"Οι ελπίδες έρχονται..."

"Οι ελπίδες έρχονται..." [Οδυσσέας Ελύτης, Προσανατολισμοί, ΑΙΘΡΙΕΣ ΙΧ]

Νάτην, εκεί ψηλά στον ουρανό απλώνεται, ανάμεσα στο πράσινο και το απέραντο γαλάζιο. Δηλαδή, υπάρχει ελπίδα!!! Τούτη η μέρα μας δίνει μια ώθηση, μας απελευθερώνει το μυαλό, μας παίρνει στο ανοιξιάτικο αεράκι της και μας ταξιδεύει. Μπορεί να περνάει πάνω από απρόσιτους γιαλούς, όμως μας ξαναφέρνει στο καθημερινό, το οικείο, το προσιτό. Εδώ είναι η ελπίδα. 

 Βέβαια είναι κάποιοι που μ' ένα απλό τίναγμα των ώμων τους πετάνε πέρα μακριά τις άγριες, καταθλιπτικές και απαισιόδοξες σκέψεις και η ματιά τους καρφώνεται στον ορίζοντα. Καμιά φορά πρέπει να παραμερίζουμε και τη λογική διότι αυτή είναι που μας εγκλωβίζει στα δεσμά της. Υπάρχει ελπίδα λοιπόν!!!! Και μετά;;; Μετά είναι η σκέψη, η απόφαση και η δράση!!!

Είναι ο κόσμος απροετοίμαστος; Μπορεί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα περιμένουμε πάντα να ωριμάσουν οι συνθήκες. Αυτό το ξέραμε. Έτσι ήταν πάντα. Φτάνουν πια οι καταγγελτικοί λόγοι, το καλαμπούρι, οι υποκριτικές συμπεριφορές, τα μασκαριλίκια. Χρειαζόμαστε κάτι που να εξημερώνει το πρόσωπο της ζωής, να εμπνέει εμπιστοσύνη στον διπλανό μας και στον εαυτό μας, να δικαιώνει το εφήμερο και να τιθασεύει την αγυρτεία.

Έχει κανείς την αίσθηση ότι η ύλη πάλι κερδίζει και η ιδεολογία ηττάται από την πραγματικότητα. Πάντως είμαι βέβαιος ότι κάποια στιγμή θα υπάρξει μια δυναμική αναμέτρηση. Δεν εννοώ αναμέτρηση με όπλα. Απλώς δεν είναι δυνατόν να παρακολουθούμε την άνετη επικράτηση των φλύαρων εθνοσωτήρων που δεν λένε την αλήθεια, που ασκούν διατεταγμένη υπηρεσία και εξαπατούν τον λαό. Είναι ξεκάθαρο ότι οι δυνάμεις που σήμερα πολιτεύονται δεν είναι σε θέση ν' ασκήσουν εξυγιαντική επίδραση στην πολιτική ώστε ο δημόσιος βίος της χώρας να γίνει ορθολογικός και υπεύθυνος. Και γι' αυτό είναι ανάγκη να μαζέψουμε το μυαλό μας και να ξαναδούμε ποιοι είμαστε και τι μπορούμε να κάνουμε.