Αρχιερείς και ταλιμπάν...Επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης!!!!

Αρχιερέας της διαπλοκής ο Μητσοτάκης...
Καραμανλής: Ο αρχιερέας της διαπλοκής Σημίτης...
Κωνσταντοπούλου σε Μαρκογιαννάκη: Είσαι αρχιερέας της διαπλοκής...
Καμμένος: Αρχιερέας της διαπλοκής ο Σημίτης...
Τσίπρας: Σαμαράς-Βενιζέλος-Κουβέλης, η τριανδρία της χρεωκοπίας του λαού και του τόπου
Παπακωνσταντίνου: «Η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ είναι να δημιουργεί ένα επεισόδιο την ημέρα εντός και εκτός Βουλής. Αυτός είναι ο ρόλος του...»
Τσίπρας: Μπορεί εγώ να είμαι τζάμπα μάγκας όμως οι δικές σας οι μαγκιές δεν είναι τζάμπα...
Στρατούλης: Αρχιερέας της ψευτιάς ο Σαμαράς
Τσίπρας: Αρχιερέας του διχασμού ο Σαμαράς...
Τσίπρας: Ταλιμπάν του μνημονίου οι Βενιζέλος και Σαμαράς
Γιακουμάτος σε Γιαννακάκη: Είστε τραβεστί Αριστερά
Κυριάκος Μητσοτάκης: Είμαι εγώ τζάμπα μάγκας, άλλοι είναι τζάμπα μάγκες...
Τσίπρας: Οι εγχώριοι ταλιμπάν των μνημονίων και της βαρβαρότητας συνεχίζουν την τρομοκράτηση του λαού...
Λιάνα Κανέλλη στον Ντινόπουλο: Η αριστερά είχε την τσίπα που δεν έχεις. Αυτή τη στιγμή είσαι ξετσίπωτος!
Κανέλλη: Σιγά ρε μάγκα! Τζάμπα μαγκιές. Στο media markt ψωνίζεις κι εσύ, τζάμπα μάγκας...! Σαν χρυσό αυγό ακούγεσαι....Ωραίο αυγουλάκι!
Ντινόπουλος: Ωραία είναι να τα λέτε αλλά όταν έρθει η ώρα πλακώνεστε μεταξύ σας...
Κανέλλη: Απόγονος κατευθείαν δοσίλογων! Απόγονος μαυραγορίτη είσαι... Απόγονος μαυραγορίτη διανοητικά!
κ.λπ. κ.λπ.

ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΩ τώρα έρευνα, αλλά μου ήρθαν πρόχειρα φράσεις που ειπώθηκαν κατά καιρούς από πολιτικούς με βάση τη λέξη "αρχιερέας".
Υπάρχει σαφώς λεξιπενία και ουδείς μπορεί να επαίρεται για τη ρητορική του δεινότητα.
Έχουμε ακούσει λέξεις και φράσεις που δεν θα περίμενε κανείς να είναι το γλωσσικό οπλοστάσιο των πολιτικών μας.
Δηλαδή, περιμέναμε λεξιλογικό πλούτο και ευπρέπεια.
Αλλά δεν είναι μονάχα η λέξη "αρχιερέας" που έχει χρησιμοποιηιεί κατά κόρον.
Υπάρχουν κι άλλες, που φανερώνουν αγοραίο επίπεδο.
Όταν ο πολιτικός καταφεύγει στη βοήθεια της εξυπνάδας και της ψευτομαγκιάς, τότε είναι φανερό ότι θέλει να προκαλέσει και σήμερα δεν χρειάζεται η πρόκληση αλλά ο ρεαλισμός.
Η λαϊκή ψήφος δεν μπορεί να καλύπτει τις γλωσσικές υπερβολές και τις γλωσσικές ανοησίες των πολιτικών και πολύ περισσότερο δεν είναι δυνατόν να χρησιμεύει σαν σωσίβο της κενότητας και του καιροσκοπισμού.
Πολλές φορές ο έρωτας των λέξεων καταλήγει συχνά στο συσκοτισμό των προβλημάτων και στην απάτη του λαού.