Κάθε γενιά έχει απώλειες και τη μοίρα της!!!!!

Δεν ξέρω αν πρέπει να γελάω ή να κλαίω. Οι ωραίες στιγμές της ζωής, ο εξαίσιος παλμός της, εμφανίζονται σαν δολώματα όταν ο ουρανός γίνεται μαύρος, η σύγχυση γενικώς σκεπάζει τον ορίζοντα και καλούμαστε να σταθούμε όρθιοι. Αλλά νιώθω ότι μας κυνηγάνε και μάλλον η καθημερινότητά μας μοιάζει με πανικόβλητη φυγή προς τα εμπρός. Κι εμείς αλλόφρονες τρέχουμε για να σωθούμε. Να σωθούμε από τι;;; Από εκείνο που μας απειλεί και φαίνεται τελικά ότι θα πέσει στο κεφάλι μας. Αλλά, το αστείο είναι ότι όσο προχωράμε, συνεχώς μας γίνονται νέες αποκαλύψεις. Τι είδους αποκαλύψεις;;; 

Απλώς βλέπουμε γύρω δρόμους να στραβώνουν, άλλους να κόβονται απότομα, μερικούς να σταματάνε μπροστά σ' ένα γκρεμό, άλλους ν' ανηφορίζουν μονομιάς και απροσδόκητα και άλλους να συνεχίζονται με χίλια-δυο φιδολυγίσματα, να βρίσκουν τρόπο να τρυπώνουν ανάμεσα στα εμπόδια που ορθώνονται και να τα υπερφαλαγγίζουν. Όλοι αυτοί οι δρόμοι είναι πορείες που χαράζονται από ανθρώπους ξεκινημένους την αυγή μαζί μας. Είναι βέβαιο ότι ξέρετε πως η έννοια του κόσμου, για να μην πούμε στενά 'μιας γενιάς', έχει ελαστικότητα και χωράει μέσα τις διάφορες ηλικίες, κι όλες μαζί σχηματίζουν μιαν εποχή.

Θεωρώ πως έχετε όλοι σας αντιληφθεί ότι δεν έχετε ή [για να μην παρεξηγηθώ] δεν έχουμε, μια και μόνη ποιότητα. Μπορεί να έχουμε κοινά σημεία, να νιώθουμε να μας συνδέει μιαν αλληλεγγύη, κυρίως απέναντι στους μεγαλύτερους και σε ό,τι έχει προηγηθεί που το κρίνετε [το κρίνουμε] ως αμαρτωλό. Αλλά διαπιστώνω κι εγώ με τη σειρά όπως τόσοι άλλοι, ότι οι διαφορές μεταξύ μας μεγαλώνουν. Και αύριο θα μεγαλώσουν με τρόπο εκπληκτικό και τούτο διότι η ζωή αλλοιώνει, εκτραχύνει, υπερτονίζει, αμβλύνει ή οξύνει - και μάλιστα έχει την τάση να αμβλύνει τα ευγενέστερα και να οξύνει τα αγενέστερα. Και για να κλείνω τον κύκλο των σκέψεων, πρέπει να σημειώσω ότι θα διαπιστώνετε στη διάρκεια της πορείας σας, πως αλλιώς είχατε ξεκινήσει και αλλιώς θα φτάσετε. Και στο δρόμο θα έχετε αφήσει απώλειες. 

ΥΓ. Εξακολουθώ να αποσιωπώ τα ονόματα που είναι ελκυστικά σ' ένα κείμενο κι εμένα με παραπέμπουν στην παραπολιτική, την οποία ποτέ δεν γούσταρα. Τα 'παραπολιτικά' είναι για ν' αγριεύει ο πόλεμος μεταξύ μας σε κλίμακα δίχως προηγούμενο. Δεν μ' αρέσει η νομιμοποίηση του επαναστατισμού που έχει μπει πλέον στην ημερήσια διάταξη των περισσοτέρων και πολύ περισσότερο δεν μ' αρέσει να εκδιώκεται στην παρανομία η παράδοση.