Αυτό που διαπιστώνει ο ψύχραιμος παρατηρητής είναι ότι σήμερα παραγνωρίζεται ο οικοδομητικός ρόλος της πολιτικής γενικότερα. Είναι γεγονός ότι χρειάζεται η σύνθεση μιας νέας συνείδησης, αλλά δυστυχώς αυτό το έχουν αντιληφθεί οι διάφοροι καιροσκόποι, τυχοδιώκτες και αλλουβρέχηδες και θέλουν να καθοδηγήσουν τον κόσμο σε επικίνδυνες ατραπούς. Μπορεί να πήραμε στραβό δρόμο, μπορεί να τον βαδίζουμε αυτό τον δρόμο μ' ένα μαντίλι στα μάτια, μπορεί να βαδίζουμε στα τυφλά και οι παρωπίδες να μην μας βοήθησαν σε τίποτε, μπορεί να σκοντάφτουμε συνεχώς και ν' ακούμε από το πλάι να μας έρχονται ήχοι ελκυστικοί και περίεργοι κι εμείς να στρέφουμε προς τα εκεί την προσοχή μας και να έχουμε αφαιρεθεί.
Μπορεί να γίναμε έρμαια των περιστάσεων και θύματα των μικρών μας ελπίδων και να προχωρήσαμε ικανοποιημένοι με τα πρόχειρα και ανίδεοι των κινδύνων, να προχωρήσαμε σε δρόμους λοξούς που δεν φέρνουν σε καμιά διέξοδο και δεν οδηγούν σε καμιά λύτρωση και λύση. Ας έχουμε την ειλικρίνεια να το ομολογήσουμε. Η πολιτικολογία και η
παραπολιτική της περιόδου που διανύουμε και ιδιαίτερα μετά την ανάληψη
της διακυβέρνησης της χώρας από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, στάθηκε κατώτερη των
μεγάλων προσδοκιών της τραυματισμένης χώρας μας και οι άνθρωποι που
διαχειρίζονται τα δημόσια πράγματα και τον δημόσιο λόγο είναι ανίκανοι
να συλλάβουν το νόημα του μεγάλου χρέους.
Εκείνο που χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε είναι η άρνησή μας να καταληφθούμε από πανικό. Να μην βγάζουμε εύκολα συμπεράσματα και να μην υποκύπτουμε στους διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Το αίτημα της εποχής μας είναι βαρύ σε περιεχόμενο. Είναι αίτημα αλλαγής. Αλλαγής των ίδιων των ανθρώπων, της νοοτροπίας τους, του τρόπου της ζωής τους, της κοσμοθεωρίας τους. Ας το χωνέψουμε ότι οι σκληροί και ταραγμένοι καιροί που περνάμε επιβάλλουν αναθεώρηση των πάντων. Η αγωνία της αβεβαιότητας και η επίγνωση του περιττού, ας προσανατολίσει τη σκέψη μας σε μια νέα θεώρηση της ζωής και των εκδηλώσεών της από μια εντελώς νέα σκοπιά. Ο δρόμος είναι τραχύς και καθόλου εύκολος, τέτοιος δηλαδή όπως τον παρουσιάζουν κάποιοι Ελλαδοσώστες, οι οποίοι με το μανδύα του καινούργιου, κουβαλάνε την σαβούρα μιας εποχής που φεύγει.
1 comment:
ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΧΩΡΑΝΕ ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΠΙΣΩ
ΕΝΙΑΙΟ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
για την άμεση δημοκρατία, την αταξική κοινωνία και τον ουμανισμό
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ
Οι δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού γινόμαστε τοπικά, εθνικά και παγκόσμια όλο και περισσότερο θύματα της μεγάλης κρίσης, αλλά και μάρτυρες της προϊούσας παρακμής του καπιταλιστικού συστήματος, το οποίο στην προσπάθεια του να σωθεί, μεθοδεύει ακάθεκτα την εκτροπή της ανθρωπότητας προς τη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Αυτή η εκτροπή συντελείται με τη στρατηγική του αμερικανισμού για την παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου και το στήσιμο της παγκόσμιας διακυβέρνησης, με μοναδικό κέντρο αποφάσεων το σκληρό πυρήνα του παγκόσμιου καπιταλισμού. Ως κύρια όργανά αυτού του σχεδίου, οι εμπνευστές του έχουν επιλέξει τον ΟΗΕ, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το ΝΑΤΟ και πολλούς άλλους αφανείς οργανισμούς, λέσχες και υπηρεσίες. Στόχος αυτής της επιλογής είναι η κατάργηση της αυτονομίας των εθνικών και τοπικών οικονομιών και κοινωνιών, η πολτοποίηση των αυτόχθονων και αυθεντικών πολιτισμών και η επιβολή συνθηκών καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Ο σκοπός αυτής της επιλογής είναι η βίαιη επιβολή στην ανθρωπότητα του απάνθρωπου, καταστροφικού και παρακμασμένου καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και διανομής του κοινωνικού πλούτου. Συνέπεια αυτού του σχεδίου είναι η διαίρεση της ανθρωπότητας στη μειοψηφία του 1% που λυμαίνεται τον κοινωνικό πλούτο και εξουσιάζει τον πλανήτη και στο 99% που σταδιακά απαξιώνεται ακόμα και από τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματά του και βυθίζεται σε μια εκτεταμένη εξαθλίωση. Όμως αυτή η επιλογή δεν είναι η μοίρα της ανθρωπότητας. Κι’ αυτό γιατί η ανθρωπότητα από τα γεννοφάσκια της πορεύεται σταθερά, με αμέτρητους δημιουργικούς αγώνες, θυσίες και επιστημονικές κατακτήσεις, προς την κοινωνική ισότητα, την ελευθερία, την άμεση δημοκρατία, την πανανθρώπινη ειρήνη και τον οικουμενικό ουμανισμό.
Η κυρίαρχη μειοψηφία με τους κοινωνικά άδικους και παράνομους θεσμούς, τις βίαιες, αλλοτριωτικές, οικονομικές και κοινωνικές δομές και τους κατασταλτικούς και καταστροφικούς μηχανισμούς της, κρατάει αιχμάλωτη την εργαζόμενη κοινωνία-ανθρωπότητα στο οικονομικό σύστημα του καπιταλισμού. Ένα σύστημα που παραγνωρίζει, πέρα από κάθε κοινωνική ηθική και επιστημονική δεοντολογία, πως ο σκοπός της οικονομίας δεν είναι να παράγει και να συσσωρεύει πλούτο και δύναμη σε μια μειοψηφία, αλλά να εξασφαλίζει την ισονομία, την ευημερία, ίσες ευκαιρίες και ελεύθερη δημιουργικότητα και τελικά την ευτυχία όλων των ανθρώπων. Αρχές και αξίες που αποτελούν απαράγραπτα ανθρώπινα δικαιώματα και ακατάλυτα θεμέλια ενός πολιτισμού της κοινωνικής ισότητας, της άμεσης δημοκρατίας και της αταξικής κοινωνίας, με το όραμα της οποίας ζει η αποφασιστική πλειοψηφία της εργαζόμενης κοινωνίας-ανθρωπότητας και αγωνίζεται να το κάνει πραγματικότητα, κόντρα στην πανουργία των σκοταδιστικών θεσμών και στην ωμή βία των εξουσιαστικών μηχανισμών.
Η ιστορία, ως διαχρονική κοινωνική συνείδηση και μνήμη, διδάσκει ότι τη στιγμή που οι εκάστοτε εξουσίες προσπαθούν με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο να τσιμεντάρουν την εξουσία τους, οι δυνάμεις της Εργασίας , της Επιστήμης και του Πολιτισμού υποσκάπτουν με την δράση και τους αγώνες τους τα θεμέλια κάθε εξουσίας δημιουργώντας τους όρους και τις προϋποθέσεις με τις οποίες θα μπορέσει η εργαζόμενη κοινωνία-ανθρωπότητα να κάνει το επόμενο βήμα προς την κοινωνική ισότητα, αφήνοντας πίσω της την εκάστοτε εξουσία. Το ίδιο συμβαίνει και στις μέρες μας, στον 21ο αιώνα.
Από τη μια ο καπιταλισμός πασχίζει, με ΝΑΤΟϊκά πραξικοπήματα, ‘πορτοκαλί επαναστάσεις’, ‘αραβικές ανοίξεις’, προκατασκευασμένες χρεοκοπίες, μνημόνια και κατακτητικούς, καταστροφικούς, προληπτικούς πολέμους να διαιωνίσει την εξουσία του. Από την άλλη οι δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του ....
http://www.infonewhumanism.blogspot.gr/2013/12/v-behaviorurldefaultvmlo.html
Post a Comment