ΣΦΕΤΕΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Είναι κάποιες φορές που οικτίρω τον εαυτό μου για την κατ’ εξακολούθηση ενασχόλησή μου με το σύστημα που μας κυβερνά. Αυτό συμβαίνει βεβαίως και με τους περισσότερους διαδικτυακούς φίλους. Και το λέω διότι έτσι χάνουμε πολύτιμο χρόνο ασκόπως. Ίσως αυτό να βοηθάει κάποιους που μας διαβάζουν και βρίσκονται εν απορία!!!! Να στηρίξουν ή όχι αυτό το συνονθύλευμα που έχει αρπάξει την εξουσία και φθείρει τη ζωή μας;;;

Εάν υπήρχε μια ομαλή καθημερινότητα, τι θα κάναμε εδώ στο διαδίκτυο; Τέλος πάντων, προσωπικά με έχει διαλύσει αυτή η επίμονη πολιτικολογία. Αλλά δεν μας αφήνουν τα πεπραγμένα των κυβερνώντων, οι οποίοι κυβερνώντες με διάφορα τεχνάσματα προσπαθούν να επιβιώσουν στις καρέκλες τους. Τους θεωρώ σφετεριστές της εξουσίας, διότι είναι ο τρόπος που πολιτεύτηκαν και εξακολουθούν να πολιτεύονται: ψευδόμενοι, και μεταχειριζόμενοι χίλια τεχνάσματα, αμέτρητες μεταμφιέσεις για να εξαπατήσουν τους ανύποπτους ψηφοφόρους. Ντύνονται καλόγεροι ή ασκητές, προστάτες ή σωτήρες, πατριώτες ή προφήτες.

Έχουν αναλάβει εργολαβικά την κηδεμονία του λαού , συνεπώς και τη διατύπωση της αυθεντικής αλήθειας. Δίχως να το καταλάβουμε, οδηγούμαστε σε ένα είδος ολοκληρωτισμού. Μην παίζουμε με τις λέξεις: μονοπωλημένη εξουσία, ίσον ολοκληρωτισμός, όποιο προσωπείο κι αν φοράει. Το τέχνασμα της «πρώτη φορά αριστερής κυβέρνησης» τελικά έχει αποκαλύψει το «ποιόν» αυτών των ανθρώπων που έχουν απαξιώσει όποιον δεν συμφωνεί μαζί τους. 

Οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αριστεροί. Στα πρόσωπά τους βλέπω μια νοθεία: ένα κράμα φιλελευθερισμού και ολοκληρωτισμού. Μιλάνε για δημοκρατία ενώ την απεχθάνονται. Εκείνος που δεν συμφωνεί μαζί τους τον φοβερίζουν με εξορία μέσα στο σύνολο, τον οδηγούν στην απομόνωση, τον κάνουν αποσυνάγωγο και δολοφονούν το ψυχικό του σθένος. Αυτές οι καταστάσεις παραπέμπουν σε σταλινικές μεθόδους. 

Με αφορμή την τελευταία συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα, διαπιστώσαμε όλοι ότι από τον πρωθυπουργό απουσιάζει το θάρρος και η εντιμότητα ν’ αναγνωρίσει τα λάθη του και τις παραλείψεις του. Αντιθέτως με περισσό θράσος και αλαζονεία, με οίηση και πνεύμα μισαλλόδοξο, δείχνει προσηλωμένος στην καρέκλα της εξουσίας για τον εαυτό του και για το κόμμα του.

Φοβάμαι ότι οι περίεργοι αυτοί αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ εκδικούνται την Ελλάδα και τους Έλληνες, μας εκδικούνται για τα προσωπικά τους συμπλέγματα, τα ατυχήματα και τα πάθη. Κι ας μην ξεχνάμε ότι ποτέ δεν έζησαν στο περιθώριο της κοινωνίας. Πάντα είχαν τρόπους να συμμετέχουν στη διοίκηση, σε κρατικούς και δημόσιους οργανισμούς, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στα πανεπιστήμια… Πάντα λειτουργούσαν σαν μασόνοι και λυμαίνονταν τον δημόσιο κορβανά. Ας φωνάζουν ότι αυτοί δεν κυβερνούσαν!!!! 

Πιστεύω ότι η περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ [άλλοτε ΚΚΕεσωτ, ΕΑΡ, Συνασπισμός κ.λπ.] ήταν μια ανοιχτή υπόθεση κι εγώ πίστευα ότι τα ανοιχτά κεφάλαια στη ζωή ενός έθνους δημιουργούν κάποια στιγμή προβλήματα. Τώρα κανονικά μπορούμε να θεωρήσουμε ότι έκλεισε ο κύκλος της μεταπολίτευσης. Και θ’ αρχίσει μια νέα ζωή για τη χώρα όταν ξεκουμπιστούν από την κυβερνητική εξουσία οι Συριζαίοι με τις μεγάλες λέξεις, τα κούφια συνθήματα και τις έννοιες που τις διέβαλαν ανεπανόρθωτα και τις έκαναν εξάρτυσή τους, θήκες για τα περίστροφα της δικής μας εκτέλεσης…