Η ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΑΡΧΙΣΕ!!!!!!

 

Μου περιέγραφε το γεγονός και δεν ήθελα να το πιστέψω. Ο συνομιλητής μου, όμως, ήταν φιλικό πρόσωπο. Του είχα απεριόριστη εμπιστοσύνη. Γνωριζόμαστε δεκαετίες.

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών προγραμμάτιζε να τιμήσει με τη δέουσα επισημότητα την Επέτειο της 25ης Μαρτίου. Σε αυτή καλούνται όλα τα μέλη της Πανεπιστημιακής Κοινότητας. Παρευρίσκονται, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ως ανώτατο εθνικό και θεσμικό σύμβολο, καθώς και άλλοι επίσημοι. Την κεντρική ομιλία, στη Μεγάλη Αίθουσα του Πανεπιστημίου, ανέλαβε να εκφωνήσει, όπως παραδοσιακά έχει καθιερωθεί να γίνεται, καταξιωμένη ιστορικός του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Είχαν προετοιμαστεί, μάλιστα, και οι σχετικές προσκλήσεις.

Ξαφνικά, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, αντί της ιστορικού, ομιλητής της Τιμητικής Εκδήλωσης ορίστηκε να είναι ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Ο τίτλος της Ομιλίας του θα ήταν: «Η Ελληνική Επανάσταση ως ευρωπαϊκό γεγονός». Παράλληλα, για να ξεπεραστούν τυχόν αντιδράσεις, θα μιλούσε και ένα μέλος της Πανεπιστημιακής Κοινότητας.

Ποιοι είχαν την ιδέα να παρακάμψουν την ακαδημαϊκή τάξη και να προτείνουν ως κεντρικό ομιλητή της εκδήλωσης τον Αλέξη Τσίπρα παραμένει άγνωστο. Προφανώς προχώρησαν σε μια τέτοια κίνηση για λόγους εκδούλευσης.

Την ευκαιρία, αν δεν την προκάλεσε ο ίδιος ή οι στενοί συνεργάτες του, άδραξε ο Πρωθυπουργός. Οι λόγοι της πρεμούρας του, εμφανείς. Δεν είναι και λίγο πράγμα την ημέρα της Εθνικής Εθνεγερσίας να εμφανίζεται ως ο Ηγέτης του Έθνους στο τηλεοπτικό κοινό. Η προπαγάνδα σε όλο της το μεγαλείο. Όπως, και στις αλήστου μνήμης εποχές.

Τι σχέση έχει με το θέμα που θα διαπραγματευθεί ο Αλέξης Τσίπρας, πολιτικός μηχανικός στο επάγγελμα, ας το παρακάμψουμε. Προφανώς, το προηγούμενο χρονικό διάστημα, πρόλαβε να εντρυφήσει ενδελεχώς και σε αυτό το ιστορικό ζήτημα.

Ενώπιον καταξιωμένων ιστορικών, που έχουν αφιερώσει για δεκαετίες τη ζωή τους στην έρευνα και στη διδασκαλία, χωρίς αιδώ, θα τους ανακοίνωνε τα πορίσματα της μελέτης του.

Η αντίδραση των περισσότερων μελών της Πανεπιστημιακής Κοινότητας, στις μεθοδεύσεις που γίνονταν εν αγνοία του, υπήρξε άμεση. Διαμαρτυρήθηκαν έντονα για την παράκαμψή τους σε ένα καθαρά επιστημονικό ζήτημα. Μοναδική εξαίρεση αποτέλεσε ο Σύλλογος Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών. Προκειμένου προφανώς να γίνουν αρεστά τα μέλη του στην Κυβέρνηση, για ευνόητους στον καθένα λόγους, εξέδωσε στις 23 Μαρτίου την παρακάτω ανακοίνωση: «Το ΔΣ του Συλλόγου ΔΕΠ της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, θα παρευρεθεί σύσσωμο στον επίσημο εορτασμό για την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη, 25 Μαρτίου 2015 και ώρα 19:00 στη Μεγάλη Αίθουσα του Πανεπιστημίου Αθηνών και καλεί όλα τα μέλη του να συμμετάσχουν».

Υπάρχει, όμως, και συνέχεια.

Αυτή και αν προκαλεί ανατριχιαστικούς συνειρμούς.

Το βράδυ της 24ης Μαρτίου, λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, όλη η πανεπιστημιακή κοινότητα, μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος από το γραφείο του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών Καθηγητή Μελέτιου-Αθανάσιου Δημόπουλου, έλαβε το ακόλουθο μήνυμα: «Λόγω της πιθανώς αυξημένης προσέλευσης στην αυριανή εκδήλωση για τον εορτασμό της επετείου της 25ης Μαρτίου, παρακαλείσθε να επιβεβαιώσετε το συντομότερο δυνατό στην ηλεκτρονική διεύθυνση 25march@uoa.gr την παρουσία σας στην εκδήλωση, αναγράφοντας το ονοματεπώνυμό σας και το Τμήμα/υπηρεσία όπου υπηρετείτε».

Τα ερωτήματα, που ανακύπτουν, είναι ποικίλα.

Οι λόγοι ασφαλείας, τους οποίους επικαλούνται έμμεσα οι αποστολείς του ηλεκτρονικού μηνύματος, είναι αστείοι. Όλες τις προηγούμενες δεκαετίες, κατά την Επίσημη Εκδήλωση της 25ης Μαρτίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, παρόντος του εκάστοτε Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, ποτέ δεν είχε ανακύψει τέτοιο ζήτημα. Γιατί εφευρέθηκε τώρα;

Γιατί ζητήθηκαν από τους καθηγητές να δηλώσουν τις προθέσεις τους και να δώσουν προσωπικά δεδομένα τους καθώς επίσης τον φορέα που εργάζονται; Η δικαιολογία, πως η αίθουσα είναι μικρή και πρέπει γίνει προγραμματισμός σε ποια θέση πρέπει να καθίσουν, είναι διασκεδαστική. Δεν έχει καμία λογική. Κι αν εκδήλωναν ενδιαφέρον και προσέρχονταν όλοι, τρεις χιλιάδες περίπου, τι θα γινόταν; Μπορούσαν να εξυπηρετηθούν;

Το σοβαρότερο, τέλος, είναι άλλο. Για ποιο λόγο δημιουργήθηκε μία καινούργια ηλεκτρονική διεύθυνση για την κατάθεση των σχετικών δηλώσεων και δεν χρησιμοποιήθηκε η επίσημη ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου; Μήπως, για να διαπιστωθεί ευκολότερα και ταχύτερα, ποιοι δεν ανταποκρίθηκαν και να χρησιμοποιηθούν, αργότερα, σε βάρος τους τα σχετικά στοιχεία;

Προσέξτε το ύφος των δύο παρατιθέμενων κειμένων. Ιδίως αυτό της Ιατρικής Σχολής.

Σας θυμίζουν κάτι όλα τα παραπάνω;

Μπορείτε να φέρετε στον νου σας τις δηλώσεις συμπαράστασης προς τις τότε Κυβερνήσεις, που έκαναν διάφοροι φορείς, σε δύσκολες εποχές;

Λέτε να επιστρέψουμε στους φακέλους για τους αντιφρονούντες; Γιατί ως τέτοιοι θα θεωρηθούν προφανώς όσοι δεν προσήλθαν ώστε να παρακολουθήσουν την ομιλία του Πρωθυπουργού.

Θεέ μου! Τι θα δούμε ακόμη;

Από ανθρώπους, που στα νιάτα τους ατένιζαν με αισιοδοξία τον Πατερούλη, όλα πλέον πρέπει να τα περιμένουμε.

Η απογοήτευση άρχισε!

 

Κωστής Λίθινος