ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΕΝΟΣ ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ!!!!!!!!!

Έγραψα ότι είμαστε αιχμάλωτοι ενός ανελεύθερου καθεστώτος και της καθημερινότητάς του. Και το αστείο της υπόθεσης είναι ότι πληρώνουμε ευσυνείδητα το φόρο σ’ αυτή την υποτέλεια. Ωστόσο, θα έχουν παρατηρήσει οι φίλοι μου ότι εγώ πολύ συχνά νιώθω την ανάγκη να ξεκαθαρίζω την έννοια της ζωής που ζούμε με τον δικό μου τρόπο, σταθμίζοντας το ειδικό βάρος των αξιών μας και του πολιτισμού μας.

Έχουμε χρέος απέναντι στον εαυτό μας, στους αγώνες μας και στο εθνικό σύνολο, να παλέψουμε για ν’ αποκτήσουμε μια πίστη, μια πίστη που θα μας γεμίσει και θα μας συνεπάρει για να δικαιώσουμε την ύπαρξή μας, να δικαιώσουμε το άτομό μας σαν μια συνειδητή και υπεύθυνη μονάδα μέσα στο πλήθος. Αν δεν το κάνουμε αυτό, κινδυνεύουμε να μείνουμε και να νιώθουμε σαν χαμένοι άνθρωποι μέσα σ’ έναν απίθανο και βαθιά αλλοτριωμένο. Και πώς θ’ αποκτήσουμε μια πίστη;;; 

Απλά πράγματα… Χρειάζεται απαραιτήτως μια ανακεφαλαίωση και αποτίμηση των ηθικών αξιών και του ατομικού αλλά και του εθνικού βίου. Αυτό δεν είναι δουλειά των πολιτικών ή των οικονομολόγων ή των διαφόρων κηνσόρων που διακινούνται στην ραδιοτηλεοπτική αγορά. Είναι υπόθεση των απλών ανθρώπων. Είμαι βέβαιος ότι όλοι έχουμε μια πλούσια εμπειρία που μας δίνει τη δυνατότητα να κρίνουμε καίρια πολλές φορές. Κι αν λόγου χάρη δεν έχουμε την πείρα να διατυπώσουμε συμπεράσματα σε θεωρίες και αξιώματα βίου, μπορούμε να δημιουργούμε για τον εαυτό μας ένα ιδεώδες, ένα κανόνα ζωής. Ακόμα και στην περίπτωση που αυτό είναι αδύνατο εξαιτίας των συνθηκών που έχει επιβάλει η πολιτική και συνακόλουθα η κοινωνική και οικονομική κατάσταση, δεν παύει να είναι ένας ιδεώδες που θέλουμε κάποτε να φτάσουμε και να πραγματοποιήσουμε.

Δεν παραβλέπω το γεγονός ότι ζούμε σε μια εποχή πυρετική, ρευστή, με αναθεωρήσεις, ανακατατάξεις, μεταξιώσεις, και μέχρι στιγμής είμαστε υποχρεωμένοι ν’ ανιχνεύσουμε το δρόμο μας χωρίς οδηγούς, γιατί απλώς δεν μπορούμε να περιμένουμε. Είναι πρωτοφανής η αστάθεια της εποχής μας και η αδιάλειπτη μεταβλητότητά της. Η εν Ελλάδι κατάσταση είναι κινούμενη άμμος. Εννοείται ότι είναι πολλοί οι παράγοντες που συντελούν σ’ αυτό και φυσικά δεν παραβλέπω το γεγονός ότι είναι βαρυφορτωμένη από κοσμογονικά ενδεχόμενα. Πρέπει να χωνέψουμε ότι δεν μπορούμε να χωρίσουμε τις τύχες μας από την Ευρώπη, και γι’ αυτό πρέπει να έχουμε σαφή επίγνωση του τι είμαστε και τι αντιπροσωπεύουμε. Ωστόσο είναι απαραίτητο να επαναβεβαιώσουμε την εθνική μας συνείδηση, με υπεύθυνη κρίση και οδηγό την ιστορικότητά μας.