Η λαϊκή πλειοψηφία που δίνει ποσοστά και στηρίζει κομματικούς σχηματισμούς δεν είναι παρά η πραγματικότητα μιας δεδομένης στιγμής. Κι αυτή η στιγμή είναι η ώρα της κάλπης. Από την επόμενη μέρα όμως το αποτέλεσμα αυτό είναι ρευστό και εν πολλοίς αβέβαιο. Και παρά το γεγονός ότι θα ήταν δύσκολο να υποτεθεί ότι το λαϊκό φρόνημα έχει αλλάξει από τη μια μέρα στην άλλη, ωστόσο θα το ίδιο δύσκολο και παρακινδυνευμένο θα ήταν να προεξοφληθεί η σταθερότητά του για μακρύ χρονικό διάστημα, ιδιαίτερα μάλιστα όταν η εποχή μας είναι βαρυφορτωμένη με προβλήματα και η γενική ψυχολογία υπόκειται στην επίδραση αστάθμητων παραγόντων.
Δεν μπορώ να ξέρω κατά πόσον ο Τσίπρας και τα άλλα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ το έχουν κατανοήσει αυτό, αλλά η εν γένει πολιτική στάση τους μας δίνει τη δυνατότητα να συμπεράνουμε ότι μάλλον δεν το νιώθουν και καθώς έχουν καβαλήσει τα άλογά τους, καλπάζουν ως άλλοι δον Κιχότες να απελευθερώσουν τη Δουλτσινέα τους!
Ιδού οι πρόσφατες δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα: «Έτοιμοι να αναλάβουμε την
ευθύνη όχι μόνο για τον ελληνικό λαό αλλά και για όλους τους λαούς της Ευρώπης». Επιπλέον εξέφρασε την πίστη του, ότι μια πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα θα μπορούσε να συμπαρασύρει και την υπόλοιπη
Ευρώπη για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη, με την ευκαιρία συνέντευξης τύπου στο Παρίσι, στο πλαίσιο
συνάντησης των κομμάτων της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, με θέμα την αναζήτηση των
εναλλακτικών λύσεων κατά της λιτότητας. Ο Τσίπρας κατήγγειλε τις έως τώρα
πολιτικές ηγεσίες στην Ελλάδα, μιλώντας για «μαφία οικονομικής,
επιχειρηματικής και μιντιακής ολιγαρχίας», ενώ υπογράμμισε παράλληλα, «τη
βαριά ευθύνη που έχουν όλοι όσοι στην Ευρώπη αποδέχονται να καταργηθεί η
δημοκρατία στην Ελλάδας».
Είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι η παρέα των Τσίπρα, Λαφαζάνη, Στρατούλη, Σκουρλέτη, Δούρου, Ζωής Κωνσταντοπούλου και άλλων προσωπικοτήτων και συνιστωσών αυτού του πολιτικού μορφώματος που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ, είναι σε θέση να καταλάβουν αυτά που λένε ότι δηλαδή θ' αναλάβουν την ευθύνη για τον ελληνικό λαό και .όλους τους λαούς της Ευρώπης;;;
Δεν ξέρω αν αυτό λέγεται αμετροέπεια, ή κομπορρημοσύνη, ή φλυαρία ή ανοησία ή πολιτική υπερβολή! Αυτό που ξέρω είναι ότι πρόκειται για μια συγκυριακή πλειοψηφία που με το πρώτο φύσημα του ανέμου θα ξεφουσκώσει και όλοι θα έρθουν στα ίσα τους! Είναι πρωτοφανές αυτή η παρέα να τα βάζει με όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου και να τους αφαιρεί το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους απόψεις. Φυσικά το συμπέρασμα είναι ότι η πολιτική μας εξακολουθεί να "κυβερνάται' από κούφιες λέξεις και από κούφια συνθήματα. Κι όσο οι λέξεις και τα συνθήματα είναι απλώς ψηφίδες της δημαγωγικής επίνοιας, τα πράγματα παραμένουν στη θολή περιοχή της πολιτικής ηθικής και μπορούν να χρησιμεύσουν στην Ιστορία για να φιλοτεχνεί πολιτικές προσωπογραφίες προς οδηγίαν ή τέρψη των αναδιφητών του μέλλοντος!
No comments:
Post a Comment