ΚΑΠΟΤΕ μας απασχολούσε έντονα το θέμα του ελεύθερου χρόνου, αφού ήσαν πολλές οι ώρες εργασίας. Κάποια στιγμή είχε ξεκινήσει μια εκστρατεία για τη μείωση των ωρών εργασίας ώστε οι εργαζόμενοι να έχουν ελεύθερο χρόνο στη διάθεσή τους, ενώ στις HΠA είχε δημιουργηθεί και ένα κίνημα κατά της υπερεργασίας με σύνθημα «Kερδίστε ξανά τον ελεύθερο χρόνο». Στη διακήρυξη της κίνησης εκείνης σημειωνόταν ότι οι Aμερικανοί εργάζονται υπερβολικά πολύ. «Πάσχουμε από υπερβολική εργασία, έλλειψη ελεύθερου χρόνου, απειλούμε την υγεία μας, τις οικογένειές μας και τις σχέσεις μας, τις κοινότητες και το περιβάλλον»...
Κάτι παρόμοιο είχε ξεκινήσει και στις ευρωπαϊκές χώρες, ωσότου έκανε την επέλασή της η οικονομική κρίση και διέλυσε τα όνειρα όλων όσοι πάλευαν απεγνωσμένα για να κερδηθεί "ελεύθερος χρόνος". Τα εκατομμύρια των ανέργων, το κλείσιμο εκατοντάδων επιχειρήσεων, και η εν γένει κατάρρευση της οικονομίας των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών, εξανέμισαν τις ελπίδες ή τις απώθησαν. Ο ελεύθερος χρόνος ήταν πάντα ένα όνειρο για τους εργαζόμενους που δυναστεύονταν από την καθημερινή σκληρή δουλειά. Τώρα, υπάρχει άφθονος ελεύθερος χρόνος, αλλά οι πολίτες δεν τον θέλουν γιατί δεν ξέρουν τι να τον κάνουν!!
Η χώρα μας δυστυχώς για πολλά χρόνια θα είναι στη μέγγενη της οικονομικής κρίσης και συνεπώς οι πολίτες θα υφίστανται τις συνέπειές της. Αναγκαστικά έχουν και θα έχουν μπόλικο "ελεύθερο χρόνο". Η ολοκληρωτική επικράτηση του καπιταλισμού έχει πλέον καταρρακώσει το ηθικό των ανθρώπων και πλέον οι αναζητήσεις έχουν αλλάξει κατεύθυνση. Εκατοντάδες χιλιάδες θέλουν δουλειά, ψάχνουν και δεν βρίσκουν διότι δεν υπάρχουν δουλειές κι έτσι κάπου εκεί, στις μυλόπετρες της αναγκαστικής αργίας, χάθηκε και η επιθυμία για τον ελεύθερο χρόνο!!!
Αυτό για το οποίο κυριολεκτικά μάχονται σήμερα οι πολίτες είναι να εξασφαλίσουν κάποια ποσά για την αποπληρωμή των δόσεων είτε στην Εφορία είτε στις τράπεζες. Και καλά στην Εφορία, μας έχει οδηγήσει η ακατανόητη, παράλογη και απάνθρωπη δημοσιονομική πολιτική. Στις τράπεζες όμως;;; Είναι αλήθεια ότι για μια μεγάλη περίοδο υπήρξε μια γενικευμένη προσφυγή στον δανεισμό τον οποίο προωθούσαν κυρίως οι ιδιωτικές τράπεζες και σαφέστατα ευνοούσαν οι κυβερνήσεις. Έτσι φτάσαμε εδώ που είμαστε, στριμωγμένοι, απελπισμένοι, χωρίς φιλοδοξίες, και σε πλήρη αδυναμία να συλλογιστούμε για την ωφέλεια του ελεύθερου χρόνου που κάτω από άλλες συνθήκες θα αποτελούσε μέτρο ευτυχισμένης ζωής. Διότι η ευτυχισμένη ζωή σήμερα συναρτάται με την απασχόληση!!!
No comments:
Post a Comment