ΚΑΙ ΤΩΡΑ… Μακριά από το αγριεμένο πλήθος

Αυτά που συμβαίνουν στην ελληνική κοινωνία είναι πρωτόγνωρα. Ωστόσο είμαστε υποχρεωμένοι να τα ζούμε. Δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά. Το δυστύχημα όμως είναι ότι καμιά φορά μας παρασέρνει κι εμάς η ένταση των ημερών και αφηνόμαστε στον στρόβιλο. Είναι ο οίστρος μιας ζωής που πρέπει να τη χορτάσουμε. Έτσι, πίνουμε το ποτήρι με το κρασί μέχρι τον πάτο. Με παρηγορεί το γεγονός ότι ο κόσμος ήταν πάντοτε μια μεταβαλλόμενη συστοιχία από φαινόμενα που δεν μου άρεσαν. Κι επιπλέον, κάθε ανθρώπινη συνείδηση γυρεύει πρώτα κάτι απόλυτο κι αν απόλυτο δεν υπάρχει ή δεν φαίνεται στον ορίζοντα, αγανακτεί ή θυμώνει. Δεν πιστεύω πάντως ότι το πλήθος κατέχεται από κάποιον υπαρξιακό ίλιγγο, που σημαίνει να μην ξέρει από πού έρχεται και πού πηγαίνει. Κι ακόμα, άλλο το να κοιτάς να ξεφύγεις  από τον ίλιγγο βάζοντάς τα με τους άλλους…

Πιστεύω ότι τα εσωτερικά μηνύματα μιας εποχής - και της δικής μας - δεν τα πιάνουν ούτε όλοι οι άνθρωποι ούτε καν η πλειοψηφία τους. Και βέβαια αν τα μηνύματα του μέλλοντος χρειάζονται μια μεγαλοφυία για να αιχμαλωτιστούν, τα μηνύματα του παρόντος χρειάζονται μιαν ειδική ευαισθησία ή και κατάλληλη προπαίδεια. Μη νομίσετε ότι αρκεί να είναι κάποιος μορφωμένος ή και επαγγελματίας της πέννας. Ούτε αυτό αρκεί... 

Σήμερα ο καθένας δραπετεύει όπως μπορεί. Κάποιοι προχωρούν σε μια μυθολογία που την προσαρμόζουν όπως-όπως στα δικά τους μέτρα, κάποιοι άλλοι κυνηγούν ασημαντότητες με πάθος, ή χίμαιρες, ή πίνοντας όπως ο Ιονέσκο που έλεγε πως νιώθει ευτυχισμένος μόνον όταν έχει πιεί, ή παίζοντας ή σκοτώνοντας συνανθρώπους του.

Κι έτσι μου ήρθε στο νου μια εξαιρετική κινηματογραφική μεταφορά του ομότιτλου βιβλίου του Τόμας Χάρντι «Μακριά από το αγριεμένο πλήθος», η ταινία που σκηνοθέτησε ο Τζον Σλέσιγκερ. Ο Άγγλος σκηνοθέτης, μετέφερε στην οθόνη το μυθιστόρημα του Χάρντι, ζωντανεύοντας μέσα από την υπόθεση την εποχή της βικτοριανής Αγγλίας. Κεντρικό πρόσωπο, εκπληκτικά ερμηνευμένο από την Τζούλι Κρίστι, είναι μια δυναμική και όμορφη γυναίκα. Η γοητευτική γυναίκα θα κληρονομήσει ένα αγρόκτημα και θ' αποκτήσει την ανεξαρτησία της. Θα προσλάβει κάποιον για να προσέχει το αγρόκτημά της, ο οποίος θα την ερωτευτεί. Στη ζωή της όμως θα μπουν δύο ακόμη άνδρες: ο γείτονάς της, ένας «ευγενής» αγρότης και ένας στρατιωτικός, τον οποίο και θα παντρευτεί. Ο άνδρας της όμως, είναι χαρτοπαίχτης και το παρελθόν του είναι σκοτεινό. Η γυναίκα θα επηρεάσει με τη στάση της, τους τρεις άνδρες, που είναι τόσο διαφορετικοί, αφού ο καθένας ανήκει σε άλλη κοινωνική τάξη. Τους τρεις άνδρες ερμήνευαν τρεις εξαιρετικοί [τουλάχιστον για εμάς τους παλιότερους] ηθοποιοί: Αλαν Μπέιτς, Πίτερ Φιντς και Τέρενς Σταμπ.

Υπάρχει βέβαια και η βερσιόν του Thomas Vinterberg με την Carey Mulligan [που την βλέπουμε στη φωτογραφία] στο ρόλο της κεντρικής ηρωίδας