Το ένστικτο του "σοφού λαού"

Ανοίγω το βιβλίο των αναμνήσεων και σκορπίζουν τριγύρω μου διάφορα απολησμονημένα αρώματα άλλων εποχών. Αμέσως προβάλλουν εικόνες που αποτυπώνουν χαρές, λύπες, αγωνίες, έρωτες αλλά και τη ζωντανή αίσθηση της φυγής, της ροής και του ανεπανόρθωτου. Πάντοτε είχαμε βιοτικά προβλήματα, φιλοδοξίες, αξιώσεις από την κοινωνία και τη ζωή την ίδια. Δεν γεννήθηκαν τώρα όλα όσα μας βασανίζουν. Πάντως αυτό που με απασχολεί είναι να μην απελπίζω τους ανθρώπους, τους σεμνούς φίλους που με διαβάζουν. Μακάρι να είχα τη δύναμη να προσφέρω βεβαιότητες, αλλά δυστυχώς πρέπει να συνηθίσουμε στη μυθολογία μιας νέας εποχής, που έχει δημιουργήσει νέες συμπεριφορές και νέα ήθη.

Ωστόσο, έχει σημασία να βλέπουμε πρόσωπα και πράγματα στις σωστές αναλογίες και διαστάσεις τους. Και το γράφω αυτό διότι νιώθω αδυναμία να εξηγήσω τον κόσμο σήμερα και τους ανθρώπους που κάνουν βήματα στα τυφλά, που υποτάσσονται στα κελεύσματα του κάθε τυχάρπαστου μπεχλιβάνη, που ξεχνάνε ιδέες, παραδόσεις και απεμπολούν ό,τι με πολύ κόπο κέρδισαν. Η κοινωνία μας χρειάζεται ειδική και επίμονη εκπαίδευση κι έχω αρχίσει πλέον να πιστεύω ότι δεν έχει κανένα ένστικτο, όπως συνηθίζουμε να λέμε.

Γελάω όταν ακούω τους διαφόρους μεγαλοσχήμονες δημοσιολογούντες δημοσιογραφικούς αναλυτές και πολιτικάντηδες να λένε ότι ο "σοφός λαός" θέλει συνεργασίες γι' αυτό βρισκόμαστε απέναντι σε μια πανσπερμία κομματικών επιλογών!!! Απλώς, ο "σοφός λαός" έχει πάθει σύγχυση φρενών και δεν ξέρει τι θέλει. Είναι τραγικό λάθος να επαναπαυόμαστε στο περιβόητο "ένστικτο", διότι το ένστικτο έχει κάτι το σκοτεινό, το θολό και το τυφλό, κι ας μην μας διαφεύγει ότι ο άνθρωπος γεννιέται ζώο και όχι... χερουβείμ!!!

Τι κάνει το ένστικτο του "σοφού λαού" όταν νιώθει [;;;] ότι κάποιοι γύρω του τον εκμεταλλεύονται, ότι κάποιοι άλλοι πλουτίζουν ανενόχλητοι, προνομιακά και βυζαίνουν το κοινωνικό σύνολο;;; Ας μου πει κάποιος ότι η κοινωνία μας δεν είναι υπανάπτυκτη, πνευματικά υποσιτισμένη, μ' εσωτερική ζωή βραδύρρυθμη!! Έχω την εντύπωση ότι τούτος ο "σοφός λαός" δεν έχει αποθησαυρίσει γνώση και πείρα, κι αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι δεν του γκρέμισαν τις αξίες, αλλά ο ίδιος τις εκποίησε. Στέκομαι με θυμηδία μπροστά σ' εκείνους που συνεχώς ισχυρίζονται ότι κάποιοι πρόδωσαν τα ιδανικά μας και συνήθως αναφέρονται σε αυτούς που υποτίθεται ότι τα διαχειρίζονται θέσει ή φύσει. Δεν κατάλαβε ο "σοφός λαός" ότι έχει γίνει συνέταιρος στη δικαιοπραξία με τους δουλέμπορους που όμως εκείνοι αποκλειστικά καρπώνονται τα κέρδη...

Δεν αντέχω την μεγαλαυχία των πολιτικών, οι οποίοι αντί να μεγεθύνουν την κλίμακα του σύμπαντος, το μικραίνουν και το φέρνουν στα μέτρα τους και το απογυμνώνουν κι από κάθε λογής μη σταθμητές, 'ηθικές' αξίες. Κι έτσι πεδικλώνουν τον "σοφό λαό".

Ακόμα πιστεύετε στο ένστικτο του "σοφού λαού";;; Πάντως εγώ δεν βγάζω συμπέρασμα...