"...Υπάρχουν μόνον κατάδικοι που περιμένουν μιαν ανέλπιστη κι εντελώς αυθαίρετη χάρη..."*. Έτσι και ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έχει επιβάλει στον εαυτό του να μην εξετάζει τα συμπτώματα της αγωνίας και της αταξίας που παρουσιάζουν οι Έλληνες, διότι θέλει να τους πει ότι αυτά τα συμπτώματα τα έχει νιώσει ο ίδιος νωρίτερα και συνεπώς το μόνο που μπορεί να κάνει είναι... ενέσεις αισιοδοξίας:
Λέει: «Τώρα προέχει να σώσουμε την πατρίδα». Και δυστυχώς δεν υπάρχουν αποδείξεις για μια πολιτική που θα έβαζε τα θεμέλια για να σωθεί η πατρίδα.
Λέει: «Όλη αυτή την περίοδο περάσαμε δοκιμασίες χωρίς απώλειες, τώρα δίνουμε
τη μάχη των ιδεών έναντι αντιπάλων που ψαρεύουν σε θάλασσες λαϊκισμού. Η
μεγάλη μας παράταξη άντεξε σε μία περίοδο που κατέρρεαν τα πάντα και
συσπειρώνει ευρύτερες δυνάμεις». Είναι φανερό ότι αναφέρεται μονάχα στο κόμμα του ότι πέρασε δοκιμασίες χωρίς απώλειες και ομολογεί ο άθλιος ότι άντεξε ενώ γύρω του όλα κατέρρεαν!!!
«Η Ελλάδα η πλουσιότερη χώρα του κόσμου» [η νέα καμπάνια του τουρισμού]. Κι εδώ πια είναι η υποκρισία και η δοκιμασία των νεύρων μας.
Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι ο Σαμαράς απλώς σκέφτεται το κόμμα του, ή την παράταξή του, πώς θα την αλλάξει, πώς θα την μεγαλώσει, πώς θα τον γράψει η ιστορία... Δεν τον απασχολεί αν η "πανούκλα" απλώνεται σ' αυτή τη χώρα κι ούτε βέβαια αν εμείς ασχολούμαστε καθημερινά πώς θα εκτελέσουμε τους απαραίτητους λογαριασμούς που επιβάλλει: φόρους, χαράτσια, δάνεια... Το μόνο που μας υποχρεώνει αυτή η κυβέρνηση είναι να πληρώνουμε, να πληρώνουμε, να πληρώνουμε!!! Και δεν βλέπουμε παρά ένα καζάνι με τρύπιο πάτο. Πού πάνε όλα αυτά τα λεφτά που δίνει ο ελληνικός λαός;;;
Το κόμμα του και τα στελέχη του δεν είναι άλλα από εκείνα που στήριξαν την χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης, όπως λέγεται ότι ήταν, η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Και γι' αυτό είναι ν' απορεί κανείς με το χαζοχαρούμενο ύφος του Σαμαρά.
Αυτό που είναι βέβαιο έχει σχέση με τη δυνατότητα του ίδιου του πρωθυπουργού και αρχηγού της Δεξιάς αν μπορεί να δώσει ζωή στην ελληνική κοινωνία. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ. Αντιθέτως, έχει συμβάλει τα μέγιστα στη διάλυση και την αποδιοργάνωσή της. Και συνεχίζει ακάθεκτος, χωρίς να ξέρει πού θα σταματήσει το κακό. Μόνο διαγνώσεις ξέρει να κάνει, οι οποίες όμως πολές φορές είναι λανθασμένες, να μην ψάχνει να βρει το φάρμακο για να σωθούμε από το κακό που μας έχει βρει. Έχουμε αρχίσει πλέον όλοι να νιώθουμε ότι το μέλλον είναι δυσοίωνο. Κι ο Σαμαράς ασχολείται με τους... Παπαπιμίκους!!!
Η στρατιά των ανέργων μεγαλώνει, οι επιχειρήσεις κλείνουν η μια μετά την άλλη, οι μσθοί συρρικνώνονται, οι συντάξεις πετσοκόβονται. Η πανούκλα δεν μας επιτρέπει πλέον να κάνουμε όνειρα και σχέδια ή να ελπίζουμε... Και μόνο που τον βλέπουμε να τον χαϊδολογάει η Μέρκελ και να τον βάζει κοντά της στα φωτογραφικά στιγμιότυπα με τους άλλους Ευρωπαίους, μας πιάνει απελπισία για την κακή μας τύχη να έχουμε πρωθυπουργό έναν άχρηστο άνθρωπο, που χρησιμοποίησε τη διαβολή, το ψέμα, την υποκρισία κι ό,τι άλλο περνούσε από το χέρι του για να καθίσει στην πρωθυπουργική καρέκλα.
*Αλμπέρ Καμί "Η πανούκλα"
No comments:
Post a Comment