Εχουμε δημοκρατία ή ζούμε στην εποχή της δημοκοπίας;;;

• Ζωή Κωνσταντοπούλου: «Είσαστε τόσο εξευτελισμένος από την ίδια σας την παρουσία, που δεν χρειάζεται να πει κανείς τίποτα για σας. [...] αλλά τι να κάνουμε; Έχουμε Δημοκρατία».

Στην τελευταία συνεδρίαση της προανακριτικής επιτροπής της Βουλής που διερευνά την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ δεν έλειψαν οι καυγάδες και οι αντεγκλήσεις και οι διάλογοι ήσαν αρκετοί για να επικυρωθεί του λόγου το αληθές, ότι δηλαδή η Βουλή που έχουμε είναι από τις χειρότερες που γνώρισε η νεαρή δημοκρατία μας. Και αναφέρομαι στην ποιότητα του πολιτικού προσωπικού, και στην τεχική της πολιτικής που τελικά λειτουργεί με τα ελατήρια της δημοκοπίας. 

Κι εδώ είναι το ζήτημα που με απασχολεί. Κατά πόσο δηλαδή μπορεί η δημοκοπία να έχει πιθανότητες επιρροής σ' έναν λαό!!! Αλλά θα σημειώσω αμέσως ότι η ασύδοτη λογοκοπία είναι τονωτικό της ατροφίας  της πολιτικής σκέψης. Ο λόγος της Ζ. Κωνσταντοπούλου, που απευθυνόταν στον πρόεδρο της Προανακριτικής Επιτροπής Χρ. Μαρκογιαννάκη, απέδειξε για πολλοστή φορά ότι ο έρωτας των λέξεων καλλιεργείται επίμονα στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ. Τα λεκτικά πυροτεχνήματα της εν λόγω βουλευτίνας μαρτυρούν το χθαμαλό επίπεδο της πολιτικής αγωγής της που κρύβεται πίσω από τη φράση "έχουμε Δημοκρατία"!!!

Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά και ο αρχηγός τους, αφότου έγιναν αξιωματική αντιπολίτευση επιδίδονται σε μια ασύδοτη και άκρως λαϊκίζουσα λογοφιλία και είναι το μόνιμο όπλο μάχης γι' αυτούς. Έχουν πεισθεί ότι τα λεκτικά πυροτεχνήματα δημιουργούν "γεγονότα", μεταδίδοντας στο κοινό τα δικά τους πάθη. Οχυρωμένοι πίσω από τη "δύναμη" που τους δίνει η θεσμική τους ιδιότητα, έχουν την εντύπωση ότι μπορούν να λένε ό,τι τους έρθει πρόχειρο στα χείλη.  

Ξεχνούν όμως ότι ένας πολιτικός δεν μπορεί να σταθεί με μόνα τα φραστικά πυροτεχνήματα, αλλά χρειάζονται κάποιες αρετές και προπαντός ήθος. Κι ακόμη δεν έχουν καταλάβει ότι ο έρωτας των λέξεων δυστυχώς συσκοτίζει τα προβλήματα, εθίζεται ο λαός στα συνθήματα, θαμπώνεται από την πρόσοψη και δεν νιώθει την ανάγκη να ψάξει βαθύτερα. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ φανατίζει και για τούτο βλέπει τα ποσοστά του να είναι καρφωμένα εκεί που βρίσκονται σήμερα και δεν πρόκειται ν' αλλάξουν. Η φλυαρία των στελεχών του αποτυπώνει τον ιδεολογικό βρασμό τους, των δερβίσηδων της δημοκρατίας, που φοβούνται ότι η τράπεζα των δικών τους δημοκρατικών καταθέσεων είναι άκρως επισφαλής και για τούτο βιάζονται και πολιτεύονται ανεύθυνα την ώρα του ακίνδυνου και προσοδοφόρου ηρωισμού.