Η φυσιογνωμία της πολιτικής και της κοινωνίας μας έχει αλλάξει δραματικά τα τελευταία χρόνια. Επιχειρηματικά και κομματικά συμφέροντα πρυτανεύουν και ο πολιτικός καιροσκοπισμός είναι το όχημα πάνω στο οποίο έχουν ανέβει οι χαμαιλέοντες της πολιτικής για να ικανοποιήσουν τα ιδιοτελή συμφέροντά τους αλλά και των ντόπιων και ξένων πατρώνων τους.
Το παράδειγμα με την περιπέτεια του άλλοτε υπουργού Οικονομικών, του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, είναι αρκετό για να καταδειχθεί ότι η πολιτική πλέον έχει γίνει όργανο εκμαυλισμού, αφού επιχειρεί να καλύψει τους ιδιοτελείς κομματικούς σκοπούς κάτω από την πρόσοψη δήθεν εθνικών επιδιώξεων.
Η συμφωνία της τρικομματικής κυβέρνησης να "θυσιάσει" κάποιον πολιτικό για να ικανοποιήσει το κοινό της αρένας, αλλά και η μανία καταδίωξης που έχει κυριεύσει τον ΣΥΡΙΖΑ και τις άλλες κομματικές παρατάξεις, είναι ένα σύμπτωμα μιας σκάρτης εποχής όπου όλα έχουν νοθευτεί, ακόμα και η αξία των λέξεων διότι ο λαός διδάσκεται ν' απιστεί στις έννοιες που εκφράζουν, αφού άγιες λέξεις χρησιμοποιούνται συχνά για να χαρακτηρίσουν πρόδηλες αχρειότητες.
Δεν μπορώ να δεχτώ ότι όλοι αυτοί που ψήφισαν την παραπομπή του Παπακωνσταντίνου ήξεραν τι ψήφιζαν και γιατί ψήφισαν. Δηλαδή πιστεύουν τώρα ότι η παραπομπή αυτή θα ασκήσει εξυγιαντική επίδραση στην πολιτική για να καταστήσει τον δημόσιο βίο της χώρας περισσότερο ορθολογικό και την πολιτική περισσότερο υπεύθυνη, εντιμότερη και ανιδιοτελή;;;
Είναι βέβαιο πως όταν παρέλθει η μέθη και επιβληθεί η νηφαλιότητα της άτεγκτης κρίσης, τότε οι πολιτικοί που σήμερα είναι στο προσκήνιο και κραυγάζουν, θ' αρκεστούν στο ρόλο των λαοπλάνων που έκαναν εγκλήματα τα οποία δυστυχώς πέρασαν ατιμώρητα. Τόσα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ επί Νέας Δημοκρατίας, με πρωθυπουργό τον άλλοτε λαλίστατο Κωστάκη Καραμανλή που μετά την πτώση του ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ από τον ελληνικό λαό χωρίς να έχει ανοίξει το στόμα του -ούτε μια φορά - και όλοι οι τιμητές και του Παπανδρέου και οι κατήγοροι του Παπακωνσταντίνου φαίνεται να έχουν ξεχάσει. Επιλεκτική απώλεια μνήμης!!!
Οι μετακινήσεις βουλευτών από το ένα κόμμα στο άλλο δείχνουν απλώς ότι ο χαμαιλεοντισμός δεν είναι απλώς μια ιδιαιτερότητα ενός συγκεκριμένου ερπετού ν' αλλάζει το χρώμα του για να προστατεύεται από τους εχθρούς του, αλλά για τους ανθρώπους είναι... σαλταδορισμός, αριβισμός, τυχοδιωκτισμός. Αλλά όλοι αυτοί δεν θα διακινούνταν στην πολιτική αρένα εάν δεν υπήρχε το επιχειρηματικό κατεστημένο που επιδιώκει να χειραγωγεί πρόσωπα, και πολιτικές δυνάμεις προς ίδιον όφελος, κι έχει πάντα τον τρόπο. Οι εργολαβίες και οι εκδοτικές επιχειρήσεις μπλέκονται με την πολιτική και τ' αποτελέσματα τα βλέπουμε καθημερινά...
No comments:
Post a Comment