ΛΕΞΕΙΣ... ΑΠΑΤΕΩΝΙΣΣΕΣ!!!!

• Στην [ρομαντική] Τζίνα Παντζαρίδου

Λέει ο Πολώνιος στον Άμλετ: Τι διαβάζετε κύριέ μου;;; Κι ο Άμλετ απαντά: Λόγια, λόγια, λόγια. 

Το διαδίκτυο ήταν και είναι ένα πολύ καλό σχολείο για τη γλώσσα, αφού καθημερινά πλημμυρίζει από λέξεις, που όμως έχουν τη δύναμη ν' αναστατώνουν συνειδήσεις, ευαισθησίες, φιλίες κ.λπ. Και διαπιστώνει κανείς ότι λίγο-πολύ οι λέξεις είναι που κουλαντρίζουν την καθημερινότητά μας - σχεδόν μας κυβερνούν. Κι όχι μονάχα οι λέξεις μας κυβερνούν, αλλά και οι όροι, τα σύμβολα. Κι αν μελετήσουμε προσεκτικά τι μένει, θα στεναχωρηθούμε λιγάκι διότι είναι εύκολο να ξεχωρίσουμε πως οι έννοιες έχουν χάσει το περιεχόμενό τους και μένουν δυστυχώς θλιβερά απολιθώματα. Αλλά δεν είναι μονάχα αυτό. Αν ήταν μονάχα αυτό θα πηγαίναμε παραπέρα και κάτι θα βρίσκαμε. 

Σημασία έχει ότι είμαστε δεμένοι με κάποιες ταξινομήσεις που ίσως να έχουν χάσει το αντικείμενό τους κι έτσι πορευόμαστε σ' αυτήν τραγικά νοθευμένη εποχή μας, έχοντας ως αποσκευή την εξάρτηση μιας άλλης, αγαθής εποχής, όταν υπήρχε κάποια αντιστοιχία ανάμεσα στις λέξεις και στα πράγματα, ανάμεσα στις λέξεις και στις ιδέες, ανάμεσα στις λέξεις και στον κόσμο που ζούμε. Ίσως δεν έχουμε καταλάβει ότι οι καιροί άλλαξαν, οι καταστάσεις άλλαξαν, οι άνθρωποι εξελίχθηκαν, οι ιδέες υπέστησαν διάβρωση, τα πολιτικά και κοινωνικά σχήματα πήραν νέες μορφές. Οι λέξεις όμως παραμένουν ίδιες, με μικρές, ελάχιστες προσαυξήσεις που ενδεχομένως προσδιορίζουν κάτι ελαφρώς διαφορετικό.

Όλα αυτά τα γράφω για να γίνει κατανοητό ότι υπάρχουν πράγματι μεταξιώσεις των αξιών κι αυτό είναι γνώρισμα της δικής μας εποχής που αναζητεί μια νέα ισορροπία. Δεν είμαι βέβαιος ότι οι καθιδρυμένες αξίες έχασαν τη δυναμική τους ή δεν είναι επαρκείς για να δικαιώσουν τον σημερινό αγώνα μας. Μην ξεχνάμε ότι με τις λέξεις, που ακόμα ασκούν μεγάλη σημασία στην κοινή συνείδηση, έχουν συνδεθεί αισθήματα, πεποιθήσεις, προσδοκίες, αγώνες. Υπάρχουν κάποια ταμπού που κανείς δεν μπορεί ή δεν θέλει ή δυσκολεύεται να τα μετακινήσει. Ωστόσο, ορισμένοι επιτήδειοι πολιτικοί σήμερα το εκμεταλλεύονται αυτό για να επιβάλουν τη δική τους θέληση που οδηγεί σε αδιέξοδο.