ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ… ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΣ!!!!

Πραγματικά είμαι λυπημένους με ορισμένους ανθρώπους που στην πορεία των  χρόνων δημιουργήσαμε μια φιλική σχέση. Όμως διαπιστώνω ότι έχω κάνει φοβερά λάθη στην εκτίμηση του χαρακτήρα τους, του ήθους και εν γένει της προσωπικότητάς τους. Ήταν αρκετή η πολιτική μεταβολή για να βγουν στην επιφάνεια κάποιες μωρίες, εξάρσεις, αθλιότητες και κάτι κουρελιασμένα λάβαρα που δεν είναι σε θέση ούτε ν’ ανεμίσουν στον αέρα. Και σκέφτομαι ότι το ζήτημα είναι καλύτερα ν’ αποχωρώ από τέτοιες σχέσεις παρά να συνεχίζω  τον άγονο αγώνα να πείσω τους άλλους για τις λαθεμένες απόψεις τους ή για την ορθότητα των δικών μου.

Ουδέποτε πέρασε από το μυαλό μου ότι μπορώ να σώσω τον κόσμο. Απλώς πίστευα ότι η δική παρουσία, με τις γνώσεις, τις αξίες και την εν γένει συμπεριφορά μ ου θα συντελούσα στη δημιουργία ενός διαφορετικού κλίματος, τουλάχιστον στον δικό μου περίγυρο. Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι μπορώ να σώσω τους άλλους. Οι πλάνες, ωστόσο, είναι για τους ανθρώπους. Και κατά τούτο μπορώ να δεχτώ την έπαρση των παλιών φίλων,  που δεν θέλω να έχω πια σχέση μαζί τους, και που είναι πεπεισμένοι πως έχουν την επιφοίτηση του αγίου πνεύματος και ορθοτομούν τον λόγο της αληθείας. Όποιος θέλει να κάνει το πείραμα της σωτηρίας της πατρίδας, ας το κάνει, εφόσον έχει τη στήριξη του λαού.

Αλλά μη μας διαφεύγει ότι υπάρχουν πολλοί που είναι ηλίθιοι κι όπως λέγεται συχνά, οι ηλίθιοι είναι ανίκητοι. Τέτοιοι συναντώνται συνήθως στο χώρο του ήδη κυβερνώντος κόμματος, που θεωρούν τους εαυτούς τους σπουδαίους, μεγάλους και τρανούς, υπέροχους αριστερούς, πατριώτες και πατριδοσώστες και δεν δέχονται αντίρρηση σε όσα υποστηρίζουν.

Κι εγώ όμως, αδιάκοπα, ασταμάτητα, αμετανόητα, από την αρχή, θα συνεχίζω να υποστηρίζω την υπεροχή της λογικής και των ηθικών αξιών.