ΣΥΡΙΖΑ: ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΒΙΑΙΗΣ ΩΡΙΜΑΝΣΗΣ

 

Στην ελληνική πολιτική ζωή της τελευταίας εκατονταετίας ποτέ δεν εμφανίστηκε κάποιο κόμμα που να άλλαξε ιδεολογία και θέσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα. Πάντα, μεσολαβούσε ικανός χρόνος, ώσπου να συμβεί κάτι τέτοιο. Κατά την περίοδο αυτή, το κόμμα, λαμβάνοντας υπόψη τόσο την ελληνική όσο και τη διεθνή συγκυρία, προσάρμοζε σταδιακά τις θέσεις του στα νέα δεδομένα. Εξαίρεση στον παραπάνω κανόνα φαίνεται ότι αποτελεί ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Από τη στιγμή που κατέλαβε τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν έχουν τελειωμό οι παλινωδίες του. Η αναφορά τους και μόνο θα μπορούσε να αποτελέσει το περιεχόμενο ενός ογκώδους βιβλίου. Μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, προκειμένου να γίνει αρεστός σε κάθε ομάδα πληθυσμού, κινδυνεύει να μετατραπεί σε κόμμα χαμαιλέοντα.

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς… Από το σκίσιμο του μνημονίου πέρασε στην προσεκτική υπεράσπισή του. Από την έξοδο από την Ευρωζώνη εμφανίζεται τώρα διαπρύσιος κήρυκάς της. Από τη διαπίστωση ότι το ευρώ δεν αποτελεί ταμπού πέρασε στην υπεράσπισή του με κάθε τίμημα. Από τις άναρθρες κραυγές εναντίον της γερμανίδας καγκελαρίου διαβουλεύεται μυστικά με συμβούλους της. Από τον στείρο αντιαμερικανισμό έχει αποκαταστήσει διαύλους επικοινωνίας με ανώτατα κλιμάκια των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Ηγετικά στελέχη του, τα ονόματά τους είναι γνωστά σε όσους παρακολουθούν στοιχειωδώς την επικαιρότητα, εμφανίζονται να έχουν αναπτύξει τις προηγούμενες δεκαετίες οικονομική δραστηριότητα, που δεν συνάδει με την ιδεολογία τους.

Κάποιο από τα ηγετικά στελέχη του Σύριζα, με παρρησία, είχε προετοιμάσει τα μέλη του κόμματος για την παραπάνω εξέλιξη. Την αποκάλεσε βίαιη ωρίμανση. Δεν ήταν, όμως, απολύτως ειλικρινής. Άλλο είναι η προσαρμογή, ύστερα από συστηματική επεξεργασία των υπαρχόντων θέσεων, στις νέες απαιτήσεις, και άλλο, για λόγους τακτικής και ψηφοθηρίας, να απεμπολούνται αρχές δεκαετιών.

Τα μέλη και οι φίλοι του Σύριζα, εκπαιδευμένα για δεκαετίες στην επαναστατική γυμναστική και στην κριτική εκ του ασφαλούς, παρακολουθούν με αμηχανία τις εξελίξεις. Αδυνατώντας να αρθρώσουν κάποια δικαιολογία για την τροπή των πραγμάτων, περιορίζονται να τονίζουν στους συνομιλητές τους, που τους εγκαλούν για καιροσκοπισμό, ότι τη συνεχή αναπροσαρμογή θέσεων επιβάλλει η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην ελληνική πολιτική σκηνή. Το ερώτημα, ωστόσο, είναι εύλογο. Δεν είχε ο χώρος τους ακριβή εικόνα της όλης κατάστασης, προτού επιδοθεί σε ένα όργιο παροχών, μπροστά στις οποίες θα ωχριούσε κάθε λαϊκιστικό κόμμα;

Απέναντι στη νεφελώδη τακτική του Σύριζα υπάρχουν αντιδράσεις στις τάξεις των μελών του. Σε αρκετές οργανώσεις προβληματισμός για τα όσα συντελούνται είναι έντονος. Οι καταγγελίες που διατυπώνονται, υποβαθμίζονται όμως από τους υπευθύνους, ώστε να μην θαμπώσουν την εικόνα ενότητας και σύμπνοιας που καλλιεργείται έντεχνα από τα ανώτατα κλιμάκια του Σύριζα. Σε όσες περιπτώσεις, θεωρείται ότι κινδυνεύει να χαθεί ο έλεγχος, τον λόγο έχουν οι πειθαρχικές διώξεις. Οι διαγραφές ιδρυτικών μελών, σε ορισμένες περιπτώσεις διά επιστολών, έχουν πολλαπλασιαστεί τους τελευταίους μήνες.

Οι αντιδράσεις, στους σχεδιασμούς του Σύριζα που γίνονται κάτω από αδιαφανείς διαδικασίες, είναι βέβαιο ότι θα πυκνώσουν το επόμενο χρονικό διάστημα. Είναι αμφίβολο όμως αν θα φέρουν αποτελέσματα. Η ηγετική ομάδα έχει λάβει ήδη τις αποφάσεις της και δεν πρόκειται να καμφθεί. Είναι τόσο μεγάλος ο πόθος για την κατάληψη της εξουσίας ώστε, για την επίτευξή του, θυσιάζονται ιδέες, οράματα και κάθε αξιοπρέπεια. Κρίμα.

Κωστής Λίθινος