«ΤΟΝ ΣΥΛΛΗΨΑΝΕ» και... ΜΕΛΑΓΧΟΛΗΣΑ!!!!

Ο κόσμος γύρω  μας είναι γεμάτος εκπομπές, συνθήματα και μηνύματα. Λίγες όμως είναι οι φορές που το ελατήριο της συμπάθειας με κάνει ν’ ανταποκρίνομαι σε μερικές φωνές που συνηχούν με τη χαρά, την αγάπη, τον ενθουσιασμό για μια ωραία ζωή. Κάπου-κάπου αισθάνομαι αυτή την ανταπόκριση, αλλά τις περισσότερες φορές πέφτω σε τοίχο!!! 

Θέλω να κρίνω τους ανθρώπους από τις πράξεις και όχι από τα λόγια τους. Προς Θεού, μην πάει ο νους σας στα πολιτικά. Εκεί αλλάζει το πράγμα, διότι δεν μπορεί άλλα να λες κι άλλα να κάνεις!!!! Τέλος πάντων, δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό, σε όλες τις περιπτώσεις, για να διαπιστώσει κανείς ότι την κοινωνία μας [ντόπια και ξένη] την κατατρύχει η ευτέλεια, πολύ περισσότερο από την κακία. 

Δεν ξέρω αν ποτέ ο άνθρωπος θα ξεμπλέξει από την ευτέλεια που στέκεται αήττητη στο δρόμο, από τον όρθιο πιθηκάνθρωπο μέχρι το ιδανικό πρότυπο του ανθρώπου, από το ζώο μέχρι το διαφορετικό εκείνο που έχουμε αρχίσει να είμαστε. Είναι βέβαιο πάντως ότι πολεμιέται η κακία. Γίνονται προσπάθειες ν’ αντιμετωπιστεί η κακία, να διορθωθούν οι κακοί, αλλά δεν έχω καταλάβει πώς μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί η συστατική μας φτήνια!!! 

Άκουσα στο ραδιόφωνο σήμερα έναν δημοσιογράφο να λέει ότι «τον συλλήψανε» και μελαγχόλησα. Η μεγάλη καταδίκη του ανθρώπου είναι ότι επιβραβεύει τους ευτελείς και τους ημιμαθείς. Κι αυτούς τους βλέπουμε ν’ απλώνονται καθημερινά και παντού, σε όλες τις παρατάξεις και να κερδίζουν τίτλους και τιμές, να ψευτίζουν κάθε ιδεολογία, να ρεζιλεύουν τους θεσμούς. Είναι, άραγε , αναπόφευκτο όλα να γίνονται λεία της ευτέλειας;;; Πώς αναχαιτίζεται αυτό;;;