Υπάρχει τρόπος ν' αναχαιτίσω την επέλαση των ηλιθίων;;;

Μ' ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ ΣΤΑΘΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Όχι βέβαια οι δογματικοί ή οι φανατικοί ή οι μονοδιάστατοι.
Μ' αρέσουν εκείνοι που δεν αλλάζουν στρατόπεδο σαν τα πουκάμισά τους.
Και βιάζομαι να δηλώσω ότι είμαι σταθερός στις ιδέες μου από τότε που κατάλαβα τον εαυτό μου να σκέφτεται πολιτικά.
Δεν άλλαξα ούτε αλλάζω στρατόπεδο και δεν πρόκειται ν' αυτομολήσω στον εχθρό ή στους εχθρούς, όπως ενδεχομένως θ' άρεσε σε κάποιους καλοθελητές.
Πρέπει να δηλώσω λοιπόν ότι  μου είναι αδύνατο να συμφιλιωθώ με την απολιτίκ και ύποπτων αρωμάτων "επανάσταση" ή "ανατροπή" που κάποιοι ονειρεύονται και που επηρεάζει την όψη της κοινωνικής ζωής μας χωρίς να έχει ξεκάθαρους στόχους. Η "επανάσταση" αυτή έχει πολλά πρόσωπα που όμως δεν μυρίζουν άνοιξη κι ας δίνουν υποσχέσεις.
Είναι εύκολο να αποφανθώ ότι προκαταβολικά είμαι στην πλευρά των νικημένων κι ότι δεν υπάρχει τρόπος αυτή τη στιγμή ν' αναχαιτίσω την επέλαση των ηλιθίων που με νικάνε. Κι έτσι όπως είμαστε σκορπισμένοι, άλλος εδώ κι άλλος εκεί, με τις παραξενιές μας, νιώθω ότι την τύφλωσή μας την έχουμε.
Όποιος νομίζει ότι μπορεί ν' αλλάξει την πορεία του πεπρωμένου μας, ας έρθει να μου το πει [για να τον ακολουθήσω]...