Στην άκρη, λοιπόν, να περάσει ο Τσίπρας, για να θρονιαστεί στη ζωή μας η ημιμάθεια και η αυθάδεια!!!

Έχω την εντύπωση ότι κάποτε ένα στραβοπάτημα, ένας άσκεπτος λόγος, μια αστοχασιά, μια ελαφρότητα αντιμετώπιζαν τρομερές κυρώσεις και στο χώρο της πολιτικής. Σήμερα όμως το παράδειγμα του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, με αναγκάζει να πω ότι η ημιμάθεια και η αυθάδεια έχουν θρονιαστεί στην ζωή μας. Ο Τσίπρας έχει πιστέψει ότι ανώτατο χρέος και αποστολή του είναι η σωτηρία της Ελλάδας, και επιζητεί μανιωδώς οδηγητικό ρόλο. Θεωρεί επιπλέον ότι επειδή ένα ποσοστό των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ μετακινήθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ, αυτοί οι άνθρωποι θ'α ανέχονται την ημιμάθεια και την αυθάδεια εσαεί και δεν θ' αντιδρούν. 

Είναι αλήθεια ότι μετά το ξέσπασμα της κρίσης, από το 1999 και δώθε, και επειδή οι έλεγχοι είχαν χαλαρώσει, οι ευαισθησίες είχαν στομώσει, το πνεύμα της προχειρότητας είχε κυριαρχήσει, οι συνειδήσεις είχαν εθισθεί στην ανοχή πολλών ηθικών και άλλων εκτροπών και παρεκτροπών, ο καιρός έφερε στην επιφάνεια απίθανα αξιολογικά κριτήρια, εκτοπίζοντας άλλα, στερεότερα και ασφαλέστερα. Έτσι άνοιξε ο δρόμος του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα, έτσι μπήκαν στην καθημερινότητά μας οι κάθε λογής "συνιστώσες", διεκδικώντας χώρους όπου άλλοτε η προσπέλαση ήταν σχεδόν απαγορευμένη γιατί απλώς προϋπέθετε μόχθο και επιδόσεις και αποσκευές.

Οι παλινωδίες, τα φάλτσα, οι κωλοτούμπες, οι αναιρέσεις του Τσίπρα και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ έγιναν θέματα της ημερήσιας διάταξης της πολιτικής μας ζωής. Βασιζόμενοι λοιπόν, στην κακή οικονομική συγκυρία, αλωνίζουν και ως αυτόκλητοι ζητούν την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας. Φυσικά στη δημοκρατία μας ΟΛΑ μπορεί να συμβούν κι εμείς, οι άλλοι, να υπακούσουμε στην πλειοψηφία. Κι αν αλλάζουν απόψεις ο Τσίπρας και τα στελέχη του, ανάλογα με το πώς κοιμήθηκαν τη νύχτα, αυτό μπορεί να μην τους απασχολεί, εμάς όμως, τους άλλους, μας απασχολεί.

Όμως δεν μπορούμε ν' ανεχτούμε τους κουτσαβάκηδες του ΣΥΡΙΖΑ που διαγράφουν με μια μουντζαλιά πολύμοχθες προσπάθειες ετών και αγώνες δικούς μας για να μπορούν αυτοί να δείχνουν το κεφάλι τους ως μογκολφιέρα, υποδυόμενοι μια βαρύτητα που στην πραγματικότητα δεν αντιστοιχεί ούτε με υποδιαίρεση γραμμαρίου. Έτσι έφτασε στο σημείο ο Τσίπρας να ζητεί εκλογές για να διαχειριστεί την προεδρία το 2014 - για να στείλει όχι μόνον Έλληνες αλλά και άλλους Ευρωπαίους στα κατά τον φίλο του φιλόσοφο Ζίζεκ, γκουλάνγκ!!!

Θεέ μου, πώς κρατάς τα κεραμίδια ξεκάρφωτα;;;