Το θέμα είναι ότι ξαφνικά και με το ζόρι μας έβαλαν σε μια
κατσαρόλα και μας ανακατώνουν… Δεν είναι εύκολη η θεώρηση του κόσμου από μια
υπερεθνική σκοπιά και νομίζω ότι σφάλλουν όσοι το υποστηρίζουν αυτό. Η
παγκοσμιοποίηση δημιουργεί ένα ανθρώπινο
κράμα που απιστεί στις εθνικές αξίες.
Πώς εμείς εννοούμε τον Homo Europaeus και πώς οι άλλοι λαοί της Ευρώπης;;
Είναι αρκετό να πούμε ότι έχει δημιουργηθεί μια μεγάλη αγορά, με ενιαίο
νόμισμα, που οδηγεί στην οικονομική ανάπτυξη, ότι η Συνθήκη Σένγκεν επιτρέπει
στους Ευρωπαίους πολίτες να διασχίζουν τα εσωτερικά σύνορα 15 ευρωπαϊκών χωρών,
χωρίς την επίδειξη διαβατηρίων, ότι μπορεί ο καθένας να κάνει καριέρα σε
οποιοδήποτε ευρωπαϊκό κράτος κ.λπ;; Υπήρχαν και κάποιοι άλλοι βασικοί λόγοι όπως
η συνεργασία στα ζητήματα της μεταναστευτικής πολιτικής, που όμως αποδείχτηκε
ότι η ΕΕ είναι σε πλήρη αδυναμία να τα αντιμετωπίσει. Και η οικονομική ανάπτυξη
είναι πλέον όνειρο άπιαστο.
Εμείς οι Έλληνες που υφιστάμεθα τις συνέπειες της καταιγίδας
εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων/μεταναστών/λαθρομεταναστών, έχουμε κάθε λόγο να
έχουμε ενστάσεις. Επιπλέον η τραγική οικονομική κατάσταση στην οποία έχουμε
περιέλθει, καθημερινά δημιουργεί προβλήματα στις γενικότερες σχέσεις μας με τους
εταίρους. Δεν θέλω να πιστεύω ότι θα μεγαλώσει ο αριθμός εκείνων που λέγονται «ευρωσκεπτικιστές»,
οι οποίοι που υποστηρίζουν ότι η ΕΕ κάνει κακό και πως οι Βρυξέλλες συνωμοτούν
για την ταλαιπωρία των Ευρωπαίων πολιτών!!!!
Αλλά τα προβλήματα που η χώρα μας αντιμετωπίζει έχουν
δημιουργήσει ρωγμές στη σχέση μας με την ΕΕ, και είναι δύσκολο να επουλωθούν,
παρά το γεγονός ότι αυτή η σχέση στηριζόταν σχεδόν αποκλειστικά στην εισροή
πόρων και επιδοτήσεων μέσα από τα χρηματοδοτικά προγράμματα και τα κοινοτικά
πλαίσια στήριξης. Από τότε που μεσολάβησαν τα μνημόνια, άλλαξε το τοπίο και
αναρωτιέται κανείς εάν οι Έλληνες θέλουν περισσότερη ή λιγότερη Ευρώπη.
Συνεπώς η έννοια Homo Europaeus ισχυροποιείται ή αδυνατίζει;;; Ένα ερώτημα που κάποια στιγμή πρέπει ν’ απαντηθεί.
No comments:
Post a Comment