Η κ. Μπακογιάννη

Δεν θα μας ενδιέφερε πλέον ν' ασχοληθούμε με την οικογένεια Μητσοτάκη, αν η κόρη του άλλοτε αποστάτη και για ένα χρονικό διάστημα πρωθυπουργού, δεν ήταν υπουργός Εξωτερικών. Διαβάσαμε τις τελευταίες μέρες ότι οι Τούρκοι άρχισαν να διεκδικούν και τον... Άη Στράτη! Τα κάποια μισόλογα για να δικαιολογήσουν τα πράγματα από την πλευρά της κυβέρνησης, μας έδωσαν να καταλάβουμε ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ υπουργός Εξωτερικών - αλλά και πρωθυπουργός!

Η κυρία Ντόρα, με το πλατύ χαμόγελο, ενδιαφέρεται για το πόσα άλμπουμ με φωτογραφίες της θα γεμίσει. Μη σας φαίνεται παράξενο. Τρέχει από δω κι από κει και φωτογραφίζεται αδιακρίτως. Σου λέει ότι η επιδίωξή της να πάρει κάποτε το χρίσμα της αρχηγίας της Νέας Δημοκρατίας και στη συνέχεια να διεκδικήσει την πρωθυπουργία της χώρας, χρειάζεται "προϊστορία" - έστω φωτογραφική! Κατά τ' άλλα οι πολιτικές αναλύσεις και τα ρεπορτάζ στις εφημερίδες του Σαββατοκύριακου έχουν αφιερώσει πολλά στην "πρωθυπουργική οργή για τα προσωπικά παιχνίδια της υπουργού" (Επενδυτής, 3.3.2007), στο γεγονός ότι η Ντόρα επιθυμεί διακαώς "να καταγραφεί ως αδιαμφισβήτητη διάδοχος του Καραμανλή, όποιο κι αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα". Αυτό, βεβαίως, είναι δική της δουλειά και δεν με απασχολεί, όσο η υπουργική της δραστηριότητα που δείχνει να κινείται στα πατήματα του πατέρα της, ο οποίος παρά τα χρονάκια του δεν λέει να το βάλει κάτω και συνεχίζει να "βυσσοδομεί" (όπως έλεγε κι ο πατέρας μου).

Στη φωτογραφία (από το προσωπικό της site): Ουάσιγκτον: 24 Μαρτίου 2006. Με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ κύριο George Bush στο πλαίσιο εκδήλωσης της ομογένειας... Τι ευτυχία!