ΠΑΛΙΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ

 

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΛΙΘΙΝΟΣ

Το κατέβασμα στην αποθήκη, σε κάθε αποθήκη, είναι δύσκολο πράγμα. Κι ας δείχνει φαινομενικά το αντίθετο. Αποδεικνύεται, ομολογουμένως, επίπονη διαδικασία. Κάθε φορά που το επιχειρώ αναλογίζομαι τι με περιμένει με το άνοιγμα της πόρτας. Πρέπει να αφιερώσεις πολύ χρόνο για να αποκαταστήσεις μια στοιχειώδη τάξη. Συχνά, ωστόσο, επιφυλάσσει εκπλήξεις που δεν μπορείς να φανταστείς.

Σε μία τέτοια κάθοδο για τη δημιουργία ελεύθερου χώρου, προκειμένου να τοποθετηθεί το σιδερένιο δοχείο με το λάδι της νέας σοδειάς, υπήρξε προς στιγμήν κάποια αναστάτωση. Από κάποια αδέξια κίνησή μου έγινε εκείνο που απευχόμουν.

Από το ψηλότερο ράφι μιας παλιάς βιβλιοθήκης έπεσε καταγής ένα ογκώδες πακέτο με φυλλάδια και αποκόμματα από εφημερίδες. Τα υποκίτρινα χαρτιά πλημμύρισαν το δάπεδο. Με δυσθυμία έσκυψα και, ένα προς ένα, τα μάζεψα όλα. Χρειάστηκε, όμως, αρκετή ώρα.

Το μάτι μου, για μια στιγμή, έπεσε σε κάποιο φυλλάδιο. Το κράτησα στα χέρια μου. Σ’ αυτό, δημοσιευόταν η Πολιτική Απόφαση του Ιδρυτικού Συνεδρίου του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, στις 22 Ιουλίου 2013. Το ξεφύλλισα μάλλον βαριεστημένα. Είχα υπογραμμίσει ορισμένα σημεία της. Φαίνεται πως με είχαν εντυπωσιάσει τότε που τα πρωτοδιάβασα.

Άρχισα να ξαναδιαβάζω προσεκτικά ένα απόσπασμα: «Τους τελευταίους μήνες έχουν εκδοθεί δεκάδες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που συνιστούν ευθεία βολή κατά του δημοκρατικού πολιτεύματος, καθώς με αυτές καταστρατηγείται η αρχή της ίσης πολιτικής αντιμετώπισης και εξουδετερώνεται ο πολιτικός έλεγχος, δηλαδή η ευθύνη των κυβερνώντων απέναντι στη λαϊκή βούληση».

Πίσω από το φυλλάδιο, μια σελίδα από την «Εφημερίδα των Συντακτών», με ημερομηνία 13 Νοεμβρίου 2013. Σε συνέντευξή της η τότε βουλευτίνα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Ζωή Κωνσταντοπούλου, Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων σήμερα, δήλωνε μεταξύ άλλων τα εξής εντυπωσιακά: «Η παραβίαση, η κατάργηση, η κατάλυση της Δημοκρατίας δεν συντελούνται μόνο με τανκς. Επί μνημονιακής περιόδου, επιτελούνται με την υποβάθμιση και παράκαμψη του Κοινοβουλίου, τις αντισυνταγματικές πράξεις νομοθετικού περιεχομένου...».

«Βρε πώς αλλάζουν, τόσο γρήγορα, οι καιροί», σιγοψιθύρισα, ξαναβάζοντας τα φύλλα στη θέση τους.

Αφού βεβαιώθηκα πως υπήρχε επιτέλους μία τάξη στον χώρο έκλεισα βιαστικά την πόρτα της αποθήκης.

Ένα αίσθημα έντονης δυσαρέσκειας με τύλιγε, όπως ανέβαινα τις σκάλες, αναλογιζόμενος τις τελευταίες κυβερνητικές αποφάσεις.

Οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου επανήλθαν!