφείλεται, κατά ένα σημαντικό βαθμό, ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός της ελληνικής οικονομίας στις αρχές του 21ου αιώνα.
Κι όμως. Η κριτική που άσκησε όλα τα προηγούμενα χρόνια ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για τα πεπραγμένα της θητείας του Προκόπη Παυλόπουλου, κατά περίεργο τρόπο, ήταν προσεκτική. Επισήμαινε μεν κάποιες ολιγωρίες του αλλά δεν υπεισερχόταν στην ουσία της πολιτικής του ούτε, βέβαια, στον καταλογισμό ευθυνών. Για την επιβάρυνση των οικονομικών δεικτών της χώρας, ισχυριζόταν, η ευθύνη ανήκε αποκλειστικά στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. Κανένα άλλο πολιτικό κόμμα. Λες και η χώρα έφθασε σε τόσο δεινή θέση μέσα σε λίγους μόνο μήνες!
Η τακτική του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ήταν δυσεξήγητη. Όπως όλα δείχνουν αποτελούσε προϊόν συνεχών παρασκηνιακών επαφών μεταξύ του Αλέξη Τσίπρα και του Κώστα Καραμανλή, με στόχο την άλωση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στο πλαίσιο δημιουργίας των νέων πόλων του δικομματισμού. Το σχέδιο του μακρινού 1989 δεν είχε εγκαταλειφθεί ποτέ. Μία πρώτη εφαρμογή του ξεκίνησε ήδη και την επιβεβαιώνουν τα τελευταία γεγονότα. Από τον Πρωθυπουργό πλέον Αλέξη Τσίπρα ο Προκόπης Παυλόπουλος προτάθηκε στις 17 Φεβρουαρίου για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Την επομένη, με τη σύμφωνη γνώμη των ΑΝ.ΕΛ. και τη στήριξη της Ν.Δ. εξελέγη Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Η πρόσφατη απόφαση της Συγκυβέρνησης για τη διερεύνηση των συνθηκών κάτω από τις οποίες η χώρα μπήκε στο Μνημόνιο δεν επιλύει κανένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα. Δημιουργεί, αντίθετα, πολλά καινούργια. Αν ωστόσο κριθεί ότι πρέπει να αναλάβει δράση η Εξεταστική Επιτροπή είναι ανήκουστο να μην συμπεριλάβει στην έρευνά της την περίοδο 2004-2009. Διαφορετικά, φαίνεται σαν πράξη αντεκδίκησης της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και εκκαθάρισης των πολιτικών αντιπάλων της.
Σε μια τέτοια περίπτωση, πάντως, θα δημιουργηθούν τραγελαφικές καταστάσεις. Είναι επιβεβλημένο, από την Εξεταστική Επιτροπή, να κληθούν να καταθέσουν πρόσωπα, που πρωτοστάτησαν στις τότε εξελίξεις και συνεχίζουν να ασκούν σήμερα εξουσία. Ανάμεσά τους, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, η Πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας Λούκα Κατσέλη κ.ά. Μπορεί να φανταστεί κανείς τι σημαίνει κάτι τέτοιο; Για όλες τις πλευρές του πολιτικού σκηνικού θα επικρατεί δυσπιστία. Ένας νέος, Μεγάλος Διχασμός θα απλωθεί στη χώρα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον ήδη εύθραυστο κοινωνικό ιστό της.
Ο κυοφορούμενος σχεδιασμός μόνο σε αδιέξοδα οδηγεί. Η αριστεροδεξιά κυβέρνηση πρέπει άμεσα να λάβει θέση στο ζήτημα. Επωμίζεται, πλέον, μεγάλες ευθύνες για το μέλλον της χώρας. Δεν χρειάζεται να οξύνει ακόμη περισσότερο το πολιτικό κλίμα στην κρίσιμη χρονική συγκυρία που διανύουμε. Ας δώσει, επιτέλους, λύσεις στα πραγματικά προβλήματα του ελληνικού λαού, από τον οποίο ζήτησε και έλαβε την ψήφο του, κι ας μην σκιαμαχεί με ανεμόμυλους.
Κωστής Λίθινος
No comments:
Post a Comment