Οι τελευταίοι σπασμοί των σαλτιμπάγκων!!!

Τι έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια στην πατρίδα μας; Ότι η εντιμότητα, η ευθύτητα, η ειλικρίνεια και η νηφαλιότητα είναι αρετές εντελώς άχρηστες στην πολιτική. Το παράδειγμά μου είναι ο Γιώργος Παπανδρέου. Κινδυνεύω ξανά να εισπράξω ειρωνεία. Όμως οι πολιτικές εξελίξεις αποτυπώνουν του λόγου το αληθές με πλήρη ευκρίνεια. Αυτοί οι πολιτικοί που τον κυνήγησαν, τον λοιδώρησαν, τον ελεεινολόγησαν και παλεύουν ακόμη να τον απαξιώσουν, δεν παύουν να αποτελούν το "έλκος" της πολιτικής μας ζωής, διότι εξαιτίας τους σήμερα παρατείνεται η αγωνία του ελληνικού λαού για το αν θα δει καλύτερες μέρες, αν θα καταφέρει η χώρα μας να βγει στο ξέφωτο. Η δικιά τους αγωνία είναι πώς θα καταφέρουν να μείνουν στο προσκήνιο, έχοντας κατά νου, την προσωπική πολιτική τους επιβίωση αλλά και το κομματικό συμφέρον. Κάπου εμφιλοχωρεί η έγνοια για τη σωτηρία της χώρας και του λαού της, αλλά ωστόσο κάπου χάνεται, αφού η οργανωμένη εμπάθεια υπερτερεί. 

• Ο Αντώνης Σαμαράς καταδαπάνησε την πολιτική "ευφυία" του στην προσβολή των αντιπάλων, στην ατέρμονα ψευδολογία, στην υποσχεσιολογία και την κάλπικη συμπεριφορά. Η εικόνα του "καλού παιδιού" έχει καταρριφθεί. 
• Ο Ευάγγελος Βενιζέλος αναλώθηκε κι αυτός στο αχάριστο έργο του διασυρμού του προκατόχου του στην αρχηγία του ΠΑΣΟΚ και έμεινε δέσμιος στη μικρότητα και τις φιλοδοξίες του.
• Ο Φώτης Κουβέλης εξακολουθεί να έχει στον ορίζοντα την αύξηση της κομματικής του δύναμης που περνάει άσφαλτα από την διάλυση του ΠΑΣΟΚ και την αρπαγή των κουρελιών του.
• Ο Αλέξης Τσίπρας κατασυκοφαντεί όλους τους αντιπάλους του, κι όλους εκείνους που δεν προσαρμόζονται στην "αισθητική" πολιτική αλφαβήτα του. Οι δυνατότητές του είναι περιορισμένες και δεν είναι σε θέση να οργανώσει ένα πλάνο σωστό, ρεαλιστικό, ώστε να τον εμπιστευθεί ο ελληνικός λαός. Και δεν έχει καταλάβει ότι ο λαϊκισμός ποτέ δεν ήταν προνόμιο της αριστεράς. Αυτός, ωστόσο, αναδεικνύεται καθημερινά σε κραυγαλέο λαϊκιστή που συναγωνίζεται τις κορόνες του Καμμένου και του Μιχαλολάκου.
• Ο Πάνος Καμμένος και ο Μιχαλολιάκος της Χρυσής Αυγής δεν μπαίνουν σε κανόνα. Είναι ανεξέλεγκτοι και είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή η ελληνική κοινωνία θα τους αποβάλει.

Όλοι οι παραπάνω ήσαν θλιβερά κατάλοιπα της οικονομικής κρίσης αλλά και της πολιτικής σύγχυσης που τροφοδότησε τη μισαλλόδοξη διάθεση κι έβγαλε στη φόρα τις εμπάθειες, τα πείσματα, τα μίση. Είναι βέβαια οδυνηρή σ' αυτούς η βαθμιαία συνειδητοποίηση της έκπτωσής τους από το βάθρο που οι ίδιοι έστησαν για τους εαυτούς τους ερήμην της κοινής επιδοκιμασίας. Κάποια στιγμή κέρδισαν την εύνοια του ελληνικού λαού, αφού προηγουμένως είχαν καταφέρει να του ανακατώσουν την καρδιά και την ψυχή, κι ακόμα πανηγυρίζουν είτε με τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών είτε με τα νούμερα των συχνών δημοσκοπήσεων που πραγματοποιούνται εκ του πονηρού από τα μεγάλα εκδοτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα. 

Σήμερα χρειάζεται μια αναγεννητική και αφυπνιστική προσπάθεια για να ξεφύγουμε από τον μακαρθισμό των "μικρών" πολιτικών που προσπαθούν να κάνουν πολιτική καριέρα μόνον και μόνον για να πεθάνουμε εμείς από ασφυξία. Είναι θλιβερό να ζούμε μέσα σ' ένα καθεστώς πολιτικού τεντιμποϊσμού, που γι' αυτούς μπορεί να είναι αποδοτικός, αλλά για τον λαό δεν παύει να είναι μια περιπέτεια χωρίς προοπτική, χωρίς όραμα. 

Κι όλη αυτή η θολή κατάσταση έχει σταθεί το βάθρο για ορισμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης και για κάποιους "δημοσιογράφους" που καθημερινά ασκούνται στον πετροπόλεμο. Ξέρουμε όλοι βέβαια ότι η δημοσιογραφία είναι, ιδιαίτερα σήμερα, εμπορική δραστηριότητα και ως εκ τούτου είναι υποχρεωμένη να πουλάει, κυριολεκτικά, πραμάτεια που ν' αγοράζεται. Δεν υπάρχει περίπτωση ν' αξιώσω από τους τηλε-εισαγγελείς ρόλο ιεραποστολικό!!!! Απλώς, κάποιοι που ακόμα έχουν αξιοπρέπεια ηθική και επαγγελματική να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να πουν ότι αυτά που λένε είναι η δική τους αλήθεια κι όχι η μία και μοναδική αλήθεια!!