- Η οικονομική κρίση έχει σκεπάσει ό,τι πριν συνέβαινε στην κοινωνία μας. Ξαφνικά ξεχάσαμε πού είχαμε φτάσει... Σα να ήταν όλα ωραία και καλά. όλοι αισθανθήκαμε ότι ήμασταν άγιοι και τίμιοι και ηθικοί...
- Και τώρα γίναμε επαναστάτες..
- Φυσικά απορώ πού την πάνε τη χώρα μας αυτοί οι κύριοι που κυβερνάνε... Νομίζουν ότι θα μας ξεγελάνε πάντοτε με διπλωματικές ψευτιές και με χαμογελαστές χειραψίες μπροστά στους φακούς των φωτογράφων ή των τηλεοπτικών καναλιών;;;
- Κακός σύμβουλος η αλαζονεία...
- Είμαστε δυστυχείς αφού δεν έχουμε σοβαρές ηγεσίες...
- Δεν υπάρει πνευματική ηγεσία προικισμένη με συνέπεια και αποτελεσματικότητα. Απλώς βλέπουμε το "πνεύμα" ν' απομένει χωρίς εξουσία και την εξουσία χωρίς πνευματικότητα. Βέβαια υπάρχει η αντιφατική νομοτέλεια του κόσμου τούτου που λέει ότι το πνεύμα που θα διέθετε πρακτική εξουσία θα ξέπεφτε αμέσως στην πιο ωμή εγκοσμιότητα, ενώ η πολιτική ηγεσία που θα αφιερωνόταν στη διακονία της ψυχής, θα έχανε πολύ γρήγορα την εξουσία. Άλυτα προβλήματα...
- Έλλειψη ηθικού προσανατολισμού... και πλεονασμός της υποκρισίας.
- Ξεχάσαμε ότι δεν είχαμε μονάχα δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις...
- Γίναμε τιμητές όλων των άλλων...
- Κι αν ρίξουμε μια ματιά γύρω μας θα νιώσουμε το πνεύμα ενός φανατικού σκοταδισμού, τον οποίο προσπαθεί ν α πολεμήσει η Ευρώπη και η Αμερική!!! Κι αναρωτιέμαι αν μπορούν να ενσαρκώσουν και να διαφυλάξουν τις ηθικές αξίες του πολιτισμού μας για το καλό όλων των ανθρώπων!!! Κάποτε πίστευα ότι η Ευρώπη συνενωμένη θα είχε την ωριμότητα να καταλάβει και να πραγματοποιήσει πανανθρώπινους σκοπούς. Τώρα όχι!!!
No comments:
Post a Comment