ΣΙΩΠΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΗΤΤΑ!!!!

Το διαδίκτυο μας έδωσε την ευκαιρία να μιλάμε σχεδόν όλοι σε πρώτο πρόσωπο. Πολλοί είναι εκείνοι που κρύβουν τις ιδέες και τα «πιστεύω» τους και μιλάνε γενικώς περί ανέμων και υδάτων. Εγώ, πάντως πιστεύω ότι είναι απαραίτητη η αποσαφήνιση που πρέπει να κάνει ο καθένας. Εδώ που έχουμε φτάσει πλέον, χρειαζόμαστε ξεκάθαρες τοποθετήσεις μέσα στη δίκη των συνειδήσεων που πιθανότατα θα είναι η τελική ηθική εικόνα της εποχής μας. Ο κόσμος μας παίρνει έκφραση από τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά του, δηλαδή από την ηθική φυσιογνωμία του.

Να μην έχουμε καμιά σχέση λόγου χάρη με το Νεπάλ και να αναστατωνόμαστε για τα χιλιάδες των θυμάτων ή να γίνεται γνωστό ένα έγκλημα με κάποιους αλλοδαπούς και να παίρνουμε αμέσως θέση, είναι ίσως η μοναδική παρηγοριά μέσα σε μια υφήλιο διαλυμένη. Υπάρχει ωστόσο και το άγχος του καιρού μας που το έχει γεννήσει η υποσυνείδητη, αφομοιωμένη αίσθηση μιας απέραντης ματαιοπονίας. Και το σκεφτόμαστε αυτό όταν βρισκόμαστε στριμωγμένοι και ανυπεράσπιστοι. 

Δεν ξέρουμε γιατί υπάρχουμε, γιατί οικοδομούμε, γιατί δοκιμαζόμαστε και υποφέρουμε, γιατί ψοφάμε!!!!!

Πάντως η σιωπή για μένα σημαίνει ήττα. Δεν μπορεί να σιωπάς όταν οι κυβερνώντες π.χ. λένε… το να πετύχουμε αυτό και ύστερα βλέπουμε! Αυτό κλείνει μέσα του το σπόρο της ανειλικρίνειας και της ιδιοτέλειας, ατομικής ή ομαδικής. Δεν μου αρέσει το «ύστερα βλέπουμε». Να βλέπουμε πρώτα αυτό που πονηρά μετατίθεται στη θολή αοριστία των μελλοντικών επιδιώξεων. Θέλω καθαρές εξηγήσεις. Και από τους κυβερνώντες και από τους φίλους…