Αναχωρητής... έτοιμος πάντα για μια άγρια εμπειρία!!!!

Δεν είμαι δάσκαλος, ούτε αρχηγός κόμματος, ούτε φιλοδοξώ ν' αποκτήσω μαθητές για να μ' ακολουθούν στις περιπλανήσεις και τις ακροβασίες μου. Κι αυτό το λέω διότι κάνω φοβερή προσπάθεια να ξεφύγω από το κύκλωμα της πολιτισμικής και πολιτικής εκείνης πορείας που δεν μας επιτρέπει πλέον να έχουμε τον έλεγχο. Εξάλλου, καθημερινά διαπιστώνω ότι ο περισσότερος κόσμος υποτάσσεται παθητικά στο ρεύμα, όχι γιατί δεν έχει την τάση και τη δυνατότητα να κάνει ανάλυση των φαινομένων, αλλά και γιατί έχει πλαστεί με την μοίρα της πρώτης ύλης να του γίνεται δηλαδή μηχανικός φορέας. Σε αυτή την κοινωνία υπάρχουν πολλοί οργανικά ανήσυχοι, ανοικονόμητοι, φυσιολογικά αλαφιασμένοι, που δεν αφήνονται στο ρεύμα, αλλά σηκώνονται στα νύχια κάθε τόσο, κοιτάζουν γύρω τους και πέρα, με μάτι τεντωμένο και πασχίζουν να διαγνώσουν τι κρύβεται στον θολό ορίζοντα.

Θέλω να είμαι ένας από αυτούς. Άλλωστε δεν είμαι ο μοναδικός. Γι' αυτό γκρινιάζω, γι' αυτό είμαι ενοχλητικός και οπωσδήποτε αυτό το πληρώνω, αφού μπορεί να χαρακτηρίζομαι αδιάκριτος, εξυπνάκιας, δυσάρεστος, και τελικά ίσως επικίνδυνος. Σιγά-σιγά, έτσι οδηγούμαι στον αναχωρητισμό και γίνομαι ένας αναχωρητής, αλλά καθώς σκέφτομαι ότι έχω αρκετή ωριμότητα, δεν μπορώ να κρατώ τις σκέψεις μου μονάχα για τον εαυτό μου. Λένε ότι σε μια εποχή σαν την δική μας που όλα μνημειώνονται και αρχειοθετούνται, δηλαδή καταγράφονται λεπτομερώς, είναι καλύτερα να σωπαίνεις γιατί μπορεί κάποια στιγμή να βρεις τα λόγια σου μπροστά σου, αναπάντεχα βρικολακιασμένα και μάλιστα αγνώριστα.

Όμως έτσι συμπεριφέρονται κάποιοι που έχουν πολλούς λόγους να σωπαίνουν και να μην εκφράζονται. Είναι οι καιροσκόποι, οι συμφεροντολόγοι, οι δήθεν ηθικοί, εκείνοι που θέλουν όλα να τα προσαρμόζουν στην προσωπική αισθητική αλφαβήτα τους, οι ανεπαρκείς που μουντζαλώνουν το χαρτί και σου λένε ότι δημιουργούν πολύχρωμους πίνακες. Είναι οι ναρκισσευόμενοι, εκείνοι που έχουν έντονο και καθ' υπερβολή το αίσθημα της υπεροψίας και μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους, οι αλαζόνες, οι ξερόλες, που δεν έχουν ενσυναίσθηση απέναντι στα συναισθήματα των άλλων και βρίσκονται σε πλήρη αδυναμία να τα κατανοήσουν.

Το γεγονός ότι έχω οδηγηθεί στον αναχωρητισμό δεν σημαίνει ότι δεν είμαι έτοιμος πάντα για μια καινούργια και άγρια εμπειρία!!! Κάθε άλλο. Κάνω μια προσπάθεια ν' απαλλαγώ από ορισμένες παλιές αποσκευές, γιατί νιώθω ότι βαδίζουμε σε άγνωστα πεπρωμένα, και χρειάζεται να είναι κανείς κάπως ανάλαφρος για να μπορέσει να προχωρήσει, αλλά να έχει συγχρόνως και μεγάλη δύναμη για ν' αντισταθεί στα κάθε λογής ρεύματα.