ΤΟ ΗΘΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ - ποιο ΗΘΟΣ;;;;

Ο Τσίπρας με τον διευθυντή του ραδιοφωνικού σταθμού του ΣΥΡΙΖΑ, τον Αρβανίτη, που αποκάλεσε "μαλάκα" τον πρωθυπουργό. Ο Τσίπρας δεν θεώρησε ότι αυτή η συμπεριφορά ήταν μη-κόσμια. ήταν μέσα στο πλαίσιο των κανόνων που ορίζει το κόμμα του....

Δεν ξέρω αν μπορώ να πω ότι ζούμε μια μεγάλη εποχή. Συνήθως οι μεγάλες εποχές έχουν  μεγάλους πρωταγωνιστές. Ωστόσο υπάρχουν και μεγάλες εποχές όπου πρωταγωνιστής είναι ο ίδιος ο λαός, αφού τελικά αυτός γράφει την ιστορία. Αλλά πάλι υπάρχει μια Ιστορία που γράφεται με συνοικιακές γκρίνιες και μια άλλη που γράφεται με τη δύναμη των πραγμάτων.

Δεν είμαι σε θέση να προσδιορίσω πλέον σε τι εποχή ζούμε… Διότι το μόνο που απέμεινε από την σύντομη προεκλογική περίοδο ήταν η ολοκληρωτική κυριαρχία της δημαγωγίας και του λαϊκισμού από τις δυο κομματικές δυνάμεις που φαίνεται ότι προηγούνται στις δημοσκοπήσεις και πιθανολογείται ότι θα έχουν τα μεγαλύτερα ποσοστά.

Μια μεγάλη μάζα ψηφοφόρων θεωρώντας ότι μπορεί να γλιτώσει από την θεομηνία που έπληξε τη χώρα τα τελευταία χρόνια, στράφηκε προς την λεγόμενη «αριστερά». Αγνόησε την αλήθεια ή μη των λεγομένων της και της ακατάσχετης υποσχεσιολογίας. Και ο ΣΥΡΙΖΑ, απαλλαγμένος από δισταγμούς, υποσχέθηκε τα πάντα, χωρίς καθαρές θέσεις, με υπαναχωρήσεις, αντιφάσεις, παλινωδίες, καταστροφολογία και μπόλικα ψέματα. Απέδειξε ότι δεν διαθέτει εκείνο ακριβώς το στοιχείο που διακηρύσσει ακόμη ότι ήταν το χαρακτηριστικό της Αριστεράς: το ΗΘΟΣ!!!! Για μένα υπάρχει μονάχα το ήθος ορισμένων αγωνιστών της Αριστεράς και τίποτε περισσότερο.

Με τη συμπεριφορά των στελεχών και του αρχηγού του ο ΣΥΡΙΖΑ υπονόμευσε την ομαλότητα, κράτησε τη χώρα και τους πολίτες σε μια διαρκή προεκλογική αφασία, δεν συνέβαλε ούτε στο ελάχιστο στην ομαλή πορεία της χώρας η οποία ήταν και είναι αναγκασμένη να μετράει καθημερινά τις ανάσες της. Αντιθέτως η αντιπολιτευτική του τακτική είχε πάντοτε στόχο τα μικροκομματικά οφέλη. Με εμφυλιοπολεμική τακτική, με διασπορά μίσους, με διχαστικά συνθήματα.

Ο δημαγωγός αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκε ένας σατράπης υποκριτής, εφοδιασμένος με κάποια προσόντα δημεγέρτη, με μια ικανότητα διαστροφής της πραγματικότητας. Τώρα βρίσκεται πεδικλωμένος, δεσμώτης των υποσχέσεών του. Εξάλλου, αυτή η μάζα των ψηφοφόρων που θα του δώσει την πρωτιά θα περιμένει φαντάζομαι να πραγματοποιήσει τις υποσχέσεις του. Και τότε θα ξαναμιλήσουμε αναλυτικότερα.

Για μένα προσωπικά έχει σημασία το γεγονός ότι υπάρχει μια σημαία που δεν μπορώ να την προδώσω για τον πολύ απλό λόγο πως η απομάκρυνση από αυτήν σημαίνει αυτοκτονία!!