Οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ δεν τα βρίσκουν με τον εαυτό τους... και περιμένετε να τα βρουν με τον ελληνικό λαό;;;

Η πολιτική που ασκεί η δικομματική κυβέρνηση είναι καταστροφική και γι' αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία. Περιμένουμε κάποια στιγμή να μας πουν ότι τα λεφτά μας, πιάνουν τόπο. Εννοώ τα λεφτά που δίνουμε κάθε λίγο στα χαράτσια, στην Εφορία κ.λπ. Αλλά αυτό φαίνεται ότι θ' αργήσει πολύ να γίνει.

Από την άλλη μεριά είναι η πολιτική των πυροτεχνημάτων που ανήκει αποκλειστικά στον ΣΥΡΙΖΑ και είναι αυτή η πολιτική που θα τον καθηλώσει εκεί που τώρα βρίσκεται κι ακόμα παρακάτω ...

Η κακή διακυβέρνηση της χώρας από τους Σαμαρά-Βενιζέλο-Στουρνάρα, έχει οδηγήσει πολλούς από τους πολίτες που τα προηγούμενα χρόνια στήριζαν κυρίως το ΠΑΣΟΚ, να στραφούν στην στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ.

Υπάρχει πάντως κάποιο έργο το οποίο συγκρούεται στο επίπεδο της εικόνας με υπερβολικές και ατεκμηρίωτες κριτικές, αλλά και με την αρνητική προπαγάνδα που προδίδει μάλιστα και τις διαθέσεις ρεβανσισμού, τις οποίες καλλιεργεί το συνονθύλευμα των διαφόρων συνιστωσών που υποτίθεται τώρα έχουν διαλυθεί και ενσωματωθεί στον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ. Η τακτική και οι στόχοι του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζονται από την προπαγάνδα, τον αρνητισμό και το ρεβανσισμό, με την έννοια ότι είδαν... φούρνο και θαύμασαν!!! Από το 3-4% που συνήθως κινούνταν, έφτασαν γύρω στο 20%, αλλά αυτό το νούμερο δεν αποτυπώνει την πραγματικότητα.

Την κριτική του ΣΥΡΙΖΑ την ξέρουμε όλοι, την έχουμε μάθει καλά. Είναι η ισοπεδωτική κριτική για το κράτος, ότι δεν υπάρχει κράτος. Είναι οι προκλητικές διακηρύξεις για την ίδρυση ενός άλλου κράτους. Εχει μηδενίσει το έργο όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων κι έχει απαξιώσει όλους τους πολιτικούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχώς συνθηματολογεί, κριτικάρει, απαξιώνει, μηδενίζει, διαγράφει, σβήνει τους πάντες και τα πάντα.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καταλάβει ότι στη χώρα μας η κεντροαριστερά είναι πλειοψηφία και φυσικά είναι μεγαλύτερη απ' όση μπορεί να φανταστεί ο Τσίπρας, ο οποίος ακόμη δεν έχει βρει ποιο δρόμο πρέπει ν' ακολουθήσει το κόμμα του.

Δεν ενδιαφέρεται για την κεντροαριστερά, ούτε για τη σοσιαλδημοκρατία ούτε για τον σοσιαλισμό ούτε για το κέντρο, παρά μονάχα για την “αριστερά” και παλεύουν με νύχια και με δόντια να πετύχουν να κυβερνήσει την Ελλάδα η... αριστερά! Αλλά δεν έχει εξηγήσει ποτέ ποια αριστερά; Μήπως η δική τους πολιτική είναι η πολιτική του έργου, των επιχειρημάτων, της αλήθειας, της αξιοπιστίας και προπαντός του ρεαλιστικού οράματος για τον ελληνικό λαό, για την Ελλάδα, για τον Ελληνισμό;; Ο Τσίπρας αναλώνεται στην απαγγελία λόγων που διεκδικούν πρωτοτυπία ως προς την αξιοποίηση του ελληνικού λεξιλογίου.

Στην υποψηφιότητα του Δ. Βίτσα, που τελικά εξελέγη γραμματέας της Κεντρικής Πολιτικής Επιτρoπής του ΣΥΡΙΖΑ, για μία ακόμη φορά η Αριστερή Πλατφόρμα του Λαφαζάνη θέλησε να εκφραστεί δια της λευκής ψήφου. Είναι φανερό πια ότι αυτοί οι άνθρωποι ούτε μεταξύ τους δεν μπορούν να τα βρουν, οπότε για ποιο λόγο να περιμένουμε ότι θα τα βρουν και με την πλειοψηφία του ελληνικού λαού;;; 

Και το τελευταίο: Δεν αντέχεται η κομπορρημοσύνη των ανθρώπων του ΣΥΡΙΖΑ, τα υπαινικτικά χαμόγελα, η έπαρση, ο κομπασμός και η αλαζονεία. Κι όλα αυτά σε σημείο που να έχεις ενοχές γιατί δεν πήγες να φιλήσεις το χέρι του αρχηγού τους για να δείξεις την υποταγή σου!!!

Μερικές φορές που βλέπω όλους αυτούς [Τσίπρα, Σκουρλέτη, Στρατούλη, Σταθάκη, Λαφαζάνη, Παπαδημούλη, Δούρου, Κωνσταντοπούλου], μου έρχεται στο μυαλό αυτό που λένε στο χωριό μου: Στον καθρέφτη μου κοιτιέμαι κι από μόνος μου αγαπιέμαι!