Δεν μπορώ να μη σκέφτομαι!!! Όλα
όσα συμβαίνουν γύρω μου με προκαλούν κι όσο βλέπω ότι η πλειοψηφία των
συμπατριωτών μου βουλιάζει είτε στην απελπισία λόγων της οικονομικής κρίσης
είτε λόγω της ανυπαρξίας οδηγών, τόσο οργίζομαι με την αυθαιρεσία ορισμένων που
νομίζουν ότι ήρθε η ώρα τους να κουμαντάρουν τις τύχες της χώρας. Το ξέρω ότι
μέσα από τα χαλάσματα είναι δυσχερές το έργο της ανασύνταξης της κοινωνίας και
χρειάζεται ψυχικό σθένος να βαδίσουμε προς τα πεπρωμένα μας, αφού και τα
προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι σκληρότερα, ή πιο σύνθετα. Είναι φανερό ότι απουσιάζει ο
κοινός νους, η κοινή λογική και γι’ αυτό ακούει κανείς απλούς νεοέλληνες στο
καφενείο να λένε το γνωστό «μια μέρα να ήμουν πρωθυπουργός και θα τα έλυνα
όλα»!!!!!
Είναι πολύ εύκολο και εύλογο να
λέει κανείς ότι οι παλιότερες γενιές βγήκαν νικημένες και αποτυχημένες. Αλλά
είναι τόσο απλό;; Κάθε γενιά είχε και θα έχει τις δικές της ιδέες, τα δικά της
συνθήματα, τη συναίσθηση της ευθύνης για το μέλλον του τόπου. Όμως τι εννοούμε «νέοι
άνθρωποι»;;; Όλα τα κόμματα έχουν νέους ανθρώπους!!! Άρα;;; ποια είναι τα
χαρακτηριστικά εκείνων που καταδικάζουν τις προηγούμενες γενιές, τις
«αποτυχημένες» και ποια είναι τα στοιχεία της οικοδομής των νέων πεπρωμένων;;;
Όταν βλέπω στις κομματικές αντιπαραθέσεις
να απαξιώνει ο ένας τον άλλον, έτσι χάρη γούστου, απελπίζομαι. Και δεν υπάρχει
σοβαρή επιχειρηματολογία. Τα συνθήματα είναι αυτά που κουλαντρίζουν την
πολιτική ζωή. Προνόμιο του ΣΥΡΙΖΑ
και του Ποταμιού, δηλαδή του Σταύρου Θεοδωράκη, είναι να γκρεμίζουν
τους πάντες, να διαγράφουν και να απορρίπτουν, αλλά δεν έχουν καταλάβει ότι
χρειάζεται κάποια γνώση και εμπειρία για να μη στήνουν στα ακέφαλα βάθρα
μεταμφιέσεις παλιών ειδώλων!!!!
Όταν ακούω λόγου χάρη τον Παπαδημούλη, γελάω διότι εκλέγεται βουλευτής
ή ευρωβουλευτής από το 2004. Δηλαδή είναι δέκα χρόνια βουλευτής ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ
και κατηγορεί τους «φθαρμένους» πολιτικούς της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ. Θα αντιτείνει
ότι δεν ήταν σε κυβερνητικό σχήμα. Και λοιπόν;;; Δεν υπάρχει καμιά διαφορά.
Πληρώνεται συνεχώς από αλλού λόγω της πολιτικής του ιδιότητας. Άρα είναι κι
αυτός στο ίδιο τσουβάλι με τους άλλους που κατηγορεί.
Ή θα ξαναπώ για τον Κουρουμπλή ή τον Τσουκαλά. Επαγγελματίες ο καθένας στον τομέα του. Ο Κουρουμπλής
εκλέχτηκε τρεις φορές βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και την περίοδο 1993-1996 διετέλεσε
Γενικός Γραμματέας Πρόνοιας του Υπουργείου Υγείας. Ο Τσουκαλάς μια ζωή υπήρξε
συνδικαλιστής του ΠΑΣΟΚ. Τι καινούργιο φέρνουν ή νομίζουν ότι θα φέρουν μέσα
από τον ΣΥΡΙΖΑ;;; Απλώς τώρα πληρώνονται από τον ελληνικό λαό. Προσφάτως έχει
βγει στο προσκήνιο η κυρία Φωτίου, η
βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ, που λένε ότι διορίστηκε επί χούντας στο πανεπιστήμιο
ΧΩΡΙΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟ!!!!!! Μήπως άκουσε κανένας τι απάντησε στις καταγγελίες της Ρεπούση;;;; Η σιωπή λένε ότι είναι
χρυσάφι και η Φωτίου ακολουθεί τον κανόνα, προτιμώντας την άνεση της σιωπής από
τον υπεύθυνο λόγο που δεσμεύει και υποχρεώνει. Και όχι μονάχα αυτή.
Δεν θα πω πολλά για τον Λαφαζάνη που συνεχώς η ομάδα του, το Αριστερό Ρεύμα, διαφωνεί στα όργανα του
ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζεται εκείνα στα
οποία έχει διαφορετική άποψη. Αυτό κι αν είναι διαστροφή. Δεν ξέρω αν δούλεψε
ποτέ, όπως επίσης δεν ξέρω τι δουλειά έκανε ο Βούτσης. Κι ο Στρατούλης είναι
γνωστό ότι υπήρξε μόνιμος συνδικαλιστής και πληρωνόταν δηλαδή χωρίς να
δουλεύει.
Φυσικά με όλους αυτούς τι είδους
συζήτηση να κάνει κανείς και τι επιχειρηματολογία να αναπτύξει όταν ουδέποτε
απαντούν ευθέως στις ερωτήσεις για τα βήματα της υποτιθέμενης κυβέρνησης του
ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ταμπουρωμένοι πίσω από το εφεύρημα μνημόνιο-αντιμνημόνιο,
μνημονιακοί-αντιμνημονιακοί και είναι ήσυχοι. Και το αστείο είναι ότι κανείς
δεν λέει τι θα κάναμε εάν δεν είχαμε το «μνημόνιο», εάν δεν παίρναμε τα δάνεια.
Ποιος ήθελε ή θέλει τα δάνεια;;; Κανένας. Όμως, όταν μιλάνε για σκίσιμο του
μνημονίου ή κατάργησή του ή επαναδιαπραγμάτευσή του κ.λπ. είναι αδύνατο να μας
πείσουν ότι μπορούν να τα κάνουν όλα αυτά.
Στεναχωριέμαι επίσης όταν κάποιοι
παλαιοΠασόκοι στρατεύονται
ασυλλόγιστα, με φανατισμό, που είναι μεγαλύτερος όσο λιγότερη είναι η στόχασή
τους γύρω από τις ιδέες ή την πολιτική για τις οποίες στρατεύονται. Φυσικά ο
καθένας έχει δικαίωμα να στρατεύεται όπου θέλει. Αλλά όταν κάποιος έχει
πολιτικές αρχές και ιδεολογία και αξίες, δεν είναι δυνατό από τη μια στιγμή
στην άλλη να πηγαινοέρχεται σε κομματικούς σχηματισμούς αναλόγως με τα
αποτελέσματα των δημοσκοπικών ερευνών, τα οποία όπως γνωρίζουμε πολύ καλά είναι
αποτύπωση μιας συγκεκριμένης χρονικής στιγμής και επιπλέον κατευθυνόμενα!!!
Δυστυχώς ζούμε σε μια εποχή
νοσηρών καταστάσεων και ιδεολογικά και πολιτικά αλλοπρόσαλλη, που είναι κατά
κάποιο τρόπο χριστιανικότατατα ανεκτική για τον Τσίπρα που πίστεψε ότι μπορεί
να χαλίφης στη θέση του χαλίφη!!! Έχει κατρακυλήσει στη συναλλαγή και στο
επικοινωνιακό παζάρι. Ανεβαίνει στο Άγιον Όρος, επισκέπτεται τον Πάπα – ο Θεός
και η ψυχή του τι αποκόμισε!!! Μετά στο πρόγραμμα ήταν ο Ιερώνυμος, στη
συνέχεια ο πατριάρχης Βαρθολομαίος, οι βιομήχανοι κ.λπ. Σε τι διαφέρει από
εκείνους που κατηγορεί;;; Έχει γίνει πιστός και πειθαρχικός υπήκοος της
διαφημιστικής πρακτικής και των γραφιδοφόρων ντελάληδων του επικοινωνιακού του
επιτελείου. Τις κωλοτούμπες του κάποιοι δημοσιογραφικοί υποστηρικτές του τις
χαρακτηρίζουν «πρόοδο» ή «ρεαλιστική πολιτική».
Ο ΣΥΡΙΖΑ και κάποιοι άλλοι δεν έχουν
καταλάβει ένα απλό: ότι η Ιστορία καλπάζει και δεν θα τους περιμένει.
No comments:
Post a Comment