ΑΠΟΡΩ με την ευκολία με την οποία τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και οι δημοσιογράφοι "καταπίνουν" τις παρεκτροπές της νέας κυβέρνησης και των μελών της. Για να δούμε πώς ο φίλος μου ο ΚΩΣΤΗΣ ΛΙΘΙΝΟΣ είδε την υπουργοποίηση ενός ζευγαριού Συριζαίων, του Δρίτσα και της γυναίκας του.
Μία
από τις αιτίες του άσχημου κλίματος που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια στην
πατρίδα μας, έχει σημειωθεί από διαφόρους, ότι ήταν η επικράτηση της
οικογενειοκρατίας σε αρκετούς τομείς του δημόσιου βίου. Οι υποστηρικτές της
άποψης, ενδεχομένως, έχουν δίκιο. Στον αγώνα για την κατάργηση του φαινομένου και
την εμπέδωση αισθήματος ισότητας και δικαιοσύνης μεταξύ των πολιτών οφείλουμε
να συμπαραταχθούμε όλοι μας. Προς την ίδια κατεύθυνση δραστηριοποιήθηκε τα
τελευταία χρόνια με θορυβώδη τρόπο ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Αποτέλεσε, μάλιστα, έναν από τους λόγους επικράτησής του κατά την τελευταία
εκλογική αναμέτρηση.
Κάτω
από αυτό το πρίσμα, η σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου, που ανέλαβε καθήκοντα
πριν από λίγες μέρες, δημιούργησε αλγεινή εντύπωση. Αναφέρω ένα χαρακτηριστικό
παράδειγμα. Αναπληρωτής Υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου τοποθετήθηκε ο κύριος
Θοδωρής Δρίτσας. Αναπληρωτής Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής η κυρία Τασία
Χριστοδουλοπούλου. Το γεγονός ότι, τα δύο παραπάνω πρόσωπα είναι παντρεμένα,
φαίνεται πως δεν απασχόλησε τον, συνήθως ευαίσθητο για θέματα τάξης, πρωθυπουργό.
Μία
απαραίτητη διευκρίνηση. Η παρουσία των δύο παραπάνω προσώπων στο Υπουργικό
Συμβούλιο είναι καθόλα νόμιμη. Είναι όμως ηθική; Όταν μάλιστα, από την πλευρά
του ΣΥΡΙΖΑ, έχει προηγηθεί καταιγισμός υποσχέσεων για το ξερίζωμα της
οικογενειοκρατίας. Ο Πρωθυπουργός, με προκλητικό τρόπο, βάζει από το παράθυρο ό,τι
η ψήφος του ελληνικού λαού έδιωξε από την πόρτα.
Αλλά
και από την πλευρά των δύο νεοδιορισθέντων Υπουργών έπρεπε να επιδειχθεί
ευαισθησία και να αρνηθεί, ο ένας από τους δύο, το αξίωμα. Όταν πολλές
ελληνικές οικογένειες πλήττονται οικονομικά, συχνά είναι χωρίς δουλειά και οι
δύο σύζυγοι, η συνύπαρξη δύο συγγενικών προσώπων σε ένα κυβερνητικό σχήμα, με
τις συνεπακόλουθες οικονομικές απολαβές, συνιστά ανεπίτρεπτη πράξη. Φαίνεται
πως όλα τα παραπάνω, ωστόσο, αποτελούν λεπτομέρειες για τους Ριζοσπάστες
Αριστερούς. Η έφοδος στην εξουσία σβήνει απόψεις και ιδέες δεκαετιών. Ο αξιακός
κόσμος τους, όπως αποδεικνύεται, περιορίζεται σε ανέξοδα λόγια. Κι είμαστε
ακόμη στην αρχή...
Σκόπευα
να κλείσω στο σημείο αυτό το κείμενό μου όταν θυμήθηκα μια ανάλογη περίπτωση με
αυτήν που με απασχολεί. Συνέβη στα μέσα της Δεκαετίας του 1980, όταν στην εξουσία
βρισκόταν το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, το οποίο τώρα λιθοβολούν με μίσος διάφοροι,
οι οποίοι όμως ευνοήθηκαν σκανδαλωδώς τότε.
Κατά
την κοινοβουλευτική περίοδο 1981-1985, μεταξύ των βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ήταν
ο Ελευθέριος Βερυβάκης, αγωνιστής εναντίον της Δικτατορίας και καταδικασμένος
σε πολυετή φυλάκιση, και η Λίλα Χριστοφορίδου. Κατά τη διάρκεια της περιόδου
ερωτεύθηκαν και παντρεύτηκαν. Η συνύπαρξή τους, στην ίδια κοινοβουλευτική
ομάδα, τους προβλημάτιζε έντονα. Συνιστούσε, έτσι διατείνονταν, πρόκληση για
τους πολίτες. Δεν διανοούνταν καν να αποτελούν μέλη του ίδιου Υπουργικού
Συμβουλίου. Έτσι, ύστερα από συνεννόηση μεταξύ τους, η Λίλα Χριστοφορίδου
αποσύρθηκε αθόρυβα από τον δημόσιο βίο, διοχετεύοντας αλλού, με την ίδια
επιτυχία, την πνευματική δραστηριότητά της. Στις Εκλογές του 1985 έλαβε μέρος
μόνο ο Ελευθέριος Βερυβάκης, ο οποίος, τα χρόνια που ακολούθησαν, τιμήθηκε
επανειλημμένα με υπουργικές θέσεις, στην άσκηση των οποίων επιδείκνυε
μετριοπάθεια και σωφροσύνη. Πέθανε το 2012, εκτιμώμενος από φίλους και
αντιπάλους.
Οι
«κεντρώοι» Ελευθέριος Βερυβάκης και Λίλα Χριστοφορίδου, με τη συμπεριφορά τους,
δίδαξαν ήθος και αξιοπρέπεια. Ανάλογη στάση, και λυπάμαι που το αναφέρω, δεν
επέδειξαν οι δύο «Ριζοσπάστες Αριστεροί» Θοδωρής Δρίτσας και Τασία
Χριστοδουλοπούλου. Κατά τα άλλα, προχωρούν σε ανερμάτιστες εξαγγελίες και δεν
δέχονται μύγα στο σπαθί τους.
Όσο
για τον αρχηγό τους, την επόμενη φορά που θα μιλήσει για οικογενειοκρατία, μόνο
θυμηδία θα προκαλέσει. Η άσκηση εξουσίας, για τα στελέχη ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύεται
πως αποτελεί οικογενειακή υπόθεση.
Κωστής
Λίθινος
No comments:
Post a Comment