Αλέξης Τσίπρας: μεθυσμένος με τις λέξεις!!!!!

Δεν συμμερίζομαι τις κραυγές των μεν που θριαμβολογούν ότι θα είναι η αυριανή κυβέρνηση και πολύ περισσότερο τις βλακώδεις αντιδράσεις των δε που «αμύνονται»!. Αυτό που ξέρω είναι ότι ζω μέσα σε μια κοινωνία με άπειρες αντιφάσεις και με διαστροφές που προκαλεί ο μηχανισμός αυτής της κοινωνίας στην ανθρώπινη ψυχή. Κι επιπλέον νιώθω περισσότερο από κάθε άλλη φορά την πολιτική να τα παροξύνει αυτά, για τον απλούστατο λόγο ότι θέλει και επιζητεί να τα εκμεταλλεύεται. Δηλαδή, η πολιτική αντί να βλέπει τον εαυτό της  ως εντολοδόχο του λαού, τον θεωρεί ως πρώτη ύλη για να παίζε4ι το δικό της το παιχνίδι, ένα παιχνίδι κερδοσκοπίας και εξουσιασμού. 

Δεν θα επεκταθώ στο αν ο λαός ξύπνησε γιατί έχω γράψει κατ’ επανάληψη σχετικά… Απλώς διαπιστώνω, όπως αρκετοί αλαφιασμένοι συνάνθρωποι ότι ο λαός έχει πολλές αδύνατες πλευρές και εύκολα γίνεται θύμα για εκμετάλλευση. Αλλά, είπαμε ότι υπάρχουν κάποιες αλαφιασμένες συνειδήσεις που ανταριάζονται, συναισθάνονται τα αδιέξοδα πρώτα, την άβυσσο έπειτα που παραμονεύει πάνω από τ’ αδιέξοδα. Μην προτρέξει κανείς και πει εκείνο το κοινότοπο ότι δήθεν στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα!! Δυστυχώς υπάρχουν… 

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάνει μεγάλη κατανάλωση από λόγια, μεγάλα λόγια, με κατεύθυνση προς τη βάση, προς τον λαό. Είναι όμως εύκολο να διαπιστώσει κανείς ότι τα λόγια αυτά  επιστρατεύονται ως προπέτασμα, είτε διαψεύδονται πανηγυρικά είτε αναμηρυκάζονται, τόσο που να χάνουν στο τέλος κάθε γεύση και κάθε περιεχόμενο, προπάντων κάθε φερεγγυότητα. Είναι και η έπαρση που έχει δημιουργήσει κάποια συμπλέγματα που τον οδηγούν στο να μεταθέτει τα όρια του νόμιμου και του ηθικού κατά το δοκούν και συγχρόνως έχει αποκτήσει τη διαστροφή να εμπορεύεται τον άνθρωπο και τους καημούς του, πουλώντας ελπίδες, και μοιράζοντας δεξιά κι αριστερά λευκές επιταγές. 

Τον τελευταίο καιρό μιλάει καθημερινά και καθώς τον  βλέπω νιώθω ότι οι λέξεις που χρησιμοποιεί τον μεθούν, με τον ήχο τους, τον τόνο τους, την επανάληψή τους, την επωδική τους επιστροφή στα φραστικά κυβιστήματα, με την έξυπνη τοποθέτησή τους στον ειρμό ενός συλλογισμού, ο οποίος όμως δεν κυβερνά τις λέξεις, αλλά τελεί σε θέση υποτέλειας στη μαγεία των λέξεων. Εξάλλου όλοι ξέρουμε ότι τα φραστικά πυροτεχνήματα χρειάζονται μιαν επίφαση λογικής για να γίνονται νοητά, γιατί στην αντίθετη περίπτωση δεν πιάνουν!!!! Αυτό ακριβώς ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και οι συνεργάτες του το ξέρουν πολύ καλά. Μεθάνε με τις λέξεις. Τους ακούω να λένε ότι θα είναι η αυριανή κυβέρνηση και μου έρχεται να βάλω τα γέλια. Το λένε συνεχώς για να το πιστέψουν και να μας κάνουν κι εμάς να το πιστέψουμε...