Συμμερίζομαι εν πολλοίς την αγανάκτηση κατά του Βενιζέλου, αλλά έχω την εντύπωση ότι δεν έχει νόημα να τα βάζει κανείς μ’ ένα πολιτικό πτώμα. Απαξιώθηκε από τις πράξεις του ο Βενιζέλος και κάποια στιγμή θα εκτεθεί στα μάτια ακόμη κι εκείνων που τον υποστηρίζουν. Είναι βέβαια οδυνηρό στον Βενιζέλο και την παρέα του η βαθμιαία συνειδητοποίηση της έκπτωσης από το βάθρο που έστησαν για τους εαυτούς τους ερήμην της κοινής επιδοκιμασίας. Φτάνει πια η αρνητική ενασχόληση. Κατά τη γνώμη μου θα ήταν προτιμότερο ν’ αναλώνεται κανείς σε θετικές κινήσεις. Τι νόημα έχει πια να τα βάζουμε με τον έναν και με τον άλλον;;; Και η πλάκα έχει τα όριά της. Μπορούμε να κάνουμε κάτι που θ' ανοίξει δρόμους; Θέλω να πω ότι καλύτερα είναι να μη σπαταλάμε φαιά ουσία για πλακίτσες...
Κι εγώ έχω διαπιστώσει ότι οι «εμμονές» μου με τον ΣΥΡΙΖΑ, την ΔΗΜΑΡ και το ΠΟΤΑΜΙ δεν έχουν πια κανένα απολύτως νόημα. Οι εμμονές αυτές ωστόσο πρέπει να υπογραμμίσω ότι δεν έχουν κάποια προσωπικά ελατήρια. Κάθε άλλο. Η πολύχρονη εμπειρία μου με την πολιτική και η συνάφεια με πολλούς ανθρώπους, καθώς επίσης και η δημοσιογραφική μου ιδιότητα, έχουν οξύνει τη ματιά και το κριτήριό μου και μπορώ να βλέπω λίγο παραπέρα. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς… τηλε-δημοσιογράφος για να μπορεί να κρίνει.
Από την άλλη πλευρά, δεν χρειάζεται να κάνω ιδιαίτερη μνεία για την Δεξιά και τις παραφυάδες της. Όσο μπορώ πιο μακριά!!! Οπότε θα με ρωτούσε κάποιος πού έχω στραμμένο στο βλέμμα! Πουθενά… Και δεν προτρέπω τους φίλους μου να στραφούν… στο πουθενά! Ας κάνει ο καθένας ό,τι θέλει. Εκείνο που πάντα μ’ ενοχλούσε βαθύτατα ήταν η υποκρισία. Και δυστυχώς στις μέρες μας περισσεύει.
Αλλά σήμερα μ’ ενοχλεί και το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης, όπως αυτή διακινείται μέσω των ραδιοτηλεοπτικών καναλιών και των εφημερίδων, όπου σε αγαστή συνεργασία κάποιοι δημοσιογράφοι και κάποιοι πολιτικοί επιχειρούν να κουλαντρίσουν την πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου. Ο καθένας για δικούς του λόγους. Για μένα πλέον δεν τίθεται θέμα επιλογής οδηγού. Κι ούτε φυσικά δεν ισχύει για μένα ότι μεταξύ δυο ή πολλών κακών το… μη χείρον βέλτιστον!
Κανένας από τους σημερινούς πολιτικούς που ευαγγελίζονται την σωτηρία της χώρας δεν έχει άρτιο μυαλό. Αυτή είναι η μοίρα των λαών. Υπάρχουν κάποιες περίοδοι που επιπλέουν πολλά σκουπίδια. Σήμερα εκεί βρισκόμαστε. Είναι λυπηρό και απογοητευτικό η εποχή μας να αποπνέει απαισιοδοξία. Και εννοώ η εποχή μας έτσι όπως σκιαγραφείται από την συμπεριφορά των πολιτικάντηδων και την ξετσίπωτη λειτουργία των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Ημιμάθεια, ευτέλεια σκέψης και λόγου… Πολιτικοί που διακινούνται εδώ κι εκεί διαλαλώντας ανοησίες και με τη βοήθεια των τηλεοπτικών καναλιών τις πλασάρουν στην καθημερινότητα των πολιτών που εκστασιάζονται πότε με τον ένα και πότε με τον άλλον. Θα τελειώσω το σημερινό μου σημείωμα, επαναλαμβάνοντας κάτι που έχω ξαναπεί: Είμαστε ορφανοί από οδηγούς!!!
No comments:
Post a Comment